درمان

درمان گردن درد

Treatment for Neck Pain

اکثر گردن دردها را می توان با روش های غیرجراحی درمان گردن درد مانند مراقبت از خود در خانه و راهنمایی پزشک متخصص درمان کرد.

خودمراقبتی و درمان خانگی گردن درد

اگر گردن درد ناتوان کننده نباشد و بر اثر ضربه ایجاد نشده باشد، دردش را می توان با خودمراقبتی درمان کرد.

  • دوره کوتاه استراحت. اگرچه باید از فعالیتها و حرکات شدیدی که درد را بدتر می کند برای چند روز اجتناب کرد اما انجام برخی از حرکات معمولاً برای جلوگیری از ضعیف شدن و/یا گرفتگی گردن تشویق می شوند.
  • یخ و/یا گرما. استفاده از یخ می تواند تورم و درد را کاهش دهد. استفاده از گرما ممکن است به شل شدن ماهیچه ها و رساندن جریان خون بیشتر و بهبود رسیدن مواد مغذی به ناحیه آسیب دیده کمک کند. باید به مدت 15 یا 20 دقیقه با حداقل 2 ساعت استراحت بین آنها (تا زمان بهبودی به پوست داده شود) از یخ یا گرما استفاده کرد.
  • کشش های ملایم. برخی از انواع گردن درد به واسطه حرکاتی با دامنه حرکتی ملایم، کاهش می یابند. اگر حرکت یا کشش خاصی درد را تشدید می کند، دست از حرکت خود بردارید و به جای آن حرکت دیگری را امتحان کنید.

سایر درمان های خودمراقبتی برای گردن درد در دسترس هستند. به علاوه، تغییر سبک زندگی می تواند در کاهش گردن درد نقش داشته باشد. به عنوان مثال اتخاذ نوعی سبک زندگی فعال تر (از نظر فیزیکی)، ترک سیگار و به کار بردن وضعیت بدنی صحیح در طول روز.

فیزیوتراپی برای درمان گردن درد

بسیاری از برنامه های درمانی برای گردن درد دائمی مبتنی بر نوعی درمان فیزیکی برای بهبود قدرت و انعطاف پذیری گردن است. ساختار و مدت زمان برنامه فیزیوتراپی بسته به تشخیص و موقعیت های خاص می تواند متفاوت باشد. توصیه می شود چندین جلسه فیزیوتراپی را در هفته با یک متخصص شروع کنید. با گذشت زمان، تمرینات توصیه شده ممکن است در خانه ادامه یابد.

داروها

معمولاً در ابتدا از داروهای مسکن بدون نسخه، مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مانند دیکلوفناک) یا استامینوفن، برای گردن درد استفاده می شود. در صورت تداوم گردن درد، پزشک ممکن است داروهای مسکن قوی تر، شل کننده های عضلانی یا مواد افیونی را به صورت کوتاه مدت تجویز کند. قبل از مصرف هرگونه دارو، دستورالعمل ها را با دقت بخوانید و دستورات پزشک را رعایت کنید تا خطر عوارض جدی آن را کاهش دهید.

درمان های جایگزین برای گردن درد

درمانهای جایگزین یا مکمل پشتوانه علمی دقیق تری ندارند، اما بسیاری از افراد گزارش کرده اند که از آنها در درمان گردن درد بهره می برند.

  • ماساژ درمانی. ماساژ می تواند تنش و اسپاسم عضلانی را تسکین، درد را کاهش و آرامش را افزایش دهد. برخی از افراد ممکن است ماساژ خود یا دوست و شریکشان را ترجیح دهند، در حالی که دیگران ممکن است با ماساژ توسط یک متخصص آموزش دیده بیشتر تسکین بیابند.
  • مانیپولاسیون دستی (Hand manipulation). متخصص کایروپراکتیک، استئوپات (Osteopath) یا سایر درمانگران ممکن است از دست های خود برای تنظیم ستون فقرات جهت بهبود دامنه حرکتی و کاهش درد استفاده کنند. مانیپولاسیون ستون فقرات شامل مانیپولاسیون با سرعت بالا است، در حالی که موبیلیزاسیون (Mobilization) ستون فقرات شامل تکنیک هایی است که محدوده حرکتی محدودتری دارند. قبل از مانیپولاسیون گردن با سرعت بالا، باید هرگونه بی ثباتی ستون فقرات یا بیماری زمینه ای را رد کنید تا خطر عوارض نادر اما جدی، مانند سکته مغزی، کاهش یابد.
  • طب سوزنی. متخصص طب سوزنی بر اساس نوع درد یا علت محتمل، سوزن های نازکی را در نقاط خاصی زیر پوست قرار می دهد. برای درمان گردن درد، سوزن ها ممکن است در گردن و یا جاهای دیگری از بدن قرار بگیرند؛ با این باور که آزادسازی انرژی ایستا (کی (Qi)) می تواند باعث بهبودی شود.
  • مراقبه ذهن آگاهانه (Mindful meditation). تمرین ذهن آگاهی و مدیتیشن ممکن است به آرامش بدن، کاهش درد یا احساس کنترل بیشتر بر درد کمک کند. روش های مختلفی مانند تمرینات تنفس کنترل شده و تکنیک های حواس پرتی در دسترس است.

برخی از افراد ممکن است درمانهای جایگزین را نسبت به برخی از درمان های پزشکی قابل تحمل تر بدانند، مانند افرادی که دچار عوارض جانبی جدی ناشی از مصرف دارو می شوند.

روش های درمانی تزریق

برخی از تزریقات ستون فقرات گردنی ممکن است به تسکین گردن درد کمک کند.

  • تزریق استروئید اپیدورال گردنی (Cervical epidural steroid injection). با استفاده از فلوروسکوپی با کنتراست (Contrast-enhanced fluoroscopy) (هدایت اشعه ایکس)، محلول استروئید (کورتون) در گردن به فضای اپیدورال، که لایه بیرونی کانال نخاعی است، تزریق می شود. هدف از این تزریق کاهش التهاب ریشه ها و بافت های عصبی مجاور است که بیشتر در اثر فتق دیسک یا دیگر دژنراسیون های ستون فقرات ایجاد می شود.
  • ابلیشن رادیوفرکوئنسی (Radiofrequency ablation/RFA). اگر مشخص شود که مفصل فاست منبع درد است، ممکن است RFA در نظر گرفته شود. یک سوزن مخصوص با استفاده از فلوروسکوپی در نزدیکی عصب حسی مفصل فاست قرار می گیرد تا یک ضایعه حرارتی ایجاد شود و از رسیدن سیگنال های درد به مغز جلوگیری گردد. RFA معمولاً باعث تسکین طولانی مدت می شود. یک مطالعه نشان داد که تسکین درد حدود 30 درصد از بیماران 3 سال پس از درمان با RFA هنوز ادامه دارد.
  • تزریق نقاط ماشه ای (Trigger point injection). در این تزریقات معمولاً محلولی تزریق نمی شود. در این روش از یک سوزن بسیار نازک مانند سوزن طب سوزنی استفاده می شود. در برخی موارد، مقدار بسیار کمی از بی حسی موضعی ممکن است برای کمک به آرام کردن دسته ای از ماهیچه های تحریک شده یا نقطه ماشه ای استفاده شود.

سایر گزینه های تزریق ممکن است در دسترس باشد. تزریقات به جای آنکه علت اصلی را برطرف کنند، التهاب را کاهش می دهند یا درد را مسدود می سازند و این گونه باعث تسکین موقت درد می شوند. اگر تزریق به کاهش گردن درد کمک می کند، حتماً از این دوره زمانی برای ادامه تمرینات درمانی و اصلاح سبک زندگی – که ممکن است تسکین طولانی مدت بیشتری را ایجاد کند – استفاده کنید.

تزریق خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی ای را به همراه دارد؛ هرچند که احتمال آن نسبتاً کم است. تزریق به طور معمول یکی از آخرین درمان هایی است که باید قبل از جراحی در نظر گرفته شود.

جراحی برای گردن درد

اگر درمان های غیرجراحی نتوانند گردن درد و علائم و نشانه های مربوط به آن را کاهش دهند، به ویژه آنهایی که مربوط به فشردگی نخاع یا ریشه های عصبی هستند، جراحی ممکن است در نظر گرفته شود.

3 دلیل برای جراحی گردن

جراحی برای تسکین درد ناشی از گردن معمولاً به یک یا چند دلیل زیر انجام می شود:

  • برای فشار زدایی از ریشه عصبی (با برداشتن دیسک آسیب دیده و/یا ساختار مختل دیگر).
  • برای فشار زدایی از نخاع.
  • برای تثبیت ستون فقرات گردنی.

اگر آزمایشات تصویربرداری و تشخیصی نتوانند یکی از دلایل گردن درد یا علائم و نشانه های مربوط به آن، مانند درد انتشاری، گزگز یا ضعف در اندام فوقانی را تایید کنند، بعید است که جراحی کمک کننده باشد و بنابراین توصیه نمی شود.

انواع متداول جراحی برای گردن درد

دو گزینه جراحی رایج برای گردن درد به منظور حذف دیسک آسیب دیده و بازگرداندن فاصله طبیعی در سطح مهره ها برای فشارزدایی از ریشه عصبی و/یا نخاع طراحی شده است.

دیسککتومی قدامی گردن با فیوژن (Anterior cervical discectomy and Fusion/ACDF)

رایج ترین عمل جراحی برای گردن درد، دیسککتومی است؛ یعنی برداشتن دیسک مختل در ستون فقرات گردنی. به طور معمول عمل جراحی از قدام گردن انجام می شود که دیسککتومی قدامی گردن نامیده می شود. این روش همراه با فیوژن ستون فقرات گردنی برای حفظ ثبات ستون فقرات در جایی که دیسک برداشته شده، انجام می شود.

راه دیگر انجام دیسککتومی، خلف گردن است که به آن دکمپرشن خلفی گردن (Posterior cervical decompression) یا میکرودیسککتومی (Microdiscectomy) می گویند. در این روش تنها قسمتی از دیسک برداشته می شود و نیازی به فیوژن ستون فقرات نیست. محل فتق دیسک گردنی باید با حداقل مانیپولاسیون نخاعی قابل دسترسی باشد. اگر مکان ضایعه بسیار به مرکز نزدیک باشد، استفاده از روش ACDF ایمن تر است.

تعویض دیسک مصنوعی گردن (Cervical artificial disk replacement/ADR)

دیسککتومی با تعویض دیسک مصنوعی گزینه جدیدتری است. در این جراحی دیسک آسیب دیده برداشته و دیسک مصنوعی به جای فیوژن انجام می شود.

یک مزیت بالقوه ADR گردن در مقایسه با ACDF این است که تحرک طبیعی گردن را حفظ می کند. با این حال این روش به عنوان یک روش نسبتاً جدیدتر، توسط جراحان کمتری نسبت به ACDF انجام می شود و نتایج طولانی مدت هنوز در دست مطالعه است.

ACDF هنوز استاندارد طلایی برای جراحی گردن درد محسوب می شود، اما ADR گردن محبوبیت زیادی پیدا کرده است. در برخی موارد، مانند دژنراسیون پیشرفته ستون فقرات، ACDF همچنان ممکن است یک گزینه باشد اما ADR گردن خیر.

سایر گزینه های جراحی برای رفع فشار ستون فقرات

گاهی اوقات ممکن است از گزینه های جراحی دیگری به جای یا همراه با دیسککتومی برای تسکین علائم و نشانه های مربوط به فشردگی ریشه عصب گردنی یا نخاع استفاده شود.

  • لامینکتومی خلفی گردن (Posterior cervical laminectomy) از خلف گردن انجام می شود و شامل برداشتن تیغه یا لامینا، قسمت خلفی مهره، است. مزیت بالقوه این نوع جراحی این است که با عدم انجام فیوژن ستون فقرات، می توان انعطاف پذیری بیشتری را در گردن حفظ نمود. گاهی اوقات فیوژن ستون فقرات همچنان همراه با لامینکتومی انجام می شود.
  • لامینوپلاستی خلفی گردن (Posteior cervical laminoplasty) مشابه لامینکتومی است، با این تفاوت که لامینا به طور کامل برداشته نمی شود. در عوض لامینا بریده و دوباره سازمان دهی می شود تا فضای بیشتری در کانال نخاعی ایجاد گردد.
  • فورامینوتومی خلفی گردن (Posterior cervical foraminotomy) از خلف گردن صورت می گیرد و قسمت کوچکی از سوراخ برداشته می شود. اگر عصب توسط فتق دیسک تحریک شود، جراح می تواند قسمتی از دیسک را خارج کند. اگر عصبی در اثر خار استخوانی (Bone spur) تحریک شود، جراح آن خار استخوان را از بین می برد. به فیوژن ستون فقرات نیازی نیست.
  • کورپکتومی قدامی گردن (Anterior cervical corpectomy) مشابه دیسککتومی قدامی گردن است، با این تفاوت که در آن حداقل یک جسم مهره ای (استخوان استوانه ای شکل در قدام مهره) به همراه دیسک های مجاور بالا و پایین آن مهره برداشته می شود. سپس پیوند و/یا کیج (Cage) استخوان قرار داده می شود تا فضا را پر کند و محیط مساعدی برای چسبیدن استخوان ها و تبدیل آن به یک تکه محکم ایجاد شود. این جراحی به ندرت انجام می شود، اما ممکن است گزینه ای برای درمان فشردگی نخاع در سطوح متعدد باشد.

محل خار استخوان باید بدون مانیپولاسیون قابل توجه ستون فقرات قابل دسترسی باشد؛ مشابه دیسککتومی خلفی گردن.

خطرات جراحی گردن درد

در حالی که روش های جراحی مدرن گردن نسبتاً بی خطر هستند، اما همچنان خطراتی برای عوارض بالقوه جدی مانند عفونت، واکنش آلرژیک، خونریزی بیش از حد یا فلج را به همراه دارند. زمانی جراحی در نظر گرفته می شود که تمام گزینه های غیرجراحی مناسب به اتمام رسیده باشند، بیمار برای جراحی مناسب است و جراح خطرات، مزایا و جایگزین های درمان جراحی را با بیمار مطرح کرده و نیز به تمام سوالات او پاسخ داده است.

میانگین امتیازات 5 / 5. تعداد امتیازات 34

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا