اگرچه در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای صرع وجود ندارد، درمان‌های موجود می‌توانند به بسیاری از افراد کمک کنند تا به طور موثر این بیماری را مدیریت کنند. اکثر افراد با درمان های جدید می توانند زندگی بدون تشنج داشته باشند.
درمان صرع ممکن است به کنترل تشنج کمک کند و ممکن است منجر به پایان تشنج در برخی افراد شود. در برخی موارد، کودکان ممکن است از وضعیت صرع مداوم خارج شوند.
با توجه به آمار بنیاد صرع، حدود 60 تا 70 درصد از افراد مبتلا به صرع ممکن است بتوانند به مرور زمان آن را کنترل کنند.
این مقاله به بررسی عواملی می‌پردازد که ممکن است بر چشم‌انداز، عوارض و گزینه‌های درمانی صرع تأثیر بگذارد.
آیا با صرع می توانید کیفیت زندگی خوبی داشته باشید؟
در بسیاری از موارد، افراد مبتلا به صرع ممکن است بتوانند بدون تشنج زندگی کنند یا به طور موثر تشنج خود را مدیریت کنند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) به عنوان منبعی معتبر بیان می کند که در بیشتر موارد، افراد مبتلا به صرع می توانند کیفیت زندگی خوبی داشته باشند.
طبق گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO)، تشخیص و درمان مناسب ممکن است حدود 70 درصد از افراد مبتلا به صرع را قادر سازد تا بدون تشنج زندگی کنند.
در میان افراد مبتلا به صرع، 30 درصد تشنج های کنترل نشده دارند. تا 50 درصد از افراد مبتلا به صرع عوارض جانبی منفی داروهای ضد تشنج را تجربه می کنند.
انجام اقداماتی برای کنترل تشنج و انجام اقدامات احتیاطی برای کمک به جلوگیری از عوارض ممکن است به افراد در مدیریت موثر صرع کمک کند.
چه چیزی می تواند بر چشم انداز صرع تأثیر بگذارد؟
عوامل خاصی مانند نوع تشنج، داروها و سبک زندگی ممکن است بر چشم انداز صرع تأثیر بگذارند.
شروع درمان در اسرع وقت برای صرع ممکن است چشم انداز فرد را بهبود بخشد.
داروهای ضد صرع ممکن است به افراد کمک کند تا از تشنج خلاص شوند و در صورت توصیه پزشک به آنها اجازه می دهد دارو را قطع کنند. هر چه افراد مدت بیشتری با داروها بدون تشنج باقی بمانند، احتمال بیشتری وجود دارد که دیگر نیازی به دارو نداشته باشند.
عوامل زیر نیز ممکن است بر صرع فرد تأثیر بگذارد:
- کم خوابی ممکن است باعث تشنج شود یا دفعات آنها را افزایش دهد.
- مصرف الکل می تواند باعث تشنج و تشدید صرع شود و گاهی اوقات باعث می شود کمتر به داروها پاسخ دهد.
- دیابت درمان نشده می تواند باعث افزایش قند خون شود که ممکن است باعث تشنج شود و وضعیت کلی را بدتر کند.
- آسیب مغزی ناشی از ضربه به سر یا بیماری عروق مغزی، که باعث بسیاری از سکته‌های کوچک می‌شود، می‌تواند باعث بروز انواع تشنج‌ها شود و درمان صرع را دشوارتر کند.
عواملی که ممکن است شانس فرد برای قطع تشنج را افزایش دهند عبارتند از:
- پاسخ مثبت و بدون تشنج به اولین یا دو داروی ضد تشنج که افراد مصرف می کنند
- بدون سابقه ناهنجاری یا آسیب مغزی
- بدون سابقه خانوادگی صرع
- نتایج طبیعی از EEG و آزمایشات عصبی
عوارض صرع
عوارض صرع ممکن است از طریق آسیب در طی تشنج یا عوارض جانبی دارو رخ دهد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تصادفات حین رانندگی
- غرق شدن، اگر در طول تشنج در آب باشد
- سقوط یا جراحت در حین تشنج
- چالش های سلامت عاطفی یا روانی ناشی از صرع
- مشکلات بارداری، مانند مشکلات رشد جنین
- عوارض جانبی داروهای ضد صرع، مانند التهاب کبد یا افزایش وزن
- وضعیت صرع، که یک وضعیت تهدید کننده زندگی است که ممکن است در اثر تشنج بیش از 5 دقیقه رخ دهد
- مرگ غیرمنتظره ناگهانی در صرع (SUDEP)، یک بیماری نادر که در آن افراد مبتلا به صرع به طور ناگهانی و بدون علت شناخته شده می میرند
درمان صرع
هدف از درمان صرع کمک به افراد برای قطع تشنج یا کاهش و کنترل تشنج تا حد امکان است. درمان صرع ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- داروها: داروهای ضد تشنج رایج ترین درمان صرع هستند. انواع مختلفی وجود دارد، بنابراین اگر یکی بی اثر باشد، داروی دیگری ممکن است بهتر عمل کند.
- جراحی: اگر داروها مؤثر نباشند، جراحی ممکن است یک گزینه باشد. جراحی نواحی از مغز را که تشنج از آنجا شروع می شود، تغییر می دهد یا حذف می کند.
- دستگاه های کاشت: ایمپلنت های زیر پوست، پالس های الکتریکی را به مغز می فرستند تا به کاهش تشنج کمک کنند.
- رژیم غذایی: رژیم کتوژنیک ممکن است به کاهش تشنج کمک کند، به ویژه در کودکان مبتلا به انواع خاصی از صرع.
سوالات متداول در مورد پیش آگهی صرع
آیا صرع قابل درمان است؟
در حال حاضر هیچ درمانی برای صرع وجود ندارد. با این حال، یک بیماری قابل درمان است. با تشخیص و درمان مناسب، تا 70 درصد از افراد مبتلا به صرع می توانند بدون تشنج زندگی کنند.
حدود 6 نفر از هر 10 نفر مبتلا به صرع ممکن است طی چند سال پس از درمان بدون تشنج شوند و تا پایان عمر بدون تشنج باقی بمانند. برخی از افراد ممکن است گاه به گاه دچار تشنج شوند، در حالی که برخی دیگر ممکن است تشنج های کنترل نشده داشته باشند.
بهبودی با صرع امکان پذیر است. عوامل موثر بر بهبودی افراد شامل درمان سریع منبع قابل اعتماد، نوع صرع، دفعات تشنج و علت زمینه ای است.
آیا صرع با افزایش سن بدتر می شود؟
در برخی موارد، صرع ممکن است با افزایش سن بهتر شود. بر اساس گزارش بنیاد صرع، 74 کودک از هر 100 کودک مبتلا به تشنج های جدید ممکن است در عرض 2 سال بدون تشنج شوند. از هر 100 کودک بیش از 50 کودک با صرع رشد می کنند.
سن بالا می تواند یک عامل خطرناک برای صرع باشد. میزان صرع در افراد بالای 65 سال بالاتر است. وقوع تشنج در سنین بالای 60 سال افزایش می یابد، که اغلب به دلیل سایر شرایطی است که بر مغز تأثیر می گذارد، مانند سکته مغزی یا زوال عقل.
داشتن یک سبک زندگی سالم و مصرف داروها طبق تجویز پزشک ممکن است به بسیاری از افراد کمک کند تا در طول زندگی خود صرع را مدیریت کنند.
نتیجه گیری: درمان ممکن است به بسیاری از افراد مبتلا به صرع کمک کند تا تشنج نداشته باشند. عوامل زیادی ممکن است بر چشم انداز صرع تأثیر بگذارد، از جمله نوع صرع، فراوانی و شدت تشنج، سبک زندگی و سایر شرایط سلامتی. مصرف داروهای ضد صرع و سایر اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از آسیب در هنگام تشنج ممکن است منجر به نتایج بهتری شود.
