سونات برای دو پیانو درد ماژور ، ک. 448 یک کار پیانو است که در سال 1781 توسط ولفگانگ آمادئوس موتزارت ، در 25 سالگی ساخته شده است. آن را به صورت دقیق سونات-آگلرو ، با سه حرکت نوشته است. این سونات برای اجرایی ساخته شده است که او با پیانویست دیگرش ژوزفین فون اورنهمر اجرا می کند. موتزارت این آهنگ را به سبک غافلگیرانه ، با ملودی های بهم پیوسته و آهنگ های همزمان ساخته است. این یکی از تنها ساخته های رسمی وی است که منحصراً برای دو پیانو نوشته شده است. این سونات همچنین در مطالعه علمی مورد استفاده قرار گرفت که تئوری اثر موتزارت را آزمایش کرد ، حاکی از آن است که موسیقی کلاسیک فعالیت مغز را مثبت تر از سایر انواع موسیقی افزایش می دهد. سونات در سه حرکت نوشته شده است ،
- Allegro con spirito
- آندانته
- مولتو آلگرو
اولین حرکت از D ماژور شروع می شود و مرکز مقدماتی را با مقدمه ای قوی تنظیم می کند. دو پیانو ملودی اصلی نمایشگاه را تقسیم می کنند و هنگامی که موضوع ارائه می شود هر دو آن را به طور همزمان پخش می کنند. موتزارت زمان کمی را در توسعه صرف معرفی بیشتر موضوع برخلاف اکثر اشکال سونات می کند و شروع به جمع بندی مجدد موضوع اول می کند. کل حرکت دوم با سرعت بسیار آرام اندانته بازی می شود. ملودی با هر دو پیانو پخش می شود ، اما اوج قدرتمندی در این حرکت وجود ندارد. به صورت دقیق ABA نوشته شده است. مولتو آلگرو با مضمونی تند و تیز آغاز می کند. ردیابی های به کار رفته در این جنبش مشابه موارد موتزارت در Rondo alla Turca است. طبق گزارش سازمان صرع انگلیس ، تحقیقات نشان داده است که K 448 موتزارت می تواند “اثر موتزارت” داشته باشد ، به این ترتیب که گوش دادن به سونات پیانو مهارت استدلال فضایی را بهبود می بخشد و تعداد تشنج را در افراد مبتلا به صرع کاهش می دهد.
