پیشگیری و مراقبت

سوالات متداول در مورد کنترل اختلالات صرع در طی شیوع ویروس کرونا

Epilepsy and Coronavirus FAQ

فهرست مطالب

ویروس کرونا یا COVID-19 چیست؟

  • ویروس کرونا ویروسی است که قبلاً انسان در معرض آن نبوده است.
  • دقیقاً مانند آنفولانزا ، هنگام ابتلای فرد به ویروس ، سرفه ، عطسه یا گفتگو قطرات موجود در هوا پخش می شود. همچنین ممکن است قطرات مدتی روی سطح بمانند.
  • بعضی از افرادی که در معرض بیماری قرار می گیرند بیمار نمی شوند.
  • اگر فردی پس از قرار گرفتن در معرض این ویروس بیمار شود ، می تواند به COVID-19 مبتلا شود.
  • علائم اصلی COVID-19 سرفه ، تب ، درد و تنگی نفس است.
  • در حالی که بیشتر افرادی که به COVID-19 مبتلا می شوند فقط علائم خفیف تا متوسطی دارند ، برخی از افراد ممکن است نیاز به مراجعه به بیمارستان داشته باشند یا در بیمارستان بستری شوند.
  •  تعداد کمی از افراد بسیار بیمار می شوند و نیاز به کمک تنفسی دارند و یا حتی ممکن است به دلیل عوارض جان خود را از دست دهند. افراد برای محدود کردن در معرض ویروس کرونا چه کاری می توانند انجام دهند؟ برای کمک به کاهش سرعت گسترش COVID-19 به توصیه های مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها  و وزارت بهداشت عمل کنید. در اینجا نکات مهمی برای هرکسی برای محافظت از خود آورده شده است.
  • دستان خود را به طور منظم به مدت 20 ثانیه با آب و صابون بشویید
  • از دست زدن به چشم ، بینی و دهان خودداری کنید
  • سرفه یا عطسه خود را با یک دستمال بپوشانید ، سپس بافت را در سطل زباله بیندازید
  • حداقل یک و نیم متر بین خود و دیگران فاصله نگه دارید
  • ازتماس نزدیک با افرادی که بیمار هستند اجتناب کنید
  • هنگام خارج شدن از خانه از ماسک استفاده کنید
  • دستورالعمل های جامعه خود را در مورد زمان خود قرنطینه کردن دنبال کنید
  • اگر بیمار هستید در خانه بمانید و در صورت نیاز به قرار ملاقات ابتدا با پزشک خود تماس بگیرید
  • اشیا و سطوح مکرراً لمس شده را تمیز و ضد عفونی کنید

آیا افراد مبتلا به صرع در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به COVID-19 هستند؟

گزارش های اولیه در مورد COVID-19 حاکی از آن بود که افراد مبتلا به صرع که سیستم ایمنی بدنشان به خطر افتاده است ، در معرض خطر بالای عفونت قرار دارند. اگرچه درست است که برخی از بیماران مبتلا به صرع مقاوم به دارو که ممکن است سایر مشکلات عصبی را نیز داشته باشند بیشتر در معرض خطر باشند ، اما بیشتر بیماران مبتلا به صرع بیشتر از جمعیت عمومی در معرض خطر نیستندودر صورت ابتلا ابتلا به COVID-19 باعث افزایش شدت آن نمی شود.

برای افراد مبتلا به صرع ، چه عواملی ممکن است خطر مشکلات جدی ناشی از COVID-19 را افزایش دهد؟

برخی از افراد مبتلا به صرع ، صرف نظر از کنترل تشنج ، دارای سایر موارد بهداشتی و درمانی هستند که ممکن است آنها را در معرض خطر بیشتری از COVID-19 قرار دهد.

 داروها: برخی از داروها برای کنترل تشنج نیز بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارند (به عنوان مثال ، ACTH ، استروئیدها ، ائرولیموس ، ایمنی درمانی). با این حال ، بیشتر داروهای تشنج بر سیستم ایمنی بدن تأثیر نمی گذارد.

 سایر شرایط عصبی: برخی از افراد ممکن است شرایط یا مشکلات رشد دیگری داشته باشند که بر ایمنی آنها تأثیر بگذارد. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ایجاد علائم شدیدتر با بیماری های ویروسی باشند.

 سایر شرایط سلامتی:

افرادی که در بلعیدن یا استنشاق در ریه های خود مشکل دارند (آسپیراسیون) بیشتر در معرض خطر ذات الریه هستند.

 مشکلاتی مانند دیابت ، مشکلات قلبی یا ریوی ممکن است خطر ابتلا به COVID-19 شدید را افزایش دهد.

چگونه می توانم استرس و نگرانی خود را با وجود احتمال حمله تشنج کنترل کنم؟

این زمان استرس زا برای همه است و روال زندگی مردم و مراقبت از افراد دیگر تغییر کرده است.گوش دادن به اخبار ممکن است باعث ترس بیشتر شود. در حالی که ما نمی توانیم از تمام استرس ها جلوگیری کنیم ، مدیریت آن استرس مزمن می تواند ایمنی بدن را کاهش دهد که درنتیجه  این ممکن است شما را مستعد بیماری کند. بنابراین باید روش های مختلف برای کنترل استرس را در نظر گرفت .

  • برنامه های روزمره را تنظیم کنید – سیکل خواب و بیداری خود را تنظیم کنید
  • پیاده روی کنید یا نوعی ورزش انجام دهید
  • فعالیت های آرامش بخش را در برنامه های معمول خود ایجاد کنید مانند خواندن ،گوش دادن به موسیقی یا نقاشی – و هرچیزی که برای شما لذت بخش است
  • اگر حیاط دارید ، باغبانی یا کارهای بیرونی را امتحان کنید.دریافت هوای تازه برای جسمی و بدن شما مفید است
  • از گوش دادن و تماشای اخبار استرس زا دوری کنید
  • اگر خواب شبانه خوبی ندارید تکنیک های ذهن آگاهی را تمرین کنید – که میتواند شامل مدیتیشن ، تنفس عمیق ، گوش دادن آرام ، تای چی ، یوگا یا فعالیت های دیگر.

 مهمترین کاری که اکنون می توانیم انجام دهیم حفظ ارتباط با دیگران از قبیل زنگ زدن به خانواده یا دوستان ، پیام کوتاه یا تنظیم تماس های ویدیویی میباشد

 اگر به طور معمول برای کمک به استرس به یک مشاور مراجعه میکرده اید  ، برای حفظ سلامتی و ادامه درمان افسردگی و اضطراب ارتباطات تلفنی خود را حفظ کنید.

در صورت ابتلای کووید -19می تواند تشنجات من افزایش یابد ؟

وقتی فرد مبتلا به صرع مبتلا به COVID-19 یا بیماری دیگری ، به خصوص با تب میشود، ممکن است تغییر یا افزایش در حملات  تشنجی را مشاهده کنید. بیماری یک فشار روانی جسمی و روحی برای بدن است که می تواند تشنج را بیشتر کند. اطلاعات اولیه از

کشورهایی که شیوع بالایی داشته اند نشان می دهد که خطر تشنج بیشتر با COVID-19 برای بیشتر افراد مبتلا به صرع  کم به نظر می رسد.

نکاتی برای کمک به کنترل تشنج:

  • عادت های سالم را دنبال کنید – مثل معمول غذا بخورید و بنوشید مقدار کافی بخوابیدعلائم COVID-19 بخصوص تب را با داروهای تب بر درمان کنید
  • در ابتدا نگرانی هایی مبنی بر اینکه ایبوپروفن می تواند COVID-19 را شدیدتر کند وجود داشت که اطلاعات کمی برای پشتیبانی از این مورد وجود دارد ولی بجای ان استامینوفن  یا ایبوپروفن قابل استفاده است.
  •  اکثر داروهای سرماخوردگی خوب هستند. از مصرف داروهای سرماخوردگی با سودوافدرین خودداری کنید چون می تواند تأثیر بدی در برخی از افراد داشته باشد.

  •  بسیاری از ارائه دهندگان “فضای مجازی” که سلامتی از راه دور از طریق تلفن همراه یا کامپیوتر نیز نامیده میشود را ارائه می دهند که می توانند به اندازه یک دیدار حضوری مفید است.

چه موقع باید به اورژانس برای تشنج بروم ؟

اکثر اورژانس ها به علت تعداد زیاد بیماران مراجعه کننده و ریسک بالای عفونت در حال حاضر جای مناسبی برای مراجعه نمیباشند ولی در موارد زیر باید به اورژانس مراجعه نمود:

  •  تشنجاتی که با از دست دادن هوشیاری طولانی تر از5 دقیقه و برای کنترل حملات در دسترس نیست.
  •  تشنجاتی که 5 دقیقه بیشتر پس از تجویز داروی سریع الاثر در منزل مثل دیازپام رکتال در بچه ها ادامه دارد
  •  تشنج هایی که به طور مکرر اتفاق می افتد و فرد در بین حملات کاملا هوشیاری خود را بدست میاورد بهتر هست ابتدا از داروهای سریع ااثر موجود در منزل استفاده نمود و اگر تا 5 دقیقه حملات کنترل شده و تکرار نشد نیاز به رفتن به اورژانش نیست اجازه می دهد تا یک فرد بین آنها بهبود یابد.
  • درصورتیکه حملات تشنجی منجر به ضربه مغزی یا دررفتگی شانه و مشکلات تنفسی یا عوارض جدی دیگری شود حتما باید به اورژانس مراجعه نمود.

اگر یکی از عزیزان در خانه به COVID-19 مبتلا شود ، آیا باید اقدامات احتیاطی بیشتری انجام دهم؟

 اگر یکی دیگر از اعضای خانواده مستقیم شما که با آن زندگی می کنید بیمار شود ، موارد زیر را در نظر بگیرید:

 آیا آنها می توانند با شخص دیگری بمانند؟ در صورت عدم امکان هر کس باید اتاق خود را داشته باشد ، از سرویس بهداشتی وحمام های جداگانه استفاده نموده، و دستان خود را اغلب با صابون به مدت 20 ثانیه ودقیق بشویید ..

  • مرتباً تمام سطوح و اتاقها را تمیز کنید

من شنیده ام که ممکن است سیستم ایمنی در مبتلایان به آلزایمر طبیعی نباشد. من 55 سال دارم و از سلامتی بسیار خوبی برخوردار هستم ولی قبلا مبتلا به صرع بوده ام و درحال حاضر تحت درمان  با داروی ضد صرع میباشم، اما در مراحل اولیه بیماری آلزایمر نیز هستم. آیا در صورت ابتلا به COVID-19 در معرض خطر بیماری شدید قرار دارم؟

بیماری آلزایمر ممکن است سیستم ایمنی پیری را به خطر بیندازد ، اما هیچ مدرکی مبنی بر اینکه شما بیشتر در معرض عفونت با COVID-19 هستید یا بیشتر احتمال دارد به دلیل COVID-19 به بیماری شدید مبتلا باشید ، فقط به این دلیل که به بیماری آلزایمر و صرع مبتلا هستید ، وجود ندارد.

 عواملی که خطر ابتلا به بیماری شدید را در هنگام عفونت با COVID-19 افزایش می دهند سن 60 سال به بالا ،زندگی در یک مجموعه گروهی مانند سرای سالمندان ،سابقه سرطان خون ، درمان سرطان با شیمی درمانی ، پیوند اعضا ، عفونت پیشرفته HIV و بیماری های سیستم ایمنی بدن و استفاده از داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند.

 کسانی که بیماری قلبی ، ریوی و دیابت دارند نیز در معرض خطر بیشتری هستند. بنابراین ، به تمرین فاصله فیزیکی ادامه دهید ، از ازدحام جمعیت پرهیز کنید ، تا آنجا که ممکن است در خانه بمانید .

من برای کنترل تومور مغزی با حملات تشنجی سالانه به ام آر آی عادی مراجعه می کنم. آیا در این زمان گرفتن تصویر ایمن است یا باید برای یک تاریخ بعد برنامه ریزی کنم؟

در این زمان ، نیاز به تصویربرداری برای افراد مبتلا به تومور مغزی به عوامل بسیاری از جمله نوع و درجه تومور مغزی و درمان های گذشته و فعلی تومور مغزی از جمله جراحی ، پرتودرمانی و شیمی درمانی و عود حملات تشنجی بستگی دارد. توصیه می شود که با متخصص مغز و اعصاب خود در مورد وضعیت خاص خود صحبت کنید ، زیرا فوریت برای تصویربرداری باید مورد به مورد ارزیابی شود.

من به دلیل ابتلا به عفونت مغزی در ضمینه بیماری اتوایمیون از کورتون استفاده می کنم. آیا شرایط و درمان این بیماری من را در معرض خطر بیشتری برای COVID-19 قرار میدهد؟

هیچ مدرکی وجود ندارد که در هنگام مصرف استروئیدهای داخل وریدی (IV) در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت COVID-19 باشید – و مصرف آنها می تواند بهبودی را تسریع کند. برای التهاب درضمینه بیماری ام اس ودویک و آنتی بادی ضد MOG ، استروئیدهای داخل وریدی علاوه بر تسریع در بهبود ، علائم بالینی را نیز بهبود می بخشند. درمان معمول برای التهاب سیستم اعصاب مرکزی ، استروئیدهای تزریقی به مدت سه تا پنج روز است. سیستم ایمنی بدن پس از این دوره کوتاه درمانی به سرعت به حالت طبیعی برمی گردد. علاوه بر این ، در مورد التهاب مرتبط با آنتی بادی ، بدون درمان در معرض خطر بیشتری برای عوارض احتمالی هستید.

آیا قطع مصرف استروئیدها ایمن است و آیا می تواند بیماری من را تحت تأثیر قرار دهد؟

خیر. مهم است که هر دوره استروئید را به پایان برسانید و به دلیل نگرانی برای ابتلا به COVID-19 درمان را متوقف نکنید زیرا می تواند منجر به شعله ور شدن یا تشدید علائم و حملات تشنجی شود.

در طی COVID-19 تزریق داخل وریدی استروئید را کجا انجام دهم ایمن تر میباشد؟

اگر از تزریق استروئید استفاده می کنید ، به جای استفاده از مراکز تزریق ، با متخصص خود در مورد داشتن آن در خانه صحبت کنید. این باعث کاهش احتمال قرار گرفتن در معرض COVID-19 می شود. اما به خاطر داشته باشید که بسیاری از انواع داروها واجد شرایط تزریق در منزل نیستند. در صورت موجود بودن ، می توان آن را از طریق یک شرکت مراقبت های بهداشتی متخصص در تزریق در منزل تنظیم کرد و توسط یک پرستار و پزشک نظارت کننده که می تواند عوارض احتمالی را کنترل کند ، انجام داد.

من به علت حملات صرعی اتوایمیون درحال مصرف دارویی بوده ام که سیستم ایمنی بدنم را سرکوب کرده است و به دلیل شرایط عصبی ، بسیار موثر است. حالا من فکر می کنم که آیا باید در زمان انتشار COVID-19 مصرف آن را متوقف کنم؟

برای بسیاری از بیماری ها ، مانند میاستنی گراویس ، مولتیپل اسکلروزیس ، نورومیلیت اپتیکا و اختلالات سیستم عصبی خود ایمنی ، توصیه نمی کنیم دارویی را که با سرکوب سیستم ایمنی بدن به طور موثری بیماری شما را کنترل کرده است ، متوقف کنید. در هر زمان و به ویژه در هنگام شیوع همه گیر ، متخصص مغز و اعصاب شما همیشه می تواند تغییر دوز شما را به کمترین دوز موثر تغییر دهد. با این حال ، متوقف کردن درمان می تواند منجر به شعله ور شدن بیماری شود و سیستم ایمنی بدن شما بلافاصله بازیابی نمی شود. بنابراین ، به مصرف داروهای خود ادامه دهید و در صورت تغییر شرایط به پزشک اطلاع دهید. و مهمتر از همه ، پیروی از دستورالعمل های لازم برای پیشگیری از COVID-19 ادامه دهید: تمرین فاصله فیزیکی ، اجتناب از ازدحام جمعیت و تا آنجا که ممکن است در خانه بمانید.

آیا بیماران صرعی تحت درمان با داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی باید به دلیل خطر ناشی از COVID-19 دارو را ترک کنند؟

اگرچه می دانیم COVID-19 می تواند یک عفونت بسیار جدی باشد ، خصوصاً در افراد مسن  مبتلا به بیماری قلبی ریوی یا دارای نقص ایمنی ، اما همچنین می دانیم که قطع درمان تعدیل کننده سیستم ایمنی برای مولتیپل اسکلروزیس یا سایر بیماری های عصبی می تواند عواقب سنگینی داشته باشد که بیشتر از هر فایده احتمالی است. اگر بیماران و پزشکان آنها قبلاً به دلایل دیگری در نظر داشتند که درمان تعدیل کننده سیستم ایمنی را متوقف یا کاهش دهند ، زمان مناسبی برای ادامه این بحث ها خواهد بود. برای این بیماران مهم ترین مساله  پیروی از توصیه های بهداشت عمومی برای جلوگیری از عفونت است.

من به علت حملات تشنجی مداوم علارغم مصرف دو داروی ضد تشنج با مقدار زیاد بعد از مراجعه به متخصص صرع برای بررسی حملات و بررسی جهت عمل جراحی احتمالی با توجه به ضایعه مادرزادی مغزی کاندید بستری در بیمارستان جهت مونیتوریگ مغزی شده ام در این شرایط با توجه به شیوع کرونا، چه کاری باید انجام دهم؟

به منظور حفظ ظرفیت بیمارستان و تجهیزات حفاظتی برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی که بیماران COVID-19 را معالجه می کنند ، بسیاری از روشهای تشخیصی غیر اورژانس بیمارستان به تعویق افتاده است. با پزشک خود در مورد آنچه در این بین می توان انجام داد صحبت کنید.اکثر موارد مونیتورینگ مغزی جهت عمل جراحی صرع در بخش های VIP بیمارستان ها و با رعایت پروتکل های بهداشتی مانند بستری یک بیمار در هر اتاق مونیتورینگ انجام میگیرد و درهر مرکز صرع متخصص مغز و اعصاب باید تعیین کند که  برای کدام بیمار انجام ان حیاتی میباشد. در صورت توصیه به جراحی ،با رعایت پروتکل های بهداشتی موجود عمل شما با حداقل احتمال قرار گرفتن در معرض COVID-19 انجام خواهد شد. اگر پزشک شما تشخیص دهد که این روش ضروری نیست ، باید یک برنامه کوتاه مدت برای کنترل تشنج تهیه کند تا از هرگونه بستری شدن در بیمارستان یا مراجعه به بخش اورژانس که با خطر بسیار بالاتری همراه هست جلوگیری کند.

عبارت “نقص ایمنی” به چه معناست؟

این به این واقعیت اشاره دارد که برخی بیماریها و برخی از داروهایی که برای درمان آنها استفاده می شود ، می توانند منجر به پاسخ سیستم ایمنی به روشهای غیر عادی و گاه آسیب زننده شوند. به عنوان مثال ، در اختلالات خود ایمنی مانند مولتیپل اسکلروزیس ، میاستنی گراویس و نورومیلیت اوپتیکا ، سیستم ایمنی سلول های بدن را روشن کرده و باعث آسیب و ناتوانی می شود. برای درمان این شرایط ، متخصصان مغز و اعصاب از داروهایی استفاده می کنند که می تواند سیستم ایمنی بدن را هدایت کند و از بدن محافظت کرده و پیش آگهی را بهبود می بخشد. متأسفانه ، نتیجه این دستکاری ممکن است تغییرات غیرمنتظره در نحوه برخورد بیماران با عفونت باشد. به همین دلیل بیمارانی که یا با بیماری زمینه ای یا با روش درمانی که انجام می دهند دچار نقص ایمنی هستند در معرض خطر بیشتری از این تهدید عفونی جدید قرار دارند. آنها کاملاً باید بهداشت ، رعایت فاصله های اجتماعی و ماندن در خانه را با دقت لازم انجام دهند وتنها برای کارهای ضروری و حیاتی از منزل خارج شوند.

میانگین امتیازات 5 / 5. تعداد امتیازات 1

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا