متوقف کردن داروی ضد صرع در نوزادان هیچ ضرری ندارد

مصرف داروی ضد صرع در نوزادانی که دچار تشنج حاد علامتی نوزادان شده اند یک روش استاندارد است ، اما یک مطالعه آینده نگر ، مشاهده ای و مقایسه ای این عمل را زیر سال می برد ، با ارائه شواهدی مبنی بر اینکه قطع درمان در هنگام ترخیص نوزادان هیچ آسیبی برای کودکان و هیچ تأثیری در پیشرفت صرع ندارد .
دکتر هانا سی گلاس ، MDCM ، MAS ، از دانشگاه کالیفرنیا ، سانفرانسیسکو ، بیمارستان کودکان بنیوف ، گفت: ” شواهد از قطع داروی ضد تشنج پس از رفع تشنج حاد نوزادان و قبل از ترخیص نوزاد حمایت می کند.” محقق اصلی ، که نتایج مطالعه را در نشست مشترک CNS-ICNA 2020 ارائه داد. Renee Shellhaas ، MD ، MS ، استادیار بالینی کودکان در بیمارستان کودکان C.S Mott ، دانشگاه میشیگان ، دیگر محقق اصلی بود.
گلاس در مصاحبه ای گفت: “اگرچه سایر مطالعات كوچكتر نیز بیان كرده اند كه قطع داروی ضد صرع پس از برطرف كردن تشنج های حاد علامتی بی خطر است ، اما قطع زودرس بسیار متغیر بوده و بستگی زیادی به اولویت ارائه دهنده فرد دارد. “در مطالعه ما ، دو سوم نوزادان مبتلا به تشنج حاد در هنگام ترخیص از بیمارستان تحت درمان داروی ضد تشنج قرار گرفتند. بنابراین ، تغییر در قطع داروی اولیه نشان دهنده یک تغییر عمده است.”
این مطالعه 270 نوزاد را در 9 مرکز ثبت شده در ثبت تشنج نوزادان متولد شده از ژوئیه 2015 تا مارس 2018 ارزیابی کرد. معیارهای ورود تشنج های علامتی حاد بود که تا 44 هفته بعد از قاعدگی رخ داده بود. در این گروه ، 36٪ بیماران داروی ضد تشنج بعد از 6 روز متوسط قطع کردند. باقیمانده پس از ترخیص با میانگین 4 ماه در داروی ضد تشنج ماند.
بیماران به مدت 2 سال تحت پیگیری قرار گرفتند. نتیجه اولیه ، توسعه عملکردی بود که با ارزیابی اولیه توسعه وارنر ارزیابی مهارتهای انطباقی و عملکردی (WIDEA-FS) اندازه گیری شد. نتیجه ثانویه صرع بود که با معیارهای لیگ بین المللی علیه صرع (ILAE) تعریف شد. پیگیری شامل تماس های تلفنی و بررسی نمودارها در 12 ، 18 و 24 ماه بود.
گلاس گفت: “نتیجه اولیه ، پیشرفت عملکردی ، در مقایسه با آنهایی که دارو قطع شده بودند ، تفاوت قابل توجهی بین آن دسته از کودکانی که تحت درمان با داروی ضد صرع قرار داشتند ، نبود.”
وی گفت ، پس از تنظیم تمایل ، گروهی که داروی ضد صرع متوقف شده دارای امتیاز WIDEA-FS به طور متوسط 4 امتیاز بالاتر است. گلاس خاطرنشان كرد: “فواصل اعتماد به نفس ، حد عدم برتری پیشینی ما را برآورده می كند ، این نشان دهنده عدم صدمه به توسعه عصبی برای قطع داروی ضد تشنج قبل از ترخیص نوزادان است.”
این مطالعه همچنین نشان داد که 13٪ از کل شرکت کنندگان در میانه 8 ماه به صرع مبتلا شده اند. وی گفت: “از نظر فراوانی یا زمان صرع بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد.”
گلاس گفت: “ما نتیجه می گیریم كه هیچ دلیل روشنی برای نگهداری داروهای ضدصرع وجود ندارد.” “هیچ پیشرفتی برای رشد عصبی وجود ندارد ، طولانی قرار گرفتن در معرض داروهای ضد صرع بالقوه مضر می شود ، به طور قابل توجهی شروع صرع را به تأخیر نمی اندازد ، و صرع های زودرس با وجود مصرف داروهای ضد صرع رخ می دهد.”