لاموتریژین و لوتیراستام داروهای ضد تشنج برتر در بارداری

هوستون – تحقیقات جدید نشان می دهد ، الگوی نسخه های داروی ضد صرع (AED) برای بیماران در دوران بارداری طی 15 سال گذشته به طور چشمگیری تغییر کرده است .
در اواخر قرن گذشته ، چهار داروی ضد تشنج درمانی معروف برای این بیماران ، کاربامازپین ، لاموتریژین ، فنی توئین و والپروات بودند.
کیمفورد میادور ، استاد مغز و اعصاب ، مرکز جامع صرع استنفورد ، پالو آلتو ، کالیفرنیا ، گفت ، امروز رایج ترین داروهای ضد تشنج در بارداری “تا حد زیادی” لاموتریژین (41.9٪) و لووتیراستام (37.7٪) میباشد. اخبار پزشکی Medscape.
وی گفت: “در مورد استفاده چند دارویی از داروهای ضد تشنج در زنان تقریبا نیمی از این موارد شامل لاموتریژین و لوتیراستام است.
وی گفت: بنابراین اگر همه اینها را کنار هم قرار دهید ، چه به تنهایی و چه به صورت ترکیبی می بینید که اکثریت قریب به اتفاق زنان در دوران بارداری با این دو دارو تحت درمان قرار می گیرند .
نتایج آنها در سخنرانیهای جداگانه ای در نشست سالانه انجمن صرع آمریکا (AES) 2016 ارائه شد.
دلیل محبوبیت این دو دارو در این بیماران “این است که ما بهترین داده های ایمنی را برای آنها در بارداری داریم.”
به عنوان مثال ، وی گفت ، آنها “میزان نواقص مادرزادی بسیار پایینی دارند و ما داده های خوبی داریم که نشان می دهد کودکان با این دو دارو نتایج شناختی و رفتاری خوبی دارند.”
اطلاعات جدید در مورد روند تجویز از نتایج مادران و اثرات رشد عصبی داروهای ضد صرع (MONEAD) به دست امده است.
به غیر از دو داروی اصلی ، در هر 9 گروه دارویی دیگر کمتر از 20 زن وجود داشتند. دکتر میادور گفت: “کاربامازپین و فنی توئین و والپروات به طور قابل توجهی کاهش می یابد.” “من فکر می کنم ما یک مادر تحت والپروات داشتیم و او تحت پلی تراپی بود.”
ثبت نام برای مطالعه MONEAD از اواخر سال 2012 آغاز شد و حدود 5 یا 6 ماه پیش به پایان رسید. این مطالعه شامل زنان باردار مبتلا به صرع در 20 مرکز ایالات متحده است.
این مطالعه در مجموع 565 زن را شامل می شود. علاوه بر 351 زن باردار مبتلا به صرع ، همچنین شامل دو گروه کنترل “کاملاً منطبق” است: 105 زن باردار فاقد صرع و 109 زن باردار مبتلا به صرع.
حدود دو سوم (73٪) از زنان مبتلا به صرع در این مطالعه تحت درمان مونو تراپی قرار گرفتند. و حدود دو سوم اینها صرع کانونی داشتند. دکتر میادور گفت ، بقیه افراد مبتلا تشنج عمومی داشتند که “طبقه بندی نشده” بودند و مشخص نبود که تشنجات انها از نوع کانونی یا ژنتیکی میباشد.
دکتر میادور گفت ، اگرچه اکنون شواهد زیادی در مورد خطرات مادر و فرزندان درمورد لاموتریژین و لووتیراستام در دسترس است ، اما در مورد سایر داروهای ضد صرع در دوران بارداری اطلاعات بسیار کمی در دست است.
این جدای ازداروی والپروات سدیم است که به دلیل پیامدهای نامطلوب شناخته شده ، اکنون از لیست داروهای تجویز شده در دوران بارداری حذف شده هست،این امر به ناهنجاری ها و نقایص شناختی فرزندان مرتبط است. آكادمی عصب شناسی آمریكا / دستورالعملهای انجمن صرع آمریكا برای درمان صرع در دوران بارداری كه در سال 2009 منتشر شد ، در حال حاضر استفاده از والپروات را توصیه نمی كنند.
نتیجه مشابهی توسط دکتر میادور و همكارانش در مطالعه ای كه آن سال در مجله پزشکی نیوانگلند گزارش شد ، به دست آمد.
همچنین در این لیست لاكوزامید قرار دارد ، اما به دلیل خطرات شناخته شده نیست. دکتر میادور گفت: “مردم به دلیل جدید بودن از آن طفره رفته اند و ما هنوز اطلاعاتی در مورد ناهنجاری ها و نتایج شناختی نداریم.”
وی همچنین خاطرنشان کرد که استفاده از کاربامازپین در طول سالها کاهش یافته است (طبق داده های جدید به 5.4٪). وی گفت: “این مساله جای سوال است زیرا این دارو از نظر عملکرد شناختی کودک و از نظر ناهنجاری ها داروی خوبی است.”
دکتر میادور گفت: متخصصان باید درباره ترکیبات دارویی در دوران بارداری اطلاعات بیشتری کسب کنند. “ما در حال تلاش برای فهمیمدن خطرات ناشی از ترکیبات مختلف داروها میباشیم.”
به گفته دکتر میادور ، مطالعه MONEAD از آنجا که سطح خون داروهای مختلف در دوران بارداری را نیز جمع می کند ، در حال تغییر است. “این مهم است زیرا سطح سرمی برخی از داروها به طور چشمگیری در دوران بارداری تغییر می دهند.
دکتر میادور هشدار داد که این روندهای تجویز مربوط به مراکز مراقبت های عالی است و ممکن است این روندها در جاهای دیگر یکسان نباشد.
وی خاطرنشان كرد كه مقاله ای كه او و همكارانش چند سال پیش منتشر كردند نشان می دهد كه در جمعیت Medicaid در فلوریدا ، نسخه های والپروات برای جمعیت صرع باردار كاهش یافته است اما در واقع در زنان باردار با اندیكاسیون روانپزشكی اندكی افزایش یافته است.
دکتر میادور و تیم او قصد دارند کودکان را در این مطالعه 6 ساله دنبال کنند تا آنها را از نظر شناختی و رفتاری ارزیابی کنند.
مطالعه MONEAD همچنین نتایج مادران مانند تشنج ، افسردگی و زایمان های سزارین را بررسی می کند. به گفته دکتر میادور ، شواهد نشان می دهد که میزان زایمان سزارین در زنان باردار مبتلا به صرع نسبتاً زیاد است ، اما دلیل آن مشخص نیست.
وی تأکید کرد که شیردهی هم برای مادر و هم برای کودک مفید است. “برخی از شواهد به من نشان دهید که این دارو باعث آسیب می شود ؛ در غیر این صورت فکر می کنم شما به طور فعال تأثیرات مثبت شیردهی را انکار می کنید.”
نماینده دیگری گفت که مایل است اطلاعات بیشتری در مورد استفاده از داروهای جدید مانند لاکوزامید در بارداری بدست آورد. دکتر میادور خاطر نشان كرد كه مطالعه دارو در صورت عدم استفاده از آن مشكل است.
این مطالعه توسط انستیتوهای ملی بهداشت ، انستیتوی ملی اختلالات مغز و اعصاب و سکته مغزی و انستیتوی ملی بهداشت کودک و رشد انسانی پشتیبانی شد.

هوستون – تحقیقات جدید نشان می دهد ، الگوی نسخه های داروی ضد صرع (AED) برای بیماران در دوران بارداری طی 15 سال گذشته به طور چشمگیری تغییر کرده است .
در اواخر قرن گذشته ، چهار داروی ضد تشنج درمانی معروف برای این بیماران ، کاربامازپین ، لاموتریژین ، فنی توئین و والپروات بودند.
کیمفورد میادور ، استاد مغز و اعصاب ، مرکز جامع صرع استنفورد ، پالو آلتو ، کالیفرنیا ، گفت ، امروز رایج ترین داروهای ضد تشنج در بارداری “تا حد زیادی” لاموتریژین (41.9٪) و لووتیراستام (37.7٪) میباشد. اخبار پزشکی Medscape.
وی گفت: “در مورد استفاده چند دارویی از داروهای ضد تشنج در زنان تقریبا نیمی از این موارد شامل لاموتریژین و لوتیراستام است.
وی گفت: بنابراین اگر همه اینها را کنار هم قرار دهید ، چه به تنهایی و چه به صورت ترکیبی می بینید که اکثریت قریب به اتفاق زنان در دوران بارداری با این دو دارو تحت درمان قرار می گیرند .
نتایج آنها در سخنرانی های جداگانه ای در نشست سالانه انجمن صرع آمریکا (AES) 2016 ارائه شد.
دلیل محبوبیت این دو دارو در این بیماران “این است که ما بهترین داده های ایمنی را برای آنها در بارداری داریم.”
به عنوان مثال ، وی گفت ، آنها “میزان نواقص مادرزادی بسیار پایینی دارند و ما داده های خوبی داریم که نشان می دهد کودکان با این دو دارو نتایج شناختی و رفتاری خوبی دارند.”
اطلاعات جدید در مورد روند تجویز از نتایج مادران و اثرات رشد عصبی داروهای ضد صرع (MONEAD) به دست امده است.
به غیر از دو داروی اصلی ، در هر 9 گروه دارویی دیگر کمتر از 20 زن وجود داشتند. دکتر میادور گفت: “کاربامازپین و فنی توئین و والپروات به طور قابل توجهی کاهش می یابد.” “من فکر می کنم ما یک مادر تحت والپروات داشتیم و او تحت پلی تراپی بود.”
ثبت نام برای مطالعه MONEAD از اواخر سال 2012 آغاز شد و حدود 5 یا 6 ماه پیش به پایان رسید. این مطالعه شامل زنان باردار مبتلا به صرع در 20 مرکز ایالات متحده است.
این مطالعه در مجموع 565 زن را شامل می شود. علاوه بر 351 زن باردار مبتلا به صرع ، همچنین شامل دو گروه کنترل “کاملاً منطبق” است: 105 زن باردار فاقد صرع و 109 زن باردار مبتلا به صرع.
حدود دو سوم (73٪) از زنان مبتلا به صرع در این مطالعه تحت درمان مونو تراپی قرار گرفتند. و حدود دو سوم اینها صرع کانونی داشتند. دکتر میادور گفت ، بقیه افراد مبتلا تشنج عمومی داشتند که “طبقه بندی نشده” بودند و مشخص نبود که تشنجات انها از نوع کانونی یا ژنتیکی میباشد.
دکتر میادور گفت ، اگرچه اکنون شواهد زیادی در مورد خطرات مادر و فرزندان درمورد لاموتریژین و لووتیراستام در دسترس است ، اما در مورد سایر داروهای ضد صرع در دوران بارداری اطلاعات بسیار کمی در دست است.
این جدای ازداروی والپروات سدیم است که به دلیل پیامدهای نامطلوب شناخته شده ، اکنون از لیست داروهای تجویز شده در دوران بارداری حذف شده هست،این امر به ناهنجاری ها و نقایص شناختی فرزندان مرتبط است. آكادمی عصب شناسی آمریكا / دستورالعملهای انجمن صرع آمریكا برای درمان صرع در دوران بارداری كه در سال 2009 منتشر شد ، در حال حاضر استفاده از والپروات را توصیه نمی كنند.
نتیجه مشابهی توسط دکتر میادور و همكارانش در مطالعه ای كه آن سال در مجله پزشکی نیوانگلند گزارش شد ، به دست آمد.
همچنین در این لیست لاكوزامید قرار دارد ، اما به دلیل خطرات شناخته شده نیست. دکتر میادور گفت: “مردم به دلیل جدید بودن از آن طفره رفته اند و ما هنوز اطلاعاتی در مورد ناهنجاری ها و نتایج شناختی نداریم.”
وی همچنین خاطرنشان کرد که استفاده از کاربامازپین در طول سالها کاهش یافته است (طبق داده های جدید به 5.4٪). وی گفت: “این مساله جای سوال است زیرا این دارو از نظر عملکرد شناختی کودک و از نظر ناهنجاری ها داروی خوبی است.”
دکتر میادور گفت: متخصصان باید درباره ترکیبات دارویی در دوران بارداری اطلاعات بیشتری کسب کنند. “ما در حال تلاش برای فهمیمدن خطرات ناشی از ترکیبات مختلف داروها میباشیم.”
به گفته دکتر میادور ، مطالعه MONEAD از آنجا که سطح خون داروهای مختلف در دوران بارداری را نیز جمع می کند ، در حال تغییر است. “این مهم است زیرا سطح سرمی برخی از داروها به طور چشمگیری در دوران بارداری تغییر می دهند.
دکتر میادور هشدار داد که این روندهای تجویز مربوط به مراکز مراقبت های عالی است و ممکن است این روندها در جاهای دیگر یکسان نباشد.
وی خاطرنشان كرد كه مقاله ای كه او و همكارانش چند سال پیش منتشر كردند نشان می دهد كه در جمعیت Medicaid در فلوریدا ، نسخه های والپروات برای جمعیت صرع باردار كاهش یافته است اما در واقع در زنان باردار با اندیكاسیون روانپزشكی اندكی افزایش یافته است.
دکتر میادور و تیم او قصد دارند کودکان را در این مطالعه 6 ساله دنبال کنند تا آنها را از نظر شناختی و رفتاری ارزیابی کنند.
مطالعه MONEAD همچنین نتایج مادران مانند تشنج ، افسردگی و زایمان های سزارین را بررسی می کند. به گفته دکتر میادور ، شواهد نشان می دهد که میزان زایمان سزارین در زنان باردار مبتلا به صرع نسبتاً زیاد است ، اما دلیل آن مشخص نیست.
وی تأکید کرد که شیردهی هم برای مادر و هم برای کودک مفید است. “برخی از شواهد به من نشان دهید که این دارو باعث آسیب می شود ؛ در غیر این صورت فکر می کنم شما به طور فعال تأثیرات مثبت شیردهی را انکار می کنید.”
نماینده دیگری گفت که مایل است اطلاعات بیشتری در مورد استفاده از داروهای جدید مانند لاکوزامید در بارداری بدست آورد. دکتر میادور خاطر نشان كرد كه مطالعه دارو در صورت عدم استفاده از آن مشكل است.
این مطالعه توسط انستیتوهای ملی بهداشت ، انستیتوی ملی اختلالات مغز و اعصاب و سکته مغزی و انستیتوی ملی بهداشت کودک و رشد انسانی پشتیبانی شد.