برای پزشکان

داروی مبتنی بر حشیش ممکن است حملات تشنجی را در کودکان مبتلا به صرع دشوار کاهش دهد

نتایج حاصل از مطالعه فاز 3 نشان می دهد که کانابیدیول (CBD) در کودکان مبتلا به سندرم دراوت تقریباً 50٪ تشنج را کاهش می دهد.

با توجه به مطالعه مرحله 3 منتشر شده امروز که در آکادمی مغز و اعصاب آمریکا ارائه می شود ، با استفاده از یک فرمولاسیون دارویی کانابیدیول ، یک داروی مبتنی بر حشیش ، تشنج را برای کودکان مبتلا به صرع نادر و شدید به نام سندرم دراوت تقریباً نصف کرد هفتاد و یکمین نشست سالانه در فیلادلفیا ، 4 تا 10 مه 2019.

 سندرم دراوت ، که از نوزادی آغاز می شود ، می تواند منجر به ناتوانی ذهنی و تشنج های مکرر و طولانی مدت شود. کانابیدیول از ماری جوانا گرفته شده است که شامل قسمت روانگردان گیاه نیست .

یان میلر ، نویسنده مطالعه ، از بیمارستان کودکان نیکلاس ، بیمارستان سابق کودکان میامی ، فلوریدا ، گفت: “جالب است که بتوانیم گزینه دیگری را برای کودکان مبتلا به این صرع ناتوان کننده و خانواده های آنها ارائه دهیم.” “كودكان در این مطالعه قبلاً به طور متوسط ​​چهار داروی صرع را امتحان كرده بودند كه هیچ موفقیتی نداشته و در آن زمان به طور متوسط ​​سه داروی اضافی مصرف می كردند ، بنابراین داشتن این میزان موفقیت با كانابیدیول یک پیروزی بزرگ است.”

در این مطالعه 199 کودک با میانگین سنی 9 سال شرکت داشتند که به سه گروه تقسیم شدند. یک گروه 20 میلی گرم در هر کیلوگرم (میلی گرم در کیلوگرم) در روز کانابیدیول دریافت کرد ، گروه دوم 10 میلی گرم در کیلوگرم در روز و گروه سوم دارونما دریافت کردند.

قبل از شروع درمان ها برای ایجاد خط پایه ، تشنج به مدت چهار هفته ثبت شد. سپس شرکت کنندگان به مدت 14 هفته تحت درمان قرار گرفتند. در پایان مطالعه ، تشنج برای کسانی که دوز بالای دارو مصرف می کنند 46 درصد و برای کسانی که دوز کمتری از دارو مصرف می کنند 49 درصد کاهش یافته است ، در حالی که برای کسانی که دارونما مصرف می کنند 27 درصد است.

در این مطالعه 199 کودک با میانگین سنی 9 سال شرکت داشتند که به سه گروه تقسیم شدند. یک گروه 20 میلی گرم در هر کیلوگرم (میلی گرم در کیلوگرم) در روز کانابیدیول دریافت کرد ، گروه دوم 10 میلی گرم در کیلوگرم در روز و گروه سوم دارونما دریافت کردند.

کل تشنج برای افراد در گروه با دوز بالا 47 درصد ، برای گروه با دوز پایین 56 درصد و برای افراد گروه دارونما 30 درصد کاهش یافت. در گروه با دوز بالا ، 49 درصد از شرکت کنندگان تشنج را به نصف یا بیشتر کاهش دادند ، در حالی که در گروه دوز پایین 44 درصد و در گروه دارونما 26 درصد بود.

همه گروه ها عوارض جانبی را گزارش کردند ، با 90 درصد از گروه با دوز بالا ، 88 درصد از گروه با دوز کم و 89 درصد از گروه دارونما. شایعترین عوارض جانبی کاهش اشتها ، اسهال ، خواب آلودگی ، تب و خستگی بود. حدود 25 درصد از افراد در گروه با دوز بالا عوارض جانبی جدی داشتند ، در حالی که 20 درصد در گروه با دوز پایین و 15 درصد از افراد در گروه دارونما. فقط شرکت کنندگان در گروه با دوز بالا مصرف دارو را به دلیل عوارض جانبی متوقف کردند. این تعداد 7 درصد بود.

میلر گفت: “بر اساس این نتایج ، افزایش دوز بالای 10 میلی گرم در کیلوگرم در روز باید با توجه به اثربخشی و ایمنی هر فرد با دقت بررسی شود.”

میانگین امتیازات 5 / 5. تعداد امتیازات 2

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا