طبق تحقیق ارائه شده در نشست سالانه انجمن صرع آمریکا ، تأثیر کافئین بر تشنج ممکن است وابسته به دوز باشد. جولی بورژوا-ویونت ، MD ، از بخش اعصاب عملکردی و صرع در Hospices Civils de Lyon ، گفت که دوزهای متوسط کافئین ممکن است برای بیماران صرع مفید باشد ، در حالی که دوزهای بالا – چهار فنجان قهوه در روز یا بیشتر – ممکن است حساسیت به حمله را افزایش دهد.
در مطالعات مدل جوندگان ، کافئین به طور کلی برای افزایش حساسیت به تشنج یافت شده است اما با توجه به دوز و روش تجویز ، نتایج متغیری دارد. مطالعات دیگر در مورد قرار گرفتن در معرض مزمن دوز پایین کافئین ، اثرات محافظتی در برابر تشنج و مرگ ناگهانی غیر منتظره در صرع (SUDEP) را گزارش کرده اند. در بیماران مبتلا به صرع ، رابطه بین مصرف کافئین و دفعات تشنج کمتر مشخص شده است. برای بررسی رابطه بین مصرف کافئین و دفعات تشنج در بیماران مبتلا به صرع مقاوم به دارو ، دکتر Bourgeois Vionnet و همکارانش داده های بیماران را در مطالعه ایمنی صرع در مطالعه نظارت طولانی مدت VideoEEG (SAVE) تجزیه و تحلیل کردند. این کارآزمایی مداوم و چندمرکز و برچسب باز ، ارزیابی مدیریت ترک داروی ضد صرع در طی نظارت طولانی مدت در بیماران مبتلا به صرع کانونی مقاوم در برابر دارو است.
برای تجزیه و تحلیل حاضر ، محققان داده های 620 بزرگسال را که بین سال های 2016 و 2018 در مطالعه SAVE قرار گرفتند و اطلاعاتی در مورد مصرف قهوه و فرکانس تشنج داشتند ، از جمله فرکانس تشنج در 3 ماه گذشته و تعداد تشنج کانونی ، تشنج های تونیک-کلونیک تعمیم یافته (به عنوان مثال ، تشنج های تونیک-کلونیک ثانویه [sGTCS]) در طول سال گذشته مورد بررسی قرار دادند. بیماران اطلاعات مربوط به مصرف قهوه را از طریق یک پرسشنامه استاندارد ارائه دادند. محققان مصرف کافئین را به عدم مصرف ، نادر (کمتر از 1 فنجان در هفته تا 3 فنجان در هفته) ، متوسط (بین 4 فنجان در هفته و 3 فنجان در روز) و زیاد (بیش از 4 فنجان در روز) طبقه بندی کردند. محققان با استفاده از اطلاعات تجدید نظر شده SUDEP-7 خطر مرگ ناگهانی غیر منتظره در صرع را ارزیابی کردند. بیماران میانگین سنی 2/36 سال و میانگین صرع 18.1 سال داشتند. در 3 ماه قبل از ورود مطالعه ، میانگین دفعات تشنج از هر نوع 4.33 در ماه بود. در کل ، 217 بیمار ، تشنج های تونیک-کلونیک ثانویه را در سال قبل گزارش کرده اند. به طور کلی ، 194 بیمار در این مطالعه عدم مصرف قهوه ، 149 مصرف قهوه نادر ، 177 مصرف متوسط و 100 مصرف زیاد گزارش کردند. اطلاعات تجدید نظر شده SUDEP-7 برای 607 بیمار در دسترس بود و میانگین امتیاز 3.0 بود. بیماران با مصرف متوسط قهوه به احتمال زیاد ، تشنج های تونیک-کلونیک ثانویه در مقایسه با بیماران بدون مصرف قهوه (4/64٪) ، مصرف نادر (61.7٪) و مصرف زیاد (56٪) ندارند. به همین ترتیب ، در بیماران با مصرف متوسط قهوه ، احتمال بروز بیش از سه تشنج تونیک-کلونیک ثانویه در سال (2/19 درصد) کمتر از بیماران بدون مصرف قهوه (9/28 درصد) ، مصرف نادر (8/24 درصد) و مصرف زیاد (30 درصد) بود. دکتر BourgeoisVionnet و همکارانش گزارش دادند: “هیچ رابطه ای بین مصرف کافئین و تعداد دفعات تشنج وجود ندارد.” “با این حال ، ما یک ارتباط دو حالته بین فراوانی تشنجات تونیک-کلونیک ثانویه و مصرف قهوه مشاهده کردیم. در مقابل ، هیچ ارتباط معنی داری بین میزان SUDEP-7 و سطح مصرف کافئین مشاهده نشد. “
دکتر بورژوا ویونت گفت ، اگرچه این یافته ها هنوز هم باید در مطالعات آینده تأیید شوند ، اما آنها راهنمایی های احتمالی را برای بیماران پیشنهاد می کنند. وی گفت ، بیماران مجاز به نوشیدن قهوه هستند ، اما باید به آنها توصیه شود از دوزهای بالا خودداری کنند.
