یک مطالعه توالی یابی کاملاً گسترده بر روی 17606 نفر انجام شده است که این مطالعات مبتنی بر تعیین توالی ژن های خطر جدید مرتبط با صرع شدید را شناسایی کرده و بیش از حد از انواع مختلف مخرب نادر را در اشکال کمتر شدید صرع نشان داده است.
برای شناسایی عوامل خطر ژنتیکی فوق العاده نادر مشترک و مشخص برای انواع مختلف صرع ، یک تجزیه و تحلیل تعیین توالی کلی (WES) از 9170 فرد مبتلا به صرع و 8،436 کنترل از نژاد اروپایی را انجام شده است.
تیم تحقیق بر روی سه گروه فنوتیپی متمرکز شدند و انسفالوپاتی های رشدی شدید و صرعی (DEEs) ، صرع جنرالیزه ژنتیکی (GGE) و صرع کانونی غیر اکتسابی (NAFE). را مشاهده کردند که در مقایسه با گروه کنترل ، افراد مبتلا به هر نوع صرع در ژنهای محدود شده و در ژنهایی که قبلاً با صرع همراه بودند و بیش از حد انواع مخرب دارند. تیم تحقیق قوی ترین غنی سازی را در افراد دارای DEE و کمترین میزان را در افراد دارای NAFE مشاهده کردند. علاوه بر این ، دریافتند که ژن های گیرنده GABAA بازدارنده برای انواع موثر در هر سه گروه صرع غنی شده اند ، در حالی که هیچ غنی سازی در ژن های گیرنده تحریک دیده نشده است. گروههای ژنی بزرگتر برای مسیر GABAergic یا کانالهای کاتیونی نیز بار جهش قابل توجهی در DEE ها و GGE نشان دادند. اگرچه هیچ ژنی از اهمیت فراوانی اگزوم در میان افراد دارای GGE یا NAFE پیشی نمی گیرد ، اما ژن ها و ژن های بسیار محدود کننده کانال های یونی را به شدت محدود می کنند. این ژن ها شامل CACNA1G ، EEF1A2 و GABRG2 برای GGE و LGI1 ، TRIM3 و GABRG2 برای NAFE بودند.
این مطالعه ، بزرگترین مطالعه WES صرع تا به امروز در این حوزه است که یک همگرایی در ژنتیک صرع های شدید و کمتر شدید مرتبط با تغییر کدگذاری فوق العاده نادر را تأیید می کند و نقش همه گیر را برای مهار GABAergic در علل صرع برجسته می کند.
