میگرن فقط تجربه سردردهای خفیف تا متوسط شما نیست. آنها می توانند ناتوان کننده باشند ، غیر منتظره بیایند ، و با طیف متنوعی از اثرات ناراحت کننده مانند تهوع شدید ، اختلال شناختی و اختلالات بینایی همراه باشند. ما بهترین روشهای مقابله با آنها را بررسی کرده ایم.
درمان ها و روش های درمانی پیشگیرانه برای کنترل حملات شدید میگرن از مسکن های بدون نسخه پزشک تا رویکردهای دارویی مکمل مانند طب سوزنی را در بر می گیرد.
براساس گزارش های اخیر ، میگرن هفتمین علت اصلی “سال های معلولیت” در سراسر جهان است.
میگرن حملات شدید سردرد است که می تواند بین 4 تا 72 ساعت ادامه داشته باشد. آنها اغلب با تهوع و استفراغ شدید ، حساسیت حاد به نور و صدا و در بعضی موارد با اختلال شناختی موقتی و آلودینیا همراه هستند که در این شرایط با لمس طبیعی احساس درد ایجاد میشود.
افراد می توانند از دوران کودکی میگرن را تجربه کنند و شیوع آنها تا بزرگسالی تا 35 تا 39 سالگی افزایش می یابد. میگرن در زنان سه برابر بیشتر از مردان است و حملات نیز در زنان طولانی تر است.
مطالعات متعدد میگرن مزمن را با کاهش کیفیت زندگی و اختلال در سطح فعالیت مرتبط می دانند. بنابراین ، گزینه های پیشگیری و درمان در دسترس افرادی که میگرن دارند ، چیست؟ در اینجا لیستی از پنج رویکرد پر استناد آورده شده است.
1. داروهای تجویز شده و بدون نسخه
طیفی از داروهای بدون نسخه (OTC) و داروهای تجویز شده برای کنترل میگرن استفاده می شود. این شامل:
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs). اینها داروهای OTC متداول هستند و شامل آسپرین (استیل سالیسیلیک اسید) ، ایبوپروفن ، دیکلوفناک و ناپروکسن هستند. این داروها تا حد زیادی پرکاربردترین نوع دارو در مورد میگرن هستند ، بخشی از این داروها به راحتی در دسترس و ارزان هستند ، اما همچنین به این دلیل که در حملات خفیف و متوسط نیز موثر هستند.
NSAIDs ، مانند داروی OTC ایبوپروفن که به طور گسترده در دسترس است ، متداول ترین داروی کنترل حملات میگرن است.
• تریپتان ها. اینها آگونیست های گیرنده های سروتونین هستند که همانطور که از اسمشان پیداست گیرنده های سروتونین را به طور انتخابی فعال می کنند. برخی اوقات اعتقاد بر این است که سطح پایین سروتونین یکی از دلایل حملات میگرن است. برای تنظیم این عدم تعادل گاه گاهی تریپتان تجویز می شود ، اما در همه موارد موثر نیست.
• ارگوتامین. این ماده شیمیایی است که می تواند تسکین فوری درد را ایجاد کند. این دارو معمولاً فقط برای افرادی تجویز می شود که به طور مکرر میگرن تجربه می کنند ، یا حملات آنها برای مدت طولانی ادامه دارد. ارگوتامین یک منقبض کننده عروق است ، به این معنی که باعث باریک شدن رگ های خونی می شود. به همین ترتیب ، می تواند عوارض جانبی قلب و عروق ناخوشایندی داشته باشد ، بنابراین به افرادی که غالباً میگرن تجربه می کنند ، توصیه نمی شود.
• ضد استفراغ. از آنجا که تهوع و استفراغ شدید بیشتر افراد مبتلا به میگرن را تحت تاثیر قرار میدهد ، داروهای ضد استفراغ یا داروهای ضد احساس تهوع اغلب تجویز می شوند.
متخصصان توصیه میکنند كه دارویی كه برای تسکین میگرن مصرف می شود “باید در اسرع وقت پس از حمله [حمله] مصرف شود” تا حداكثر اثربخشی را داشته باشد.
داروهای پیشگیرانه نیز گاهی اوقات برای افرادی که میگرن تجربه می کنند تجویز می شود ، اگرچه این داروها به طور کلی علامت دار هستند و بهتر از آن که با میگرن خود سازگار باشند ، با شرایط همخوانی سازگار هستند.
اینها ممکن است به صورت موردی ، داروهای ضد فشار خون (چه داروهایی هستند که فشار خون بالا را هدف قرار می دهند) ، داروهای ضد تشنج (که دارویی است که به طور معمول در درمان صرع استفاده می شود) و داروهای ضد افسردگی باشد. با این حال ، بیشتر این روش های درمانی می توانند عوارض جانبی نیز ایجاد کنند ، بنابراین تمایل دارند که میزان پایبندی ضعیفی برای مصرف طولانی داشته باشند.
2. مکمل های غذایی
مکمل ها اغلب برای پیشگیری از میگرن استفاده می شوند ، خصوصاً از آنجایی که به راحتی در دسترس هستند و به اندازه داروهای سنتی عوارض جانبی ندارند.
برخی از مکمل هایی که برای کمک به میگرن شناخته شده اند عبارتند از:
• کوآنزیم Q10. به نظر می رسد کوآنزیم Q10 هنگامی که در کنار سایر داروهای پیشگیرانه مصرف شود ، هم در کاهش شدت و هم در تعدد حملات میگرن موثر است.
• ریبوفلاوین یا ویتامین B-2. تحقیقات اخیر نشان می دهد که این مکمل غذایی می تواند به عنوان یک عامل محافظت از نور ، از عملکرد و ساختار مغز محافظت کند و می تواند در کاهش درد سردردهای میگرنی موثر باشد.
• منیزیم. این ماده معدنی است که در بسیاری از فرآیندهای رخ داده در بدن ، از جمله متابولیسم و تنظیم فشار خون ، نقشی اساسی دارد. برخی مطالعات نشان می دهد که انواع مختلفی از مکمل های منیزیم در کاهش شدت و تعداد میگرن مفید است ، هرچند همه محققان موافق نیستند.
• ملاتونین. این هورمونی است که وضعیت خواب و بیداری در حیوانات را تنظیم می کند و از استرس اکسیداتیو – که فرآیندی است که می تواند منجر به آسیب سلول و مرگ آن شود – در گیاهان محافظت می کند. برخی تحقیقات نشان می دهد که می تواند در پیشگیری از میگرن موثر باشد و می تواند از سایر داروهای پیشگیرانه مفیدتر باشد زیرا عوارض جانبی کمتری دارد.
• باتربور. این به عصاره هایی از ریشه گیاه باتربور (Petasites hybridus) اشاره دارد که در اروپا و برخی مناطق آمریکای شمالی و آسیا رایج است. تعدادی از مطالعات نشان می دهد که گیاه باتر در جلوگیری از میگرن موثر است ، اما برخی از متخصصان اصرار دارند که این مکمل غذایی باید با احتیاط درمان شود.
3. درمان “تعدیل عصبی”
درمان “تعدیل عصبی” با تحریک مغز یا نخاع برای تقویت یا سرکوب عملکردهای مختلف سیستم عصبی مرکزی کار می کند. گاهی اوقات ، محرک ها با استفاده از دستگاه های کاشته شده داده می شوند.
این نوع درمان بیشتر در معالجه بیماریهای مزمن که درد شدید یا تشنج ایجاد می کنند ، استفاده می شود.
اکنون دو نوع روش درمان عصبی توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تایید شده است. تحریک مغناطیسی تک جمجمه ای (sTMS) شامل تحریک مغز از طریق تکانه های مغناطیسی تولید شده توسط دستگاهی است که بالای سر فرد قرار گرفته است. FDA sTMS را در درمان میگرن حاد تأیید کرده است.
تحریک عصب فوقانی مغز از طریق جلد (t-SNS) به روشی مشابه عمل می کند ، با دستگاهی که روی پیشانی قرار می گیرد تکانه های مغناطیسی ایجاد می شود که عصب فوقانی را تحریک می کند ، که باعث می شود تکانه ها از طریق پیشانی به پوست سر ، چشم ها و سینوس منتقل شوند. FDA t-SNS را به عنوان یک درمان پیشگیرانه برای میگرن تایید کرده است.
4. مراقبه
برخی مطالعات نشان می دهد که تمرین مدیتیشن می تواند دفعات حملات را کاهش دهد و انعطاف پذیری افراد را نسبت به درد بهبود بخشد.
مدیتیشن به طور فزاینده ای به عنوان راهی برای تسکین استرس و درد مورد استفاده قرار می گیرد. تحقیقات نشان می دهد که مراقبه – به ویژه مراقبه معنوی – می تواند تحمل درد را در مورد میگرن بهبود بخشد.
5. طب سوزنی
MNT همچنین قبلاً در مورد مطالعاتی که نشان می دهد طب سوزنی می تواند یک روش درمانی جایگزین موثر برای درد مزمن باشد گزارش داده است. مقاله اخیر منتشر شده در JAMA نشان داد که طب سوزنی می تواند از تعداد و شدت میگرن بدون اورا ، میگرن هایی که با اختلالات بینایی یا اختلال شناختی موقتی همراه نیستند ، بکاهد.
به نظر می رسد این تحقیقات قبلی را با یافته های مشابه ، که طب سوزنی را به عنوان اولین راه برای افرادی که میگرن داشته و می خواهند رویکردهای غیر دارویی را امتحان کنند ، پشتیبانی می کند.
آیا شما به طور مکرر میگرن را تجربه می کنید؟ اگر چنین است ، آنها چگونه بر سبک زندگی شما تاثیر می گذارند ، و برخی از رویکردهای شما برای کنار آمدن با آنها چیست؟ آیا شما برای درمان یا پیشگیری از حملات از درمان سنتی یا غیر سنتی استفاده می کنید؟
