ارتباط الکل با صرع و تشنج

ارتباط بین الکل با صرع و تشنج شامل نکات کلیدی است که توجه به آنه ها برای مبتلایان به این بیماری بسیار حائز اهمیت است.

نکات کلی در مورد ارتباط الکل با تشنج و صرع

• در مقادیر کم، مصرف الکل موجب بروز تشنج نمی شود. مصرف گهگاه یک یا دو نوشیدنی (drink) باعث افزایش حملات تشنج در بیمار صرع نمی شود. قابل ذکر است که در ایالات متحده، یک نوشیدنی “استاندارد” (drink) حاوی تقریباً 14 گرم الکل خالص است که در 12 اونس (حدود 360 سی سی) آبجو معمولی که معمولاً حدود 5٪ الکل دارد؛ در 5 اونس (150 سی سی ) شراب که معمولاً حدود 12٪ الکل دارد و در  1.5 اونس (45 سی سی) الکل مقطر که حدود 40 درصد الکل دارد، یافت می شود.
• این مقادیر کم الکل سطح داروهای ضد تشنج را در خون تغییر نمی دهد و بر یافته های نوار مغزی (الکتروانسفالوگرام) اثری ندارد. 
• الکل اغلب زمانی بر تشنج اثرگذار است، که فرد در وضعیت ترک الکل (alcohol withdrawal) است، نه زمانی که در حال نوشیدن یا تحت تاثیر اثرات الکل است. این احتمال بویژه پس از مصرف سه یا چند نوشیدنی الکلی بسیار بیشتر است.
• زیاده روی در نوشیدن الکل و ترک الکل حتی می تواند منجر به صرع استاتوس شود که بالقوه تهدید کننده زندگی و کشنده است.
• مصرف داروهای ضد تشنج می توانند آستانه تحمل فرد را نسبت به الکل کاهش دهد، بنابراین اثرات فوری مصرف الکل بیشتر می شود. به عبارت دیگر، فرد مبتلا به صرع که دارو مصرف می کند، سریعتر دچار مستی می شود. این مسمومیت سریع عواقب جدی در پی دارد از جمله اینکه بسیاری از عوارض جانبی این داروها مشابه عوارض حاد خود الکل است. لذا، اگر به الکل یا داروهای ضد تشنج حساس هستید و عوارضی برایتان ایجاد می کند، این عوارض ممکن است در مصرف همزمان آنها بدتر شود.
• برخی از مطالعات نشان داده اند که اعتیاد به الکل یا سوء مصرف مزمن الکل، در نهایت منجر به ایجاد صرع در برخی افراد می شود. این تحقیقات نشان می دهند که تشنج های مکرر ناشی از ترک الکل ممکن است مغز را تحریک پذیرتر کند. بنابراین، افرادی که تشنج‌های ناشی از نوشیدن زیاد الکل را تجربه کرده‌اند ممکن است بدون مصرف الکل نیز، دچار تشنج‌های (غیر برانگیخته) شوند، حالتی که به آن صرع اطلاق می شود.

افراد مبتلا به صرع چه مواردی را باید رعایت کنند؟

از نوشیدن مشروبات الکلی اجتناب کنید. در صورت مصرف، از زیاده روی در نوشیدن خودداری کنید

• زیاده روی یا پرنوشی (binge drinking) به معنای نوشیدن بیش از حد در یک بار یا طولانی مدت است.
• همان طور که اشاره شد، الکل معمولاً در هنگام نوشیدن باعث تشنج نمی شود.
• تشنج های ناشی از “وضعیت ترک الکل” ممکن است 6 تا 72 ساعت پس از قطع نوشیدن رخ دهند.

از سوء استفاده یا اعتیاد به الکل اجتناب کنید

• اگر دچار این مشکل هستید، از پزشک کمک بخواهید.
• تشنج ناشی از ترک الکل ممکن است با تشنج های قبلی شما متفاوت باشد یا آن حملات را بدتر کند.
• تشنج‌های ترک الکل در میان افرادی که سال‌ها الکل مصرف می‌کنند، شایع‌تر است.
• هنگامی که الکل به طور ناگهانی قطع (یا کاهش شدید مصرف داده) شود ممکن است تشنج رخ دهد. این تشنج ها هم می تواند در افراد مبتلا به صرع و هم بدون صرع رخ دهد. این تشنج های بدلیل ترک الکل بروز می کنند و ناشی از خود صرع نیستند.

اعتیاد به الکل یک اختلال پزشکی محسوب می شود و می تواند منجر به بروز صرع شود

• سوء مصرف طولانی مدت الکل می تواند خطر ابتلا به صرع را در افراد افزایش دهد.

اگر قصد مصرف دارید:

• بسیاری از افراد مبتلا به صرع پس از نوشیدن سه یا چند نوشیدنی (drink) الکلی در معرض خطر بالایی برای تشنج هستند.
• تحقیقات نشان می دهد که بزرگسالان مبتلا به صرع ممکن است یک یا دو نوشیدنی الکلی در روز را بدون تشدید تشنج یا ایجاد تغییراتی در سطوح خونی داروهای تشنج خود تحمل کنند.

به توصیه های پزشک یا تیم درمانی خود عمل کنید

• مصرف الکل بویژه مقادیر متوسط ​​تا سنگین هرگز برای افراد مبتلا به صرع توصیه نمی شود.
• الکل و برخی از داروهای ضد تشنج عوارض جانبی مشابهی دارند. استفاده از هر دو به طور همزمان می تواند منجر به عوارض و مشکلات آزاردهنده و بالقوه خطرناک شود.
• با مصرف الکل رانندگی به ویژه خطرناک است زیرا هم الکل و هم داروهای ضد تشنج می توانند بر هوشیاری، واکنش ها، هماهنگی و توانایی رانندگی ایمن تأثیر بگذارند.