تجزیه و تحلیل داده های EEG از بیماران کرونا ویروس جدید ، که در مجله Neurophysiologie Clinique فرانسه منتشر شده است ، هیچ الگویی را پیدا نکرد که بتواند به طور خاص با COVID-19 مرتبط شود – اما تحقیقات بیشتر در این زمینه لازم به نظر می رسید.
در ماه های ابتدایی همه گیری COVID-19 ، تکنسین های EEG در میان گروهی از پرسنل مراقبت های بهداشتی بودند که اخبار را تهیه می کردند ، زیرا آنها در واقع کمتر کار می کردند در حالی که ERS ، ICU ها و پرسنل مراقبت های تنفسی بیش از حد توانایی اشباع بودند.
شواهدی که ویروس کرونا را به عوارض عصبی مرتبط می کند – مانند تغییر در هوشیاری ، سکته مغزی و انسفالوپاتی – به آرامی شروع به علائم در بیماران می کنندکه با افزایش تحقیقات همراه با بررسی تأثیر ویروس بر مغز همراه بود.
متخصصانی که با بیماران مثبت COVID-19 کار می کنند ، برخی از مشکلات عصبی مانند گیجی ، تشنج احتمالی و کاهش سرعت بیدار شدن از بیهوشی را مشاهده کردند. این زمانی است که از فن آوری های نوار مغزی خواسته شد که اطلاعات کامل را جمع کنند. ASET- انجمن Neurodiagnostic و سایر گروه های حرفه ای به سرعت رهنمودهای ایمنی را برای فناوری های کار با بیماران مثبت COVID-19 ارائه دادند.
چندین ماه سریع پیش می رود و شواهدی در دست است که نشان می دهد بین ویروس کرونا و بیماری عصبی ارتباط وجود دارد. این به معنای استفاده از متخصصان مغز و اعصاب بیشتر و انجام آزمایش های عصبی بیشتر ، از جمله الکتروانسفالوگرام ها (EEG) است.
اینکه چگونه ویروس بر مغز تأثیر می گذارد هنوز زیر سوال است. محققان در بخش فیزیولوژی مغز و اعصاب در بیمارستان دانشگاه Bicêtre در فرانسه تصمیم گرفتند تمام داده های EEG گرفته شده از بیماران مثبت برای COVID-19 را از ابتدای شیوع همه گیر جمع اوری و انالیز نمایند. آنها می خواستند ببینند آیا الگوی EEG خاصی وجود دارد که می تواند به ویروس مرتبط باشد.
بین مارس و ژوئن سال 2020 ، 44 نوار مغزی بر روی 40 بیمار در این بیمارستان انجام شد. آنها در نهایت نتایج 40 نوار مغزی را در 36 نفر از این بیماران ، برخی در ICU و برخی دیگر در واحد پزشکی ، تجزیه و تحلیل کردند. همه بیماران به دلیل سندرم دیسترس حاد تنفسی در بیمارستان بستری شده بودند. همه نشانه های خوبی برای انجام نوار مغزی داشتند ، از جمله سردرگمی و نوسان آگاهی ،حرکاتی مشکوک به حملات صرعی. برخی از آنها پس از قطع داروهای آرام بخش از خواب بیدار نشدند.
تکنسین های نوار مغزی با استفاده از سیستم بین المللی 10-20 برای قرار دادن الکترودهای پوست سر ، هر کدام از این EEG ها را در طول 20 دقیقه انجام داد.بیماران با دستورات شفاهی ، باز شدن چشم و در صورت عدم وجود هیچ تحریک دیگری توسط مالش جناغ یا فشرده سازی ناخن تحریک می شدند. دو متخصص مغز و اعصاب به طور مستقل داده ها را بررسی کردند و آنها از اصطلاحات استاندارد انجمن نوروفیزیولوژی آمریکا استفاده کردند.
بیش از نیمی از EEG های انجام شده طبیعی یا فقط با تغییرات کمی همراه بودند. بقیه به عنوان متوسط تا شدید طبقه بندی شدند ، با 13 ضبط که “تخلیه های دوره ای عمومی (GPD) ، تخلیه های دوره ای چند کانونی (MPD) یا فعالیت دلتا ریتمیک (RDA)” را نشان می داد.
به گفته نویسندگان ، یافته های غیر طبیعی با تظاهرات زمینه ای بیماری عصبی آنها سازگار است. با این حال ، آنها هیچ الگویی را نشان نمی دهند که بتواند به طور خاص با COVID-19 مرتبط شود.
آنها نتیجه گرفتند: “تغییرات EEG با آنچه در سایر شرایط پاتولوژیک مشاهده می شود ، تفاوتی نداشته است.”
این مطالعه کوچک و برای اولین بار در نوع خود بود ، بنابراین نتایج هنگام بررسی ارتباط EEG و COVID-19 باید در نظر گرفته شود. در حالی که تحقیقات بیشتری لازم است ، واضح است که COVID-19 بر روی سیستم عصبی تأثیر می گذارد و کسانی که دربخش نورولوژی کار می کنند در ماه های آینده نقش مهمی خواهند داشت.
