پیش بینی های سردرد پس از حمله در بیماران مبتلا به صرع ژنرالیزه
پیش بینی کننده های سردرد بعد از حمله تشنجی (Postictal Headaches) شامل سابقه خانوادگی میگرن ، تشخیص صرع مقاوم به دارو ، زمان آخرین ویزیت و ابتلا به نوع تشنج ژنرالیزه تونیک کلونیک در شروع صرع بود.
در بیماران مبتلا به صرع ، سردردهای بعد از حمله تشنج (PIH) با صرع مقاوم به دارو ، تشنج های ژنرالیزه و سابقه خانوادگی میگرن همراهی دارد. طبق نتایج مطالعه منتشر شده در مجله Seizure، این سه عامل پیش بینی کننده قابل توجه سردردهای بعد از حمله تشنج در این جمعیت می باشد.
هدف از این مطالعه تجزیه و تحلیل پیش بینی کننده های بالینی سردردهای بعد از حمله تشنج در بیماران مبتلا به صرع بود. محققان مطالعه از برزیل 302 بیمار مبتلا به صرع تازه تشخیص داده شده را به طور متوسط 9.8 سال دنبال کردند. بیماران از یک بیمارستان دانشگاهی واحد در برزیل جذب شدند.
در زمان تشخیص ، میانگین سنی این گروه 6/16 سال بود (انحراف معیار ، 9/8 ± سال). بیماران هر 6 ماه (یا بیشتر در صورت لزوم) مشاهده می شدند و هر بیمار به طور متوسط 24.7 مراجعه داشت. در هر ویزیت ، متخصصین مغز و اعصاب برای تعیین اطلاعات در مورد سردرد بیماران از پرسشنامه های ساختاری استفاده می کردند. علاوه بر این ، پرونده پزشکی در طی پیگیری بررسی شد. نتایج اولیه وجود سردردهای بعد از حمله تشنج بود.
حدود 46.3 درصد بیماران در این مطالعه سردردهای بعد از حمله تشنج را گزارش کردند. این موارد توسط یک متخصص مغز و اعصاب متخصص سردرد تشخیص داده شد که در طی 3 ساعت پس از تشنج صرع ایجاد شده و رخ داده است و در طی 72 ساعت پس از پایان تشنج خود به خود بهبود می یابد.
55٪ بیماران دچار سردرد از نوع تنشی ، 1/32٪ از نوع میگرنی و 8/12٪ از هر دو نوع بودند. پیش بینی های قابل توجه سردردهای بعد از حمله تشنج ، طبق مدل خطی چند سطحی ، شامل داشتن سابقه خانوادگی میگرن (نسبت شانس [OR] ، 1.696 ؛ 95٪ CI ، 1.372-2.096 ؛ 032/0 = P) ، داشتن تشخیص صرع مقاوم به دارو ( OR ، 1.169 ؛ 95٪ CI ، 1.135-2.146 ؛ P = .029) ، زمان آخرین ویزیت (OR ، 1.464 ؛ 95٪ CI ، 1.243-2.888 ؛ P = .035) ، و داشتن نوع تشنج ژنرالیزه در شروع صرع ( OR ، 1.527 ؛ 95٪ CI ، 1.114-1.668 ؛ P = .004) بود.
محدودیت های این مطالعه شامل طراحی مشاهده ای مبتنی بر بیمارستان ، عدم توانایی آزمایش عینی پاسخ های بالینی سردردهای بعد از حمله تشنج شرکت کنندگان به داروهای مختلف و تعداد نسبتاً کمی از بیماران در نمونه نهایی بود.
بر اساس این یافته ها ، محققان مطالعه افزودند: “اگر بیماران در مورد وقوع سردردهای بعد از حمله تشنج بیشتر از آنها سوال شود ، می توان از بیماران صرعی بهره مند شد ، زیرا این در بسیاری از موارد یک وضعیت نادیده گرفته شده است.”