رفتارهای پرخاشگرانه ممکن است کلامی یا بدنی باشد. این رفتارها می توانند به طور ناگهانی و بدون هیچ دلیل مشخصی رخ دهند یا نتیجه شرایط اضطراب زای محیط اطراف باشند. اگرچه کنار آمدن با پرخاشگری دشوار است، درک اینکه این رفتارها در بیمار آلزایمر یا سایر علل زوال عقل عمدی نیستند، می تواند به شما کمک کند.
علل بروز پرخاشگری چیست؟
پرخاشگری می تواند بدلیل عوامل بسیاری از جمله ناراحتی جسمی، عوامل محیطی و ناتوانی در برقرار کردن ارتباط با اطرافیان ایجاد شود. اگر فرد مبتلا به آلزایمر پرخاشگر است، بدنبال علت تغییر رفتار او باشید.
ناراحتی های جسمی
- آیا بیمار می تواند به شما اطلاع دهد که درد دارد؟ مبتلایان به آلزایمر یا سایر انواع زوال عقل ممکن است عفونت مجاری ادراری یا عفونت های دیگر داشته باشند. به دلیل از دست دادن عملکرد شناختی، آنها قادر به بیان ناراحتی جسمی خود نیستند و بنابراین، ممکن است ناراحتی خود را از طریق پرخاشگری ابراز کنند.
- آیا بیمار به دلیل استراحت ناکافی یا خواب نامناسب خسته است؟
- آیا بیمار گرسنه یا تشنه است ؟
- آیا ناراحتی بیمار ناشی از عوارض جانبی داروها است؟ عوارض جانبی به ویژه هنگامی که بیمار چندین دارو برای بیماری های مختلف استفاده می کند، بروز می کند؟
عوامل محیطی
- آیا محیط منزل بدلیل صداهای بلند، حضور افراد متعدد یا علل مشابه برای بیمار آزاردهنده شده است؟ شلوغی زیاد یا حضور افراد ناآشنا – حتی در خانه شخصی – می تواند برای فرد مبتلا به زوال عقل بیش از حد تحریک کننده باشد.
- آیا محیط برای بیمار ناآشنا است و فرد احساس گم شدن می کند؟
- بیشتر افراد در یک ساعت مشخص از روز عملکرد بهتری دارند؛ صبح ها معمولاً در بهترین حالت هستند. هنگام ملاقات با بیمار یا برنامه ریزی برای فعالیت های روزانه اش، زمان مناسب روز را در نظر داشته باشید. زمانی را انتخاب کنید که می دانید بیمار هوشیارتر است و توانایی بیشتری برای پردازش اطلاعات یا هماهنگی با محیط جدید دارد.
ناتوانی در برقراری ارتباط
- آیا کلماتی که به بیمار می گویید ساده و قابل فهم هستند؟ ممکن است بیمار، دیگر قادر به فهم جملات دشوار یا طولانی نباشد.
- آیا شما همزمان سوالات متعدد از بیمار می پرسید؟ ممکن است بیمار زمان بیشتری برای درک یک جمله نیاز داشته باشد.
وقتی بیمار پرخاشگر است، چه باید کرد؟
- سعی کنید علت پرخاشگری را شناسایی کنید. به آنچه درست قبل از واکنش بیمار اتفاق افتاده، فکر کنید؛ ممکن است علت ایجاد پرخاشگری باشد.
- وجود درد را به عنوان علت این رفتار بررسی کنید. درد می تواند بروز رفتار پرخاشگرانه را در بیمار مبتلا به زوال عقل تحریک کند.
- روی احساسات بیمارتان تمرکز کنید، نه رفتار او. به دنبال احساسات پشت کلمات یا رفتار بیمار باشید. ممکن است ترس، اضطراب یا حس درد در پشت رفتار بیمار پنهان باشد.
- ناراحت و عصبانی نشوید. با بیمار با لحنی آرام و بدون تنش صحبت کنید.
- عوامل ایجاد کننده آشفتگی را (مانند صداهای بلند یا حضور افراد زیاد) از محیط حذف کنید. محیط اطراف بیمار را بررسی کرده و برای جلوگیری از بروز موقعیت های مشابه در آینده، آن را تغییر دهید.
- یک فعالیت آرامش بخش را امتحان کنید. به طور مثال از موسیقی، ماساژ یا ورزش استفاده کنید.
- توجه و تمرکز بیمار را به فعالیت دیگری معطوف کنید. ممکن است وضعیت یا کاری که بیمار به آن مشغول بوده، ناخواسته باعث واکنش پرخاشگرانه شده باشد. فعالیت متفاوتی را امتحان کنید.
- لحظه ای به خود استراحت دهید. اگر بیمار در یک محیط امن است آنجا را ترک کنید و لحظه ای را برای خود اختصاص دهید.
- از ایمن بودن خود و بیمار اطمینان حاصل کنید. اگر نمی توانید بیمار را آرام کنید، از دیگران کمک بخواهید.
در پایان باید یادآوری شود که هر بیماری که علائم رفتاری را تجربه می کند، باید توسط پزشک به طور کامل معاینه شود، به ویژه هنگامی که این علائم ناگهانی بروز کرده باشند. درمان، به تشخیص دقیق، تعیین علل احتمالی و نوع رفتار بیمار بستگی دارد.
