راهنمای تبعیض و مشاغل افراد مبتلا به صرع

تبعیض در محل کار علیه افراد مبتلا به صرع افراد زیادی را تحت تأثیر قرار می دهد. درباره صرع و عمل تبعیض معلولیت و نحوه اعمال آن بیاموزید.
تجربه تبعیض به طرز باورنکردنی ناراحت کننده است. اگر به دلیل ابتلا به صرع، از کار محروم شده یا همکاران با شما رفتار دیگری دارند، این واقعاً می تواند اعتماد به نفس شما را از بین ببرد. با این حال، صرع یک ​​معلولیت در عمل تبعیض معلولیت است، و این بدان معناست که به دلیل شرایط شما، رفتار درمانی با شما غیرقانونی است.
برای افراد مبتلا به صرع محدودیت های بسیار کمی در مشاغل وجود دارد و شما باید دسترسی مساوی به کار داشته باشید. در اینجا همه مواردی است که شما باید در مورد تبعیض در محیط کار در صورت صرع بدانید وجود دارد.

تبعیض در مشاغل برای افراد مبتلا به صرع واقعی است

در حالی که نگرش نسبت به صرع در سالهای اخیر بسیار بهبود یافته است، اما تبعیض در محل کار همچنان پابرجاست. تحقیقات نشان می دهد افراد مبتلا به صرع:

• نرخ بیکاری بالاتری داشته اند
• احتمال رها شدن از کار بیشتر است
• با احتمال بیشتری برای کار “نامناسب” دیده می شوند

این امر خصوصاً ناعادلانه است، زیرا افراد مبتلا به صرع می توانند بیشتر کارها را مانند دیگران انجام دهند. در بین افراد مبتلا به صرع میزان تصادفات در کار بالاتر نیست. و این تنها شرایطی نیست که ممکن است باعث از بین رفتن هوشیاری شود (بیماری های قلبی فقط یک نمونه هستند)، اما به احتمال زیاد انگ زده می شود.

البته تعداد معدودی از مشاغل وجود دارد که انجام آن برای افراد مبتلا به تشنج خطرناک است. با این وجود، بیشتر مشاغل کاملاً ایمن هستند.

حقوق شما: صرع و تبعیض معلولیت

قانون آمریکایی های دارای معلولیت (ADA) از سال 1990 (و نسخه اصلاح شده آن 2008، ADAA) حقوق افراد دارای معلولیت را برای محافظت در برابر تبعیض در نظر گرفته است. طبق این قانون صرع یک ​​معلولیت محسوب می شود (از جمله در صورت کنترل تشنج توسط دارو).

این عمل به این معنی است که:

• تبعیض در کلیه روشهای استخدامی از جمله در مورد درخواستهای شغلی، استخدام، ارتقا، سطح، جبران خسارت و آموزش ممنوع است
• شما موظف نیستید به یک کارفرما بگویید که صرع دارید
• آنها فقط می توانند در صورت صرع در مورد صرع شما سوال کنند و معتقدند این امر مانع انجام وظایف اساسی کار شما می شود
• شما مجاز به درخواست محل اقامت مناسب در محل کار هستید و آنها باید آنها را فراهم کنند
• کارفرمای شما بدون رضایت شما نمی تواند به همکارانتان بگوید که صرع دارید

آیا باید در مورد صرع خود به یک کارفرما بگویید؟

کاملاً قابل درک است که از گفتن وضعیت خود به کارفرما نگران باشید – خصوصاً اگر قبلاً با مشکلی روبرو شده اید. در اینجا چند سوال برای پرسیدن از خود آورده شده است:

• آیا تشنج یا داروی تشنج من بعضی اوقات مانع کار با ظرفیت کامل می شود؟ در این صورت، ممکن است ارزش افشای آن باشد تا آنها بفهمند چه خبر است.
• اگر من افشا نکنم خطرات احتمالی وجود دارد؟ به عنوان مثال، کار با ماشین آلات سنگین، رانندگی با وسایل نقلیه شرکت یا کار در کنار آب. در این صورت، ممکن است بخواهید افشا کنید.
• آیا تشنج های من کنترل نشده است؟ اگر تشنجات شما کنترل نشده باشد، بهتر است این موضوع را برای کارفرمای خود توضیح دهید تا آنها بتوانند برنامه یا ایستگاه کاری شما را تنظیم کنند و همچنین آموزش کمک های اولیه برای تشنج را داشته باشند.

اگر در یک سازمان بزرگ کار می کنید، در مورد نیازهای خود با بخش منابع انسانی صحبت کنید. در مشاغل کوچکتر، با ناظر مستقیم یا مدیر خود صحبت کنید.
از طرف دیگر، اگر تشنجات شما کنترل شود، ممکن است دلیلی نداشته باشد که این موضوع را به کارفرما یا همکار خود بگویید. البته این به شما بستگی دارد که بگویید.

اگر احساس می کنید یک کارفرما نسبت به شما تبعیض قائل است چه می کنید؟

از آنجا که صرع یک ​​معلولیت در عمل تبعیض معلولیت است، شما حق دارید شکایتی را علیه شرکتی که با شما رفتار ناعادلانه کرده است، مطرح کنید. اگر کاری از شما محروم شد، رفتار بدی با شما انجام شد یا از شما برای ارتقا سطح شغلی رد شده است، در اینجا آنچه باید انجام دهید:

• سعی کنید تا آنجا که ممکن است شواهد جمع آوری کنید
• سعی کنید ابتدا این موضوع را با بخش منابع انسانی شرکت مطرح کنید
• اگر نمی توانید مسئله را به صورت داخلی حل کنید، می توانید شکایت تبعیض معلولیت را به دادگاه خود وارد کنید

غلبه بر موانع مشاغل افراد مبتلا به صرع

افراد مبتلا به صرع کاملاً قادر به انجام بیشتر کارها هستند. و گرچه متاسفانه تبعیض همچنان پابرجاست، اما بیشتر از افراد مبتلا به صرع حمایت عادلانه و برابر دارند.