محققان اولین آزمایش بالینی فاز 1 را برای ارزیابی ایمنی و اثر بخشی ژن درمانی انجام می دهند که BDNF را به مغز مبتلایان به آلزایمر و اختلالات شناختی خفیف منتقل می کند.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا سان دیگو اولین آزمایش بالینی فاز اول انسان را برای ارزیابی ایمنی و کارآیی ژن درمانی برای رساندن پروتئین اصلی به مغز افراد مبتلا به بیماری آلزایمر (AD) یا خفیف آغاز کرده اند. اختلال شناختی خفیف(MCI) ، شرایطی میباشد که اغلب مقدم بر زوال عقل کامل است.
این پروتئین که فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز یا BDNF نامیده می شود ، بخشی از خانواده فاکتورهای رشد موجود در مغز و سیستم عصبی مرکزی است که از بقای نورون های موجود پشتیبانی می کند و رشد و تمایز نورون های جدید و سیناپس ها را تقویت می کند. BDNF به ویژه در مناطق مغزی مستعد ابتلا در بیماری آلزایمر مهم است.
در تحقیقات قبلی منتشر شده ، محقق اصلی ، مارک کوسینسکی ، دکترای تخصصی ، استاد علوم اعصاب و مدیر موسسه علوم اعصاب در دانشکده پزشکی UC سن دیگو ، و همکارانش پیشگیری و معکوس شدن تخریب سلول های مغزی و مرگ را در مدل های حیوانی توصیف کردند.
کوسینسکی گفت: “ما دریافتیم که انتقال BDNF به بخشی از مغز که در بیماری آلزایمر زودتر از همه تحت تاثیر قرار گرفته است – قشر انتورینال و هیپوکامپ – می تواند از بین رفتن اتصالات را معکوس کرده و از تخریب مداوم سلول محافظت کند.” “این مزایا در موشهای صحرایی ، میمونهای پیر و موشهای آمیلوئیدی مشاهده شد.”
BDNF به طور معمول در طول زندگی در قشر انتورینال ، یک مرکز حافظه مهم در مغز و یکی از اولین مکان هایی که اثرات بیماری آلزایمر به طور معمول به صورت از دست دادن حافظه کوتاه مدت ظاهر می شود ، تولید می شود. افراد مبتلا به AD سطح BDNF را کاهش داده اند.
اما کار با BDNF کار آسانی نیست. این یک مولکول بزرگ است و نمی تواند از سد خونی مغزی عبور کند. در نتیجه ، محققان از ژن درمانی استفاده می کنند که در آن یک ویروس مرتبط با آدنو بی خطر (AAV2) برای حمل ژن BDNF اصلاح می شود و مستقیماً به مناطق هدف مغز تزریق می شود ، جایی که محققان امیدوارند تولید BDNF درمانی در سلولهای مجاور باعث شود.
تزریق میبایست کاملا تحت کنترل انجام شود تا در معرض نورونهای تحلیل برنده اطراف باشد زیرا BDNF با گردش آزاد می تواند عوارض جانبی مانند تشنج ایجاد کند.
در این آزمایش سه ساله ، 12 نفر از شرکت کنندگان مبتلا به بیماری آلزایمر یا اختلال شناختی خفیف تشخیص داده شده برای دریافت درمان AAV2-BDNF کاندید می شوند ، در این دوره 12 نفر دیگر به عنوان گروه کنترل مقایسه می شوند.
این اولین ارزیابی ایمنی و کارایی AAV2-BDNF در انسان است. یک آزمایش ژن درمانی قبلی از سال 2001 تا 2012 با استفاده از AAV2 و پروتئینی متفاوت به نام فاکتور رشد عصب (NGF) رشد فزاینده ، جوانه آکسون و فعال شدن نشانگرهای عملکردی را در مغز شرکت کنندگان نشان داد.
کوسینسکی گفت: “آزمایش ژن درمانی BDNF در بیماری آلزایمر نشان دهنده پیشرفت نسبت به آزمایش قبلی NGF است.” “BDNF یک فاکتور رشد قوی تر از NGF برای مدارهای عصبی است که در بیماری آلزایمر کاهش می یابد. علاوه بر این ، روش های جدید برای تحویل BDNF به طور موثرتری آن را در قشر انتورینال و هیپوکامپ توزیع می کند. “
تزریق دقیقاً کنترل می شود تا در معرض نورونهای تحلیل برنده اطراف باشد زیرا BDNF با گردش آزاد می تواند عوارض جانبی مانند تشنج ایجاد کند.
با وجود میلیاردها دلار سرمایه گذاری تحقیقاتی و چندین دهه تلاش ، فقط دو درمان علامتی برای بیماری آلزایمر وجود دارد. هیچ روش درمانی یا تصویب شده ای برای کاهش یا توقف پیشرفت بیماری آلزایمر که ششمین علت اصلی مرگ در ایالات متحده است ، وجود ندارد.
آزمایشات بالینی متعددی برای ارزیابی داروهای دارویی ادامه دارد. کوسینسکی گفت: ژن درمانی ، که در سال 1980 آغاز به کار کرد و بر روی چندین بیماری آزمایش شده است ، نشان دهنده یک رویکرد متفاوت نسبت به یک بیماری است که نیاز به روش های جدید برای تفکر در مورد بیماری و تلاش های جدید برای درمان دارد.
کوسینسکی گفت: “ما امیدواریم که بتوانیم موفقیت های اخیر ژن درمانی را در سایر بیماری ها ، از جمله موفقیت چشمگیر در درمان ضعف مادرزادی در نوزادان (آتروفی عضلانی نخاع) و نابینایی (نوروپاتی نوری ارثی Leber ، نوعی از رتینیت پیگمنتوزا) ایجاد کنیم.” .
“ژن درمانی BDNF برخلاف سایر روشهای درمانی بیماری آلزایمر که در حال توسعه است ، این توانایی را دارد که مدارهای مغزی را بازسازی ، از دست دادن سلول را کند و عملکرد سلول را تحریک کند. ما مشتاقانه منتظر مشاهده اثرات این تلاش جدید در بیماران مبتلا به بیماری آلزایمر و اختلال شناختی خفیف هستیم. “
