درمان پیشگیرانه اولین حمله تشنج را در سندروم توبروس اسکلروزیس به تأخیر می اندازد

بر اساس تحقیق ارائه شده در نشست مشترک CNS-ICNA 2020 ، در بیماران مبتلا به کمپلکس توبروس اسکلروزیس (TSC) ، درمان پیشگیرانه با ویگاباترین بی خطر است و تاریخ طبیعی تشنج را تغییر می دهد. محققان گفتند ، این استراتژی درمانی خطر و شدت صرع را کاهش می دهد.
تا حدود 90٪ بیماران مبتلا به کمپلکس توبروس اسکلروزیس صرع دارند. تشنج به طور کلی از دوران نوزادی شروع می شود و اغلب در برابر دارو مقاوم است. پزشکان به طور فزاینده ای قادر به تشخیص کمپلکس توبروز اسکلروزیس (Tuberous sclerosis) قبل از تولد هستند ، بنابراین فرصتی برای دنبال کردن استراتژی های پیشگیری ایجاد می کنند.
در آزمایش چندمرکز EPISTOP ، کاتارازینا کوتولسکا ، دکتر ، رئیس مغز و اعصاب و صرع در انستیتوی یادبود سلامت کودکان در ورشو و همکارانش ، اثربخشی و ایمنی درمان پیشگیرانه ویگاباترین را با درمان های معمول ویگاباترین در نوزادان مبتلا به کمپلکس توبروس اسکلروزیس مقایسه کردند. محققان 94 نوزاد مبتلا به کمپلکس اسکلروزیس توبروز و بدون سابقه تشنج را با انجام نوار مغزی ماهانه دنبال کردند. درمان متعارف پس از اولین تشنج الکتروگرافیک یا بالینی آغاز شد و هنگامی که امواج تشنجی در نوار مغزی قابل مشاهده بود اما قبل از اولین تشنج ، درمان پیشگیرانه انجام شد.
شش سایت به طور تصادفی بیماران را در یک آزمایش کنترل شده تصادفی در گروههای مساوی تحت درمان قرار دادند. در چهار سایت دیگر ، تخصیص درمان در یک آزمایش با برچسب باز ثابت شد. کلیه بیماران تا سن 2 سالگی پیگیری شدند. نقطه پایان اولیه مطالعه زمان اولین تشنج بالینی بود.
در کل 53 بیمار در آزمایش تصادفی کنترل شده و 41 بیمار در مطالعه برچسب باز شرکت کردند. 79 بیمار مطالعه را به پایان رساندند. از این گروه ، 25 نفر تحت درمان پیشگیرانه ، 25 نفر درمان معمولی و 22 بیمار قبل از تشخیص فعالیت تشنجی در نوار مغزی داشتند. هفت بیمار نه تشنج و نه نوار مغزی غیرطبیعی داشتند.
زمان اولین تشنج بالینی در بیمارانی که تحت درمان پیشگیرانه قرار گرفتند ، در مقایسه با افرادی که درمان متداول داشتند ، به طور قابل توجهی طولانی تر بود. در آزمایش تصادفی کنترل شده ، زمان تشنج برای اولین بار در گروه درمان پیشگیرانه 364 روز و در گروه درمان معمولی 124 روز بود. در آزمایش با برچسب باز ، زمان ابتلا به اولین تشنج در گروه درمان پیشگیرانه 426 روز و در گروه درمانی معمولی 106 روز بود.
یک تجزیه و تحلیل نشان داد که ، در 24 ماهگی ، درمان پیشگیرانه به طور قابل توجهی خطر تشنج بالینی (نسبت شانس ، 0.21) ، صرع مقاوم به دارو (OR ، 0.23) و اسپاسم شیرخوار (OR ، 0) را کاهش می دهد. محققان هیچ عارضه جانبی مربوط به درمان پیشگیرانه را ثبت نکردند.
بودجه این مطالعه توسط هفتمین برنامه چارچوب اتحادیه اروپا تأمین شد. کوتولسکا هیچ گونه افشاگری را گزارش نکرد.