زونیساماید

زونیسامید از نظر شیمیایی به عنوان سولفونامید طبقه بندی شده و از نظر شیمیایی با هیچ داروی تشنج دیگری مرتبط نیست.

مکانیسم‌های اولیه اثر زونیسامید مربوط به انسداد کانال‌های کلسیمی وابسته به ولتاژ و سدیم نوع T (اما نه نوع L) است. زونیسامید نسبت به استازولامید یک مهارکننده کربنیک انیدراز قوی تر است و بنابراین این اثر احتمالاً عامل اصلی در مکانیسم اثر آن نیست. زونیسامید یک داروی ضد صرع با طیف وسیع (AED) در مدل های حیوانی است.

زونیساماید یک داروی ضد تشنج است که از نظر شیمیایی به عنوان یک سولفونامید طبقه بندی می شود و با سایر عوامل ضد تشنج ارتباط ندارد. مکانیسم دقیقی که زونیزامید اثر ضد تشنج خود را اعمال می کند ناشناخته است، گرچه اعتقاد بر این است که این دارو کانالهای سدیم و کلسیم نوع T را مسدود می کند، که منجر به سرکوب همزمان سازی بیش از حد نورونها می شود (یعنی فعالیت به شکل تشنج). همچنین شناخته شده است که یک بازدارنده کربنیک آنیدراز ضعیف است (به طور مشابه با توپیرامات ضد تشنج). همچنین برای تعدیل انتقال عصبی GABAergic و glutamatergic شناخته شده است. 

فارماکوکینتیک 

جذب 

میزان جذب متغیر، در عین حال نسبتاً سریع با زمان اوج گیری غلظت 2.8-3.9 ساعت. فراهمی زیستی نزدیک به 100٪ است و غذا هیچ تأثیری بر فراهمی زیستی زونیساماید ندارد اما ممکن است بر میزان جذب تأثیر بگذارد. 

متابولیسم 

زونیساماید بیشتر توسط ایزوآنزیم CYP3A4 متابولیزه می شود، بلکه همچنین CYP3A7 و CYP3A5 ، [30] به 2- (سولفاموایلاستیل)-فنول از طریق تجزیه حلقه حلقه 1،2-بنزیزوکسازول متابولیزه می شود. 

اندیکاسیون ها

سازمان غذا و دارو آمریکا زونیسامید را به عنوان درمان کمکی برای تشنج های جزئی در بزرگسالان مبتلا به صرع تایید کرده است. تحقیقات بالینی و تجربه با بیماران نشان می دهد که ممکن است این دارو برای انواع دیگر صرع و سندرم های صرع نیز موثر باشد، از جمله:

• تشنج های جزئی ساده
• تشنج های جزئی پیچیده
• تشنج های میوکلونیک
• تشنج تونیک کلونیک ژنرالیزه اولیه
• تشنج جنرالیزه ثانویه
• سندرم لنوکس-گاستات
• اسپاسم نوزادی
• صرع میوکلونیک پیشرونده (PME)

مصارف پزشکی 

صرع 

زونیساماید در ایالات متحده و انگلستان برای درمان کمکی تشنج جزئی در بزرگسالان و ژاپن برای هر دو روش الحاقی و مونوتراپی برای تشنج های فوکال (ساده، پیچیده، ثانیاً ژنرالیزه)، ژنرالیزه تشنج های کلونیک (گراند مال) و غیرمعمول و ترکیبی مورد تایید است. در استرالیا این دارو فقط به عنوان درمان کمکی و مونوتراپی فقط برای تشنج فوکال به بازار عرضه می شود. 

بیماری پارکینسون 

این ماده برای درمان علائم حرکتی بیماری پارکینسون (PD)، به عنوان مکمل لوودوپا، در چند کشور مانند ژاپن تأیید شده است. در ژاپن، زونیساماید از سال 2009 به عنوان مکمل درمان لوودوپا استفاده می شود. علاوه بر این، شواهد بالینی وجود دارد که نشان می دهد زونیساماید در ترکیب با کنترل لوودوپا علائم حرکتی PD اما شواهدی برای درمان علائم غیر حرکتی PD وجود ندارد. 

دیسکینزیای تأخیری 

در یک مطالعه آزمایشی آزاد، زونیساماید علائم دیسکینزی تأخیری را کاهش داد. 

چاقی 

همچنین برای چاقی با تأثیرات مثبت قابل توجه بر کاهش وزن بدن مورد مطالعه قرار گرفته است و سه آزمایش بالینی در حال انجام برای این اندیکاسیون وجود دارد. قرار بود این محصول، در صورت ترکیب با بوپروپیون، با نام تجاری Empatic تا زمانی که توسعه آن متوقف شود، به فروش برسد. 

میگرن 

هنگامی که توپیرامات یا بی اثر است یا به دلیل عوارض جانبی ادامه ندارد، زونیساماید برای یک داروی پیشگیری کننده از میگرن مورد مطالعه و استفاده قرار گرفته است. 

افسردگی دو قطبی 

همچنین توسط روانپزشکان به عنوان تثبیت کننده خلق و خو برای درمان افسردگی دو قطبی استفاده نشده است. 

چگونه زونیساماید مصرف شود؟

از زونیساماید دقیقاً همانطور که روی برچسب نوشته شده است یا طبق دستور پزشک استفاده کنید. در مقادیر بیشتر یا کمتر یا بیشتر از حد توصیه شده استفاده نکنید.
تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و تمام راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را مطالعه کنید. پزشک شما ممکن است گاهی اوقات دوز شما را تغییر دهد. دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل استفاده کنید.

برای مصرف زونیسامید نکات زیر را رعایت کنید:

• کپسول را به طور کامل ببلعید و از خرد کردن، جویدن، شکستن یا باز کردن آن خودداری کنید.
• زونیسامید را با یا بدون غذا (به صورت روزانه ثابت) مصرف کنید.
• هر روز مقدار زیادی مایعات بنوشید تا خطر ابتلا به سنگ کلیه را کاهش دهید.
• زونگران را در محیط خشک و در دمای اتاق و دور از نور نگهداری کنید.
• در دمای اتاق به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری شود.

زونیساماید را می توان با غذا یا بدون آن مصرف کرد.

کپسول را کامل ببلعید و آن را له، جویده، شکسته یا باز نکنید.

در حالی که از زونیساماید استفاده می کنید، ممکن است به آزمایش خون مکرر نیاز داشته باشید.
حتی اگر احساس خوبی دارید استفاده از زونیساماید را به طور ناگهانی قطع نکنید. توقف ناگهانی ممکن است باعث افزایش تشنج شود. دستورالعمل های پزشک خود را در مورد کاهش دوز خود دنبال کنید.
این دارو را با شخص دیگری به اشتراک نگذارید، حتی اگر علائمی مشابه شما داشته باشد.
در دمای اتاق و به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری شود.

اگر یک دوز زونیساماید را فراموش کردم چه کاری باید انجام دهم؟

به طور کلی به بیماران گفته می شود که اگر یک نوبت را فراموش کردند، به محض یادآوری آن را مصرف کنند. اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، به جای مصرف دو دوز بسیار نزدیک به هم، باید آن دوز را چند ساعت به تعویق بیندازند. اگر بیمار از یک رژیم روزانه یک بار استفاده می کند، پیشنهاد کنید که حدود 12 ساعت قبل از مصرف دوز دوم فاصله بیندازید و سپس یک برنامه 24 ساعته را در روز بعد از سر بگیرید.

بیمارانی که اغلب دوزهای مصرفی را فراموش می کنند، ممکن است از استفاده از جعبه قرص یا ساعت مخصوص زنگ دار سود ببرند.

از زونیسامید دقیقاً طبق دستورالعمل روی برچسب یا طبق تجویز پزشک استفاده کنید. در مقادیر کمتر یا بیشتر از مقدار توصیه شده استفاده نکنید.

تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را بخوانید. پزشک ممکن است گهگاه دوز مصرفی شما را تغییر دهد. دارو را دقیقا طبق دستور مصرف کنید.

در صورت مصرف بیش از حد زونیساماید چه اتفاقی می افتد؟

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل ضربان قلب آهسته، احساس سبکی سر، غش کردن و تنفس آرام یا کم عمق باشد.

دوز و تیتراسیون

دوز اولیه توصیه شده روزانه زونیسامید 100 تا 200 میلی گرم برای بزرگسالان و 2 تا 4 میلی گرم بر کیلوگرم در روز برای کودکان است. از آنجایی که در عرض 14 روز به حالت پایدار می رسد، دوزها باید در فواصل 2 هفته ای به دوز نگهدارنده هدف 400 تا 600 میلی گرم در روز در بزرگسالان و 4 تا 8 میلی گرم بر کیلوگرم در روز در کودکان افزایش یابد. این مقادیر معمولاً در دو دوز منقسم داده می شود، اما برخی از بیماران ممکن است زونیسامید را یک بار در روز مصرف کنند. دوزهای بالاتر ممکن است در بیماران منتخب قابل تحمل و ضروری باشد. غلظت سرمی 10-40 میکروگرم در میلی لیتر معمولاً به دست می آید.

سطح خون تقریباً 40-10 میکروگرم در میلی لیتر به طور کلی به عنوان درمانی در نظر گرفته می شود (برای افراد مسن کمتر)، اما تنظیمات باید به پاسخ بالینی بستگی داشته باشد.

الگوریتم دوز زونیسامید جذب ، توزیع و متابولیسم

زونیسامید به سرعت جذب می شود و به طور یکنواخت توزیع می شود. حداکثر سطح پلاسمایی زونیسامید 2 تا 4 ساعت پس از مصرف کپسول به دست می آید. (اگر از دو تا چهار کپسول 100 میلی گرمی استفاده شود، این سطوح 2 تا 5 میکروگرم در میلی لیتر است.) اگر کپسول ها با غذا مصرف شوند، به مدت 4 تا 6 ساعت به اوج نمی رسد، اما در دسترس بودن دارو تحت تأثیر قرار نمی گیرد. .

زونیسامید به گلبول های قرمز متصل می شود و در غلظت بسیار بالاتری در گلبول های قرمز نسبت به پلاسما یافت می شود. غلظت در پلاسما در دوزهای بالاتر بیشتر است، شاید به این دلیل که گلبول های قرمز اشباع می شوند. زونیسامید تقریباً 40٪ به پروتئین های پلاسما متصل می شود. این میزان تحت تأثیر وجود غلظت های درمانی فنی توئین، فنوباربیتال یا کاربامازپین قرار نمی گیرد. دوزهای روزانه و غلظت پلاسما به طور خطی در بزرگسالان و کودکان مرتبط است.

زونیسامید عمدتاً از طریق ادرار دفع می شود، بنابراین افراد مبتلا به بیماری کلیوی باید با احتیاط درمان شوند. زمان لازم برای کاهش غلظت زونیسامید در خون به نصف سطح اوج، یعنی نیمه عمر آن، حدود 50 تا 68 ساعت برای پلاسما و 105 ساعت برای گلبول های قرمز است. این نیمه عمر طولانی در نظر گرفته می شود. با این حال، با وجود برخی از داروهای دیگر کوتاه می شود.

از آنجایی که زونیسامید در کبد متابولیزه می شود، افراد مبتلا به بیماری کبدی باید با احتیاط درمان شوند. ممکن است لازم باشد دوز آهسته تر افزایش یابد.

زونیسامید متابولیسم خود را القا نمی کند یا متابولیسم کبدی را مهار نمی کند.

حالت پایدار

حالت پایدار (تعادل)، زمانی که مقدار داروی مصرفی با مقدار متابولیزه و دفع شده برابر باشد، پس از حدود 14 روز پس از مصرف دوز ثابت زونیسامید به دست می آید. در این صورت می توان انتظار داشت که سطح خون نسبتاً ثابت باشد. دوزی که بیمار مصرف می کند نباید تا زمانی که به حالت پایدار رسیده است (یا مدتی بعد) افزایش یابد تا بتوان اثرات دوز قبلی را ارزیابی کرد.

عوارض جانبی زونیساماید چیست؟

در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک، با فوریت های پزشکی تماس بگیرید: هر نوع بثورات پوستی، کهیر؛ تب، غدد متورم، احساس ضعف یا خستگی، درد شدید عضلانی، کبودی یا خونریزی غیرمعمول؛ زرد شدن پوست یا چشم ها، تنفس سخت، تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو

هرگونه علائم جدید یا وخیم تر را به پزشک خود گزارش دهید، مانند: تغییرات ناگهانی خلق و خو یا رفتار، اضطراب، حملات وحشت، مشکل خواب، یا اگر احساس می کنید تکانشی، تحریک پذیر، خصمانه، پرخاشگر، بی قرار، بیش فعال (از نظر ذهنی یا جسمی) افسرده، یا در مورد خودکشی یا صدمه زدن به خود فکر کنید.

در صورت داشتن موارد زیر، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.

• درد یا قرمزی چشم یا هرگونه تغییر در بینایی
• کاهش تعریق، احساس گرما زیاد؛
• علائم اسیدوز متابولیک – گیجی، استفراغ، کمبود انرژی، ضربان قلب نامنظم؛
• علائم اختلال سلول های خونی – تب، لرز، بدن درد، علائم آنفولانزا، زخم در دهان و گلو.
• علائم سنگ کلیه – درد شدید در معده یا کمر، خون در ادرار.
• افزایش یا بدتر شدن تشنج.
• اولین علامت بثورات پوستی، هر چقدر هم خفیف باشد. یا
• واکنش شدید پوستی – تب، گلودرد، تورم در صورت یا زبان، سوزش در چشم، درد پوستی و به دنبال آن راش پوستی قرمز یا بنفش که گسترش می یابد (به خصوص در صورت یا بالاتنه) و باعث ایجاد تاول و پوست می شود.

عوارض جانبی رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خواب آلودگی، سرگیجه
• مشکلات حافظه یا تمرکز
• احساس آشفتگی یا تحریک پذیری
• از دست دادن هماهنگی، مشکل در راه رفتن
• از دست دادن اشتها

عوارض جانبی جدی زونیسامید

از بین 505 نفر از افراد در معرض زونیسامید در مطالعات ایالات متحده و اروپا، 13 نفر (2.6%) دچار سنگ کلیه شدند، در مقایسه با 2 بیمار از 1008 (0.2%) در مطالعات ژاپنی. سنگ ها اورات یا کلسیم هستند. آنها می توانند به آرامی رشد کنند و ممکن است خود به خود برطرف شوند. ممکن است در بیمارانی که حداقل 6 ماه زونیسامید مصرف می کنند و کسانی که سابقه خانوادگی سنگ کلیه دارند، بیشتر باشد.

در همان گروه ژاپنی، 17مصرف دارو به دلیل لکوپنی یا آنزیم های غیر طبیعی کبدی قطع شد.

اولیگوهیدروزیس به ندرت در کودکان رخ می دهد و معمولاً به صورت کاهش تعریق و تب بالا ظاهر شود.

راش در کمتر از 5 درصد از بیماران رخ می دهد. این واکنش معمولاً در چهار ماه اول درمان رخ می دهد و به ویژه در بیماران با سابقه آلرژی سولفا (که در نتیجه منع مصرف دارد) محتمل است. بثورات مرتبط با زونیسامید ممکن است اشکال مختلفی داشته باشد، از لکه های قرمز کوچک یا لکه های روی سطح پوست تا تاول های بزرگ. ممکن است قبل از آن یا با خارش همراه باشد. اگر شدید باشد، ممکن است نیاز به درمان با آنتی هیستامین یا استروئید داشته باشد.

در مطالعاتی که زونیسامید با دارونما مقایسه شد، 2.2٪ از بیمارانی که زونیسامید مصرف می کردند، مصرف آن را متوقف کردند یا به دلیل افسردگی در بیمارستان بستری شدند، در مقابل 0.4٪ از بیمارانی که دارونما دریافت کردند. به طور مشابه، 2.2٪ از بیمارانی که زونیسامید در این مطالعات دریافت کردند، روان پریشی یا علائم مرتبط با روان پریشی را تجربه کردند. هیچ یک از بیماران دریافت کننده دارونما این تجربه را نداشتند.

در سال 2009، سازمان غذا و داروی ایالات متحده هشداری صادر کرد که داروی ضد صرع زونیسامید (Zonegran) می تواند باعث اسیدوز متابولیک در برخی از بیماران شود. اسیدوز متابولیک وضعیت اسیدیته بیش از حد (PH پایین) در خون است. این بیماری می تواند با علائم مختلفی از جمله درد قفسه سینه، تپش قلب، تنفس سریع، ناراحتی معده، سنگ کلیه، گیجی و سایر علائم ظاهر شود. افرادی که در حال حاضر مستعد ابتلا به اسیدوز متابولیک ناشی از بیماری کلیوی یا داروهایی مانند استازولامید (Diamox)، برخی داروهای دیابت یا رژیم کتوژنیک هستند، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به اسیدوز متابولیک ناشی از زونیسامید باشند. افراد جوان نیز بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. اسیدوز متابولیک با اندازه گیری سطوح بی کربنات خون (اگر کمتر از 17 میلی اکیوالان در لیتر نگران کننده باشد)، گاهی اوقات همراه با اندازه گیری گاز خون شریانی برای سطوح اکسیژن، دی اکسید کربن و اسیدیته تشخیص داده می شود. پس از تشخیص، این بیماری معمولاً با قطع زونیسامید قابل درمان است. سازمان غذا و داروی ایالات متحده توصیه کرد که متخصصان مراقبت های بهداشتی قبل از شروع درمان و پس از آن به طور منظم بی کربنات سرم را اندازه گیری کنند.

در 10 ژوئیه 2008، یک پانل مشاوره توسط سازمان غذا و دارو (FDA) برای بررسی داده‌هایی که FDA قبلاً از مطالعات دارویی جمع‌آوری کرده بود تشکیل شد که نشان‌دهنده ارتباط بین بسیاری از داروهای ضدتشنج  و افکار و رفتار خودکشی بود که با هم خودکشی نامیده می شود. طبق هشدار سازمان غذا و دارو آمریکا، در میان بیماران مبتلا به صرع در این مطالعات دارویی، از هر 1000 نفری که دارونما (ماده غیرفعال) مصرف می کردند، 1 نفر در مقایسه با تقریباً 3.5 از 1000 نفری که داروی ضد تشنج مصرف می کردند، خودکشی نشان دادند. هیئت مشاوره سازمان غذا و دارو آمریکا در جلسه خود در 10 جولای به پذیرش داده های سازمان غذا و دارو رأی داد.

مصرف داروهای ضد صرع ممکن است خطر داشتن افکار یا اعمال خودکشی را افزایش دهد.

بدون صحبت با متخصص مراقبت های بهداشتی مسئول، هیچ تغییری در رژیم دارویی ایجاد نکنید.

به تغییرات روزانه در خلق و خو، رفتار و اعمال توجه زیادی داشته باشید. این تغییرات می تواند خیلی سریع اتفاق بیفتد، بنابراین مهم است که به تفاوت های ناگهانی توجه داشته باشید.

از علائم هشدار دهنده رایجی که ممکن است سیگنالی برای خطر خودکشی باشند آگاه باشید. برخی از این موارد عبارتند از:

• صحبت کردن یا فکر کردن به اینکه بخواهید به خودتان آسیب بزنید یا به زندگی خود پایان دهید
• کناره گیری از دوستان و خانواده
• افسرده شدن یا بدتر شدن افسردگی شما
• مشغول شدن فکر و ذهن به مرگ و مردن

ما مجدداً از بیماران و خانواده‌ها می‌خواهیم که قبل از قطع داروی ضد تشنج با پزشک خود تماس بگیرند زیرا ممکن است منجر به تشنج و بدتر شدن خلق و خو شود.

تداخلات 

تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهد یا خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. فهرستی از تمام داروهایی که استفاده می کنید (از جمله داروهای نسخه ای/غیر نسخه ای و محصولات گیاهی) را نگه دارید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. هیچ دارویی را بدون تأیید پزشک شروع، قطع یا تغییر ندهید.

برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: مهارکننده های کربنیک انیدراز (مانند استازولامید)، اورلیستات.

سایر داروها می توانند بر حذف زونیسامید از بدن شما تأثیر بگذارند، که ممکن است بر نحوه عملکرد زونیسامید تأثیر بگذارد. به عنوان مثال می توان به داروهای دیگر برای درمان تشنج (مانند فنوباربیتال، فنی توئین، پریمیدون)، ریفامایسین ها (مانند ریفابوتین)، خار مریم و سایر موارد اشاره کرد. اگر از این داروها استفاده می کنید، ممکن است پزشک شما نیاز به تنظیم دوز زونیسامید شما داشته باشد.

در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می شوند از جمله الکل، ماری جوانا (حشیش)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی و مسکن های اپیوئیدی (مانند کدئین) … به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

زونیسامید اثر قابل توجهی بر غلظت پلاسمایی حالت پایدار سایر داروهای ضد تشنج ندارد.

شناخته شده است که زونیساماید و سایر مهارکننده های آنیدراز کربنیک مانند توپیرامات، فوروزماید و هیدروکلروتیازید در آموباربیتال تداخل دارند، که منجر به بیهوشی ناکافی در طی آزمایش Wada شده است. زونیساماید همچنین ممکن است با سایر مهارکننده های کربنیک آنیدراز ارتباط برقرار کند تا احتمال اسیدوز متابولیک را افزایش دهد. 

بعلاوه، متابولیسم زونیساماید توسط کتوکونازول، سیکلوسپورین، میکونازول، فلوکونازول و کاربامازپین (به ترتیب منفی مهار) مهار می شود، زیرا به دلیل تأثیر آن بر آنزیم CYP3A4 است. 

شناخته شده نیست که زونیساماید در غلظت های درمانی آنزیم های سیتوکروم P450 را مهار کند. 

هنگام مصرف زونیساماید از خوردن چه داروها و غذایی باید خودداری کنم؟

تا زمانی که بدانید این دارو چگونه روی شما تأثیر می گذارد از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. واکنش های شما ممکن است مختل شود.

اثرات سایر داروها بر زونیسامید

در حضور داروهای ضد تشنج القا کننده آنزیم، نیمه عمر زونیسامید تقریباً 50٪ کاهش می یابد و غلظت پلاسما در حالت پایدار کاهش می یابد.

زونیسامید تحت تأثیر سایمتیدین قرار نمی گیرد.

علائم مصرف بیش از حد

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل ضربان قلب آهسته، احساس سبکی سر، غش، و تنفس آهسته یا کم عمق باشد.

اگر فکر می کنید ممکن است شما یا شخص دیگری در مصرف بیش از حد داروی زونیسامید مصرف کرده باشید، با پزشک خود یا اورژانس تماس بگیرید.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) زونیسامید را به عنوان “رده C بارداری” نامگذاری کرده است و توصیه می کند که زنانی که احتمالاً باردار می شوند باید هنگام استفاده از زونیسامید از کنترل بارداری موثر استفاده کنند. با توجه به اینکه تشنج در مادر نیز ممکن است برای جنین خطرناک باشد، به این نتیجه رسیدند که خطرات و فواید آن باید در نظر گرفتن استفاده از زونیسامید در دوران بارداری سنجیده شود.

استفاده از زونیسامید توسط زنان باردار به طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفته است. یک مطالعه آینده‌نگر از پیامدهای بارداری در زنان تحت درمان با زونیسامید در بیمارستان‌های عضو انجمن صرع ژاپنی بین سال‌های 1989 و 1994، 26 فرزند را شناسایی کرد، از جمله 4 کودک که از زنان تحت درمان تک‌درمانی زونیسامید متولد شدند. از بین 22 فرزندی که در معرض پلی تراپی با داروهای ضد تشنج قرار گرفتند، در دو فرزند ناهنجاری رخ داد (آنسفالی در یکی و نقص تیغه دهلیزی در دیگری). هیچ ناهنجاری در کودکانی که در معرض تک‌تراپی زونیسامید قرار گرفتند، مشاهده نشد. به دلیل حجم نمونه کوچک، این نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند.

هنگامی که زونیسامید در اوایل بارداری به موش‌ها و سگ‌های باردار داده شد، میزان بالایی از ناهنجاری‌های جنینی، به‌ویژه نقایص قلبی و ناهنجاری‌های اسکلتی مشاهده شد. پس از اینکه در مراحل خاصی از بارداری به میمون ها داده شد، بسیاری از جنین ها احتمالاً به دلیل ناهنجاری ها مردند. همه این اثرات در دوزهایی (و سطوح خونی در مادر) که معادل مقادیری بود که برای درمان صرع در انسان استفاده می‌شد، یا حتی گاهی کمتر بود. همچنین نرخ مرگ و میر بالاتری در میان فرزندان موش هایی که در اواخر بارداری زونیسامید دریافت کردند، وجود داشت.

به زنانی که می‌توانند باردار شوند، توصیه کنید که حداقل 400 میکروگرم (0.4 میلی‌گرم) اسید فولیک (فولات) در روز برای جلوگیری از نقص لوله عصبی مصرف کنند. زنان در معرض خطر بالا، مانند آنهایی که سابقه نقص لوله عصبی در بارداری قبلی دارند، باید روزانه 4000 میکروگرم (4 میلی گرم) از قبل از بارداری مصرف کنند.

حدود 20 تا 35 درصد از زنان بیشتر در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی یا تغییر در نحوه متابولیسم داروهای ضد تشنج دچار تشنج می شوند. اگرچه اثرات خاص بارداری بر زونیسامید مشخص نیست، سطوح سرمی باید به طور منظم در طول بارداری بررسی شود تا بتوان در صورت نیاز دوز را تنظیم کرد.

مشخص نیست که آیا زونیسامید در شیر انسان وجود دارد یا خیر. تأثیر آن بر زایمان و زایمان نیز ناشناخته است.

مطالعات بر روی موش‌ها نشان داد که هنگام تجویز زونیسامید، باروری کاهش می‌یابد. تأثیر آن بر باروری انسان ناشناخته است.

در صورت بارداری یا شیردهی آیا می توانم از زونیساماید را مصرف کنم؟

بر اساس دسته بندی های بارداری FDA نمی توان خطر را منتفی دانست.
زونیساماید ممکن است به نوزاد متولد شده آسیب برساند. برای جلوگیری از بارداری از کنترل بارداری موثر استفاده کنید و در صورت بارداری به پزشک خود اطلاع دهید.

هنگام استفاده از زونیساماید نباید به کودک شیر دهید.

اگرچه FDA رسماً زونیسامید را برای کودکان تأیید نکرده است، تعدادی از مطالعات تحقیقاتی در کودکان در سنین مختلف (حتی نوزادان) به طور کلی نتایج خوبی را نشان داده است. این دارودر کاهش بسیاری از انواع تشنج، به ویژه تشنج های عمومی، تشنج های ابسانس، اسپاسم های نوزادی و تشنج های میوکلونیک موثر بوده است.

اثرات جانبی در کودکان

اگر دوز به دقت کنترل شود، عوارض جانبی نباید برای اکثر کودکان مشکل ساز باشد. در یک مطالعه بزرگ که شامل کودکان یک ماهه بود، عوارض جانبی برای کمتر از 20 درصد از کودکانی که زونیسامید را به تنهایی مصرف کردند و حدود 30 درصدی که آن را همراه با یک یا چند داروی تشنج دیگر مصرف کردند، گزارش شد. شایع ترین عوارض جانبی در این مطالعه شامل مشکلات تفکر یا رفتاری و به دنبال آن ناراحتی معده بود. یکی از عوارض جانبی خطرناک، کاهش تعریق همراه با تب است که گهگاه کودکان خردسال را تحت تاثیر قرار می دهد، که منجر به تب بالا و گرمازدگی احتمالی می شود. به والدینی که به فرزندانشان زونیسامید داده می شود توصیه کنید که مراقب سایر علائم واکنش های نادر اما جدی باشند که در داخل بسته بندی ذکر شده است.

دوز مصرفی برای کودکان

توصیه های استاندارد دوز در کودکان شروع زونیسامید با دوز 2 تا 4 میلی گرم بر کیلوگرم در روز است. بسته به اینکه تشنج کودک چقدر کنترل می شود و آیا عوارض جانبی ظاهر شده است یا خیر، دوز به مقدار مشابه هر 2 هفته افزایش می یابد. اکثر کودکان در حدود 8 میلی گرم بر کیلوگرم در روز بهترین عملکرد را دارند. بالاترین دوز توصیه شده mg/kg 12 در روز است.

در گذشته، تجویز دوزهای پایین برای کودکان دشوار بود، زیرا زونیسامید فقط به صورت کپسول 100 میلی گرمی در دسترس بود. کپسول های کوچکتر، 25 میلی گرم و 50 میلی گرم، در دسامبر 2003 در ایالات متحده عرضه شد.

بیشتر مطالعات روی زونیسامید، افراد مسن (بیش از 65 سال) را برای تعیین اینکه آیا آنها به روشی متفاوت از بزرگسالان جوانتر پاسخ می دهند یا خیر، شامل نشده است. آزمایش‌هایی که در آن‌ها به داوطلبان سالم در سنین مختلف یک دوز داده شد، تفاوت مهمی در نحوه جذب و حذف زونیسامید توسط بدن آنها مشاهده نشد. با این حال، دوز زونیسامید باید در بیماران مسن مبتلا به اختلال عملکرد کلیوی کاهش یابد.

کپسول زونسپی 50 میلی گرم
کپسول زونسپی 100 میلی گرم

کپسول زونیسماید 25 میلی گرم
کپسول زونیسماید 50 میلی گرم
کپسول زونیسماید 100 میلی گرم

کپسول زونی میکس 100 میلی گرم
قرص زونی میکس 100 میلی گرم

قرص زونیساماید 100 میلی گرم

کپسول زونیسماید اف سی پی 25 میلی گرم
کپسول زونیسماید اف سی پی 50 میلی گرم
کپسول زونیسماید اف سی پی 100 میلی گرم

کپسول زونسماید 100 میلی گرم

کپسول زونسماید 100 میلی گرم

کپسول زونیتد 50 میلی گرم
کپسول زونیتد 100 میلی گرم

کپسول بایوساماید 50 میلی گرم
کپسول بایوساماید 100 میلی گرم

کپسول زونیسماید 100 میلی گرم