میگرن

میگرن یک بیماری عصبی شایع است که علائم مختلفی ـ به ویژه سردرد ضربان دار در یک طرف سر ـ ایجاد می کند و با فعالیت بدنی، نورها، صداها یا بوها بدتر می‌شود. ممکن است حداقل چهار ساعت یا حتی چند روز طول بکشد. حدود 12 درصد آمریکایی ها به این اختلال ژنتیکی مبتلا هستند. تحقیقات نشان می دهد این ششمین بیماری ناتوان کننده در جهان است.‌
بیش از 150 نوع سردرد وجود دارد که به دو دسته سردردهای اولیه و سردردهای ثانویه تقسیم می شوند. میگرن یک سردرد اولیه است، یعنی به دلیل بیماری دیگری ایجاد نمی‌شود. تشخیص اختلالات سردرد اولیه بالینی است، به این معنی که هیچ تصویربرداری یا آزمایش خونی برای تشخیص آن وجود ندارد. سردرد ثانویه علامت یک بیماری دیگر است.

اورای میگرن چیست؟

اورا (Aura) به گروهی از علائم حسی، حرکتی و گفتاری گفته می‌شود که معمولاً مانند سیگنال های هشدار دهنده، شروع سردرد میگرنی را از پیش اعلام می‌کنند. این وضعیت که معمولاً به عنوان تشنج یا سکته مغزی تعبیر می شود، غالباً قبل از سردرد اتفاق می افتد، اما گاهی اوقات می تواند در حین یا حتی بعد از آن ظاهر شود. اورا می تواند از 10 تا 60 دقیقه طول بکشد. حدود 15 تا 20 درصد افرادی که میگرن را تجربه می کنند، اورا دارند.

علائم اورا برگشت پذیر هستند، به این معنی که می توان آنها را متوقف کرد و بهبود داد. علائم اورا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• دیدن نقاط چشمک زن، جرقه، یا نورهای روشن
• لکه های کور در بینایی
• بی حسی یا سوزن سوزن شدن پوست
• تغییرات گفتاری
• صدای زنگ زدن در گوش (وزوز گوش)
• از بین رفتن موقتی بینایی
• دیدن خطوط مضرسی یا دندانه دار
• تغییرات بویایی یا چشایی
• یک احساس “باحال”

انواع میگرن

انواع مختلفی از میگرن وجود دارد و ممکن است یک نوع میگرن با نام های مختلفی شناخته شده باشد:

میگرن همراه با اورا (Complicated migraine)

حدود 15٪ تا 20٪ از افراد مبتلا به سردرد میگرنی اورا را تجربه می کنند.

میگرن بدون اورا (Common migraine)

این نوع سردرد میگرنی بدون هشدار اورا ایجاد می‌شود. علائم یکسان است، اما با این تفاوت که اورا اتفاق نمی افتد.

میگرن بدون سردرد (Silent migraine)

که “میگرن خاموش” یا “میگرن آسفالژیک (Acephalgic migraine)” هم نامیده می‌شود، شامل علائم اورا است اما سردردی که به دنبال آن می آید را ندارد.

میگرن نیمه فلجی (Hemiplegic migraine)

در یک طرف بدن شما فلج (Hemiplegia) موقتی یا تغییرات عصبی یا حسی به وجود می آید. شروع سردرد ممکن است با بی حسی موقتی، ضعف شدید در یک طرف بدن، احساس گزگز، از دست دادن احساس و گیجی سر (Dizziness) یا تغییرات بینایی همراه باشد. گاهی اوقات شامل سردرد می‌شود و گاهی اوقات خیر.

میگرن شبکیه (Ocular migraine)

ممکن است از دست دادن نسبی یا کامل بینایی را در یکی از چشم ها به صورت موقت، همراه با یک درد مبهم در پشت چشم که می‌تواند به سایر قسمت های سر منتشر شود، تجربه کنید. این کاهش بینایی ممکن است یک دقیقه یا ماه ها طول بکشد. شما همیشه باید میگرن شبکیه را به یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی گزارش دهید زیرا می‌تواند نشانه ای از یک مسئله جدی تر باشد.

میگرن مزمن (Chronic migraine)

این نوع میگرن حداقل 15 روز در ماه رخ می‌دهد. علائم و شدت درد ممکن است به طور مکرر تغییر کنند. کسانی که به میگرن مزمن مبتلا می شوند ممکن است بیش از 10 تا 15 روز در ماه از داروهای ضد سردرد استفاده کنند و متأسفانه می تواند منجر به سردردی شود که حتی بیشتر هم طول بکشد.

میگرن با اورای ساقه مغز (Migraine with brainstem aura)

در این میگرن سرگیجه (Vertigo)، اختلال در گفتار، دید دوتایی یا از دست دادن تعادل خواهید داشت که قبل از سردرد رخ می دهد. درد ناشی از سردرد ممکن است در پشت سر شما ایجاد شود. این علائم معمولاً به طور ناگهانی بروز می کنند و می‌توانند با ناتوانی در صحبت کردن به روش صحیح، زنگ زدن در گوش و استفراغ همراه باشند.

میگرن طولانی یا پیوسته (Status migrainosus)

نوع نادر و شدید میگرن است که می تواند بیش از 72 ساعت طول بکشد. سردرد و حالت تهوع این نوع می تواند بسیار بد باشد. مصرف داروهای خاص یا ترک دارو می تواند شما را دچار این نوع میگرن کند.

چهار مرحله یا فاز میگرن چیست و جدول زمانی آن چگونه است

چهار مرحله میگرن به ترتیب زمانی عبارتند از: پیش نشانه (Prodrome) (پیش از نظارت (Pre-monitory))، اورا، سردرد و پس نشانه (Postdrome). حدود 30٪ افراد علائمی را قبل از شروع سردرد تجربه می کنند.

مراحل عبارتند از:

پیش نشانه

می‌تواند چند ساعت یا چند روز طول بکشد. ممکن است آن را تجربه کنید یا نکنید زیرا همیشه اتفاق نمی افتد. برخی آن را به عنوان مرحله “پیش سردرد” یا “پیش از نظارت” می شناسند.

اورا

می تواند از کمتر از 5 دقیقه تا 60 دقیقه طول بکشد. اکثر مردم اورا را تجربه نمی کنند و برخی هم همزمان اورا و سردرد دارند.

سردرد

مدت زمان سردرد حدود 4 تا 72 ساعت است. کلمه “درد” حق مطلب این نوع درد را ادا نمی‌کند زیرا گاهی اوقات ملایم است، اما معمولاً به عنوان سردرد مته کننده (Drilling) یا ضربانی توصیف می شود یا ممکن است احساس کوبیدن چکش یخ شکن در سر خود داشته باشید. به طور معمول از یک طرف سر شما شروع می شود و سپس به طرف دیگر گسترش می یابد.

پس نشانه

یک یا دو روز ادامه دارد. اغلب به آن میگرن “خماری (Hangover)” گفته می شود و 80٪ کسانی که میگرن دارند آن را تجربه می کنند.

طی کردن این چهار مرحله ممکن است حدود 8 تا 72 ساعت طول بکشد.

سؤالات متداول میگرن

علائم میگرن

علامت اصلی میگرن سردرد است. گاهی اوقات درد به صورت کوبیدنی یا ضربانی توصیف می شود. این درد می تواند به صورت یک درد مبهم شروع شود و به درد ضربانی خفیف، متوسط یا شدید تبدیل گردد. در صورت عدم درمان شدت سردرد شما متوسط تا شدید می‌شود. درد می تواند از یک طرف سر به طرف دیگر حرکت کند، یا می تواند جلو یا پشت سر شما را تحت تأثیر قرار دهد یا طوری احساس شود که گویی کل سر درگیر این درد است. بعضی از افراد در اطراف چشم یا گیجگاه و گاهی اوقات در صورت، سینوس ها، فک یا گردن خود احساس درد می کنند.

علائم دیگر سردردهای میگرنی عبارتند از:

• حساسیت به نور، صدا و بو
• حالت تهوع و استفراغ، ناراحتی معده و شکم درد
• از دست دادن اشتها
• احساس گرما (تعریق) یا سرما (لرز)
• کم رنگ شدن (رنگ پریدگی) پوست
• احساس خستگی
• گیجی سر و تاری دید
• اسکالپ سر (Scalp) حساس
• اسهال (نادر)
• تب (نادر)

بیشتر میگرن‌ها حدود چهار ساعت طول می‌کشند، هر چند که این میزان در مورد میگرن‌های شدیدتر بسیار طولانی تر است.

هر مرحله از حمله میگرن می تواند علائم مختلفی داشته باشد:

علائم پیش نشانه:

• مشکلات تمرکز
• تحریک پذیری و/یا افسردگی
• مشکل در صحبت کردن و خواندن
• مشکل در خوابیدن. خمیازه کشیدن
• حالت تهوع
• خستگی
• حساسیت به نور و صدا
• هوس های غذایی
• افزایش ادرار
• سفتی عضلانی

علائم اورا:

• بی حسی و سوزن سوزنی شدن
• اختلالات بینایی. گویی در حال دیدن جهان از طریق کالیدوسکوپ (Kaleidoscope) هستید، لکه های تار دارید یا جرقه و خطوطی را در میدان بینایی خود می‌ببینید
• از بین رفتن موقتی بینایی
• ضعف در یک طرف بدن
• تغییرات گفتاری

علائم سردرد:

• سفتی و درد گردن
• افسردگی، گیجی سر و/یا اضطراب
• حساسیت به نور، بو و صدا
• احتقان بینی
• بیخوابی
• تهوع و استفراغ

علائم پس نشانه:

• عدم توانایی در تمرکز
• خلق و خوی افسرده
• خستگی
• عدم درک مطلب
• خلق و خوی سرخوشی (Euphoria)

علت میگرن

علت سردردهای میگرنی پیچیده بوده و کاملاً شناخته نشده است. وقتی سردرد می‌گیرید به این دلیل است که اعصاب خاصی در رگ های خونی شما پیام های درد را به مغزتان می فرستند. با این کار مواد التهابی در اعصاب و عروق سر شما آزاد می‌شوند. مشخص نیست که چرا اعصاب شما چنین کاری می کنند.

چه چیزی میگرن را تحریک می کند؟

حملات میگرن می تواند توسط عوامل مختلفی تحریک شود. محرک های رایج عبارتند از:

استرس عاطفی

استرس عاطفی یکی از مهمترین عوامل تحریک کننده سردردهای میگرنی است. در طی وقایع استرس زا، مواد شیمیایی خاصی در مغز برای مقابله با این وضعیت ترشح می شود (معروف به واکنش “ستیز یا گریز”). ترشح این مواد شیمیایی می تواند باعث ایجاد میگرن شود. احساسات دیگری مانند اضطراب، نگرانی و هیجان می توانند تنش عضلانی را افزایش داده و رگ های خونی را گشاد کنند. این وضعیت می تواند میگرن شما را شدیدتر کند.

عدم مصرف یک وعده غذایی

تأخیر در مصرف وعده غذایی نیز ممکن است سردرد میگرنی شما را تحریک کند.

حساسیت به مواد شیمیایی و مواد نگهدارنده خاص در غذاها

برخی از غذاها و نوشیدنی ها مانند پنیر کهنه، نوشیدنی های الکلی، شکلات و مواد افزودنی غذایی مانند نیترات (در پپرونی، هات داگ و گوشت ساندویچی) و غذاهای تخمیر شده یا ترشی ممکن است عامل تحریک 30٪ میگرن ها باشند.

کافئین

مصرف بیش از حد کافئین یا ترک آن باعث سردرد می شود؛ آن هم در زمانی که سطح کافئین به طور ناگهانی افت کند. به نظر می رسد رگ های خونی شما نسبت به کافئین حساس شده و وقتی آن را مصرف نکنید، ممکن است سردرد ایجاد شود. گاهی اوقات ارائه دهندگان خدمات بهداشتی کافئین را برای کمک به درمان حملات حاد میگرن توصیه می کنند اما نباید به طور مکرر استفاده شود.

مصرف روزانه داروهای تسکین دهنده درد

اگر به منظور تسکین سردرد خود بیش از حد معمول از دارو استفاده می کنید، می‌توانید به سردرد بازگشتی (Rebound headaches) مبتلا شوید.

تغییرات هورمونی در زنان

میگرن در زنان در حدود زمان قاعدگی بیشتر دیده می‌شود. افت ناگهانی استروژن ـ که باعث قاعدگی می‌شود ـ نیز می تواند باعث ایجاد میگرن گردد. تغییرات هورمونی را می توان با قرص های جلوگیری از بارداری و درمان جایگزینی هورمون (Hormone Replacement Therapy/HRT) نیز ایجاد کرد و به طور کلی بین زمان بلوغ و یائسگی شدیدتر است زیرا این نوسانات استروژن به طور کلی در دختران جوان و زنان بعد از یائسگی رخ نمی‌دهد. اگر هورمون های شما عامل مهمی در میگرن شما باشد، ممکن است بعد از یائسگی سردرد کمتری داشته باشید. به نظر نمیرسد تغییرات هورمونی میگرن را در مردان تحریک کند.

نور

نورهای چشمک زن، نورهای فلورسنت، نور تلویزیون یا کامپیوتر و نور خورشید می توانند میگرن شما را تحریک کنند.

سایر محرک های احتمالی عبارتند از:

• تغییر شرایط آب و هوایی مانند جبهه های طوفانی، تغییرات فشار بارومتریک (Barometric pressure)، وزش باد شدید یا تغییر در ارتفاع
• خستگی بیش از حد. فعالیت شدید
• رژیم گرفتن، یا عدم نوشیدن آب کافی
• تغییراتی در الگوی خواب طبیعی شما
• سروصدا های بلند
• قرار گرفتن در معرض دود، عطر یا بوهای دیگر
• برخی از داروها که باعث تورم عروق خونی می شوند

تشخیص و تست‌های میگرن

دفترچه میگرن چیست؟

داشتن یک دفترچه میگرن نه تنها برای شما مفید است، بلکه به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در روند تشخیص بیماری کمک می کند. دفترچه شما باید قبل و حین و بعد از حمله میگرن جزئیات را دربرداشته و به روزرسانی شود. موارد زیر را در نظر داشته باشید:

تاریخ و زمان شروع میگرن، مخصوصاً هنگام شروع پیش نشانه، البته اگر قادر به ثبت هستید. زمان را ردیابی کنید. مرحله اورا از چه زمانی آغاز شد؟ سردرد؟ پس نشانه؟ تمام تلاش خود را بکنید تا بگویید در چه مرحله ای هستید و چه مدت طول می کشد. این دفترچه ممکن است به شما کمک کند تا در آینده اتفاقاتی را پیش بینی کنید؛ البته اگر الگو و قاعده ای وجود داشته باشد.

• علائم شما چیست؟ دقیق باشید.
• توجه داشته باشید که شب قبل از وقوع آن، چند ساعت خواب داشته اید و میزان استرس شما چقدر بوده. چه چیزی باعث افزایش استرس شما می شود؟
• به آب و هوا توجه کنید.
• آب و غذا را ثبت کنید. آیا چیزی خورده اید که باعث ایجاد میگرن شود؟ آیا وعده غذایی ای را میل نکردید؟
• نوع درد را توصیف کنید و آن را در مقیاس 1 تا 10 ارزیابی کنید، نمره 10 بدترین دردی است که تاکنون تجربه کرده اید.
• درد کجا واقع شده است؟ یک طرف سر؟ فک؟ چشم؟
• تمام داروهای مصرفی خود را فهرست بندی کنید. این فهرست باید شامل نسخه های روزانه، مکمل ها و داروهای ضددرد باشد.
• چطور سعی کردید میگرن خود را درمان کنید و آیا این کار مؤثر بود؟ چه دارویی را در چه دوز و در چه زمانی مصرف کردید؟
• عوامل محرک دیگر را در نظر بگیرید. شاید در زیر نور آفتاب بسکتبال بازی کرده اید؟ شاید شما فیلمی را تماشا کرده اید که نور چشمک زن داشت؟ اگر خانم هستید، آیا در دوره قاعدگی  خود قرار دارید؟
• در صورتی که نمی خواهید از قلم و کاغذ استفاده کنید، برخی از برنامه های تلفن هوشمند وجود دارد که می توانید برای تهیه دفترچه میگرن از آنها بهره ببرید.

میگرن چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص میگرن، ارائه دهنده خدمات بهداشتی درمانی یک شرح حال پزشکی کامل را تهیه می‌کند؛ نه فقط سابقه سردرد شما بلکه همچنین خانواده تان. آنها همچنین می خواهند تاریخچه علائم مرتبط با میگرن شما را تعیین کنند، به احتمال زیاد از شما موارد زیر می خواهند:

• علائم سردرد خود را توصیف کنید. شدت آنها چقدر است؟
• چه وقتی به این علائم دچار شدید؟ مثلاً در دوره قاعدگی؟
• نوع و محل درد خود را شرح دهید. آیا درد می کوبد؟ ضربانی است؟ 
• چه چیزی سردرد شما را بهتر یا بدتر میکند؟
• چند وقت یک بار سردرد میگرنی می گیرید؟
• درباره فعالیت ها، غذاها، عوامل استرس زا یا شرایطی که ممکن است باعث ایجاد میگرن شود صحبت کنید.
• برای تسکین درد چه داروهایی و چند وقت یک بار مصرف می کنید؟
• احساس خود را قبل، هنگام و بعد از سردرد بگویید.
• چه کسی در خانواده شما سردرد میگرنی دارد؟

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما همچنین ممکن است آزمایش خون و عکسبرداری (مانند سی تی اسکن (CT Scan) یا MRI) را انجام دهد تا مطمئن شود هیچ دلیل دیگری برای سردرد شما وجود ندارد. برای رد تشنج ممکن است درخواست نوار مغز (Electroencephalogram/EEG) داده شود.

سؤالات متداول علایم میگرن

مدیریت و درمان میگرن

سردردهای میگرنی مزمن هستند. آنها قابل درمان نیستند، اما می توانند مدیریت شوند و احتمالاً بهبود یابند. دو روش اصلی درمانی وجود دارد که از داروها استفاده می کنند: متوقف کننده و پیشگیری کننده.

داروهای متوقف کننده

وقتی بیشترین تأثیر را دارند که از آنها در اولین نشانه میگرن استفاده کنید. آنها را در حالی که درد خفیفی دارید مصرف کنید. داروهای متوقف کننده به توقف یا کاهش علائم میگرن ـ از جمله درد، حالت تهوع، حساسیت به نور و غیره ـ کمک و احتمالاً روند سردرد را متوقف می کنند. برخی از داروهای متوقف کننده با انقباض رگهای خونی، آنها را به حالت طبیعی برگردانده و درد ضربانی را تسکین می دهند.

داروهای پیشگیری کننده (پروفیلاکتیک (Prophylactic))

ممکن است هنگامی تجویز شوند که سردردتان شدید باشد، بیش از چهار بار در ماه اتفاق بیفتد و فعالیت های عادی شما را مختل کند. داروهای پیشگیری کننده باعث کاهش دفعات و شدت سردرد می شوند. داروها معمولاً به طور منظم و روزمره برای جلوگیری از میگرن مصرف می شوند.

داروهایی که برای تسکین درد میگرن استفاده می شود

داروهای بدون نسخه برای برخی از افراد مبتلا به میگرن خفیف تا متوسط مؤثر است. محتویات اصلی در داروهای تسکین دهنده درد ایبوپروفن (Ibuprofen)، آسپرین (Aspirin)، استامینوفن (Acetaminophen)، ناپروکسن (Naproxen) و کافئین هستند.

سه محصول بدون نسخه که مورد تأیید سازمان غذا و دارو (Food and Drug administration) برای سردردهای میگرنی عبارتند از:

• اکسدرین برای میگرن (Excedrin® Migraine)
• آدویل برای میگرن (Advil® Migraine)
• موترین برای درد میگرن (Motrin® Migraine)

هنگام مصرف داروهای مسکن بدون نسخه احتیاط کنید. گاهی اوقات استفاده بیش از حد از آنها می تواند باعث سردردهای بازشگتی بدون درد (Analgesic-rebound headaches) یا وابستگی شود. اگر بیش از دو تا سه بار در هفته از داروهای مسکن استفاده می کنید، به ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود گزارش دهید. آنها احتمالاً داروهای تجویزی ای را پیشنهاد می‌دهند که ممکن است مؤثرتر باشند.

داروهای تجویزی برای سردردهای میگرنی عبارتند از:

داروهای تریپتان (Triptan) (اینها متوقف کننده هستند)

• سوماتریپتان (Sumatriptan)
• زولمیتریپتان (Zolmitriptan)
• ناراتریپتان (Naratriptan)

بلوک کننده های کانال کلسیمی

• وراپامیل (Verapamil)

آنتی بادی های مونوکلونال مربوط به ژن کلسی تونین (Calcitonin Gene-Related/CGRP)

• ارنوماب (Erenumab)
• فرمانزوماب (Fremanezumab)
• گالکانزوماب (Galcanezumab)
• اپتینوزوماب (Eptinezumab)

بتا-بلاکرها (Beta-blockers)

• آتنولول (Atenolol)
• پروپرانولول (Propranolol)
• نادولول (Nadolol)

داروهای ضدافسردگی

• آمیتریپتیلین (Amitriptyline)
• نورتریپتیلین (Nortriptyline)
• دوکسپین (Doxepin)
• ونلافاکسین (Venlafaxine)
• دولوکستین (Duloxetine)

داروهای ضدتشنج

• والپروئیک اسید (Valproic acid)
• توپیرامات (Topiramate)

سایر داروهایی که برای تسکین درد میگرن استفاده می شود

• استروئیدها (Steroids)
• فنوتیازین ها (Phenothiazines)
• کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids)

ارائه دهنده خدمات بهداشتی شما ممکن است ویتامین ها، مواد معدنی یا گیاهان دارویی را توصیه کند، از جمله:

• ریبوفلاوین (Riboflavin) (ویتامین B2)
• منیزیم
• بابونه گاوی (Feverfew)
• گیاه سایبان (Butterbur)
• کوآنزیم Q10

داروهای تسکین دهنده درد میگرن در فرمولاسیون های مختلفی از جمله قرص، تزریق، شیاف و اسپری بینی وجود دارد. شما و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تان در مورد داروی خاص، ترکیبی از داروها و فرمولاسیون مناسب برای رفع بهتر سردرد خود بحث خواهید کرد.

در صورت نیاز داروهایی برای رفع حالت تهوع نیز تجویز می‌شود.

همه داروها باید تحت نظر یک متخصص سردرد یا ارائه دهنده خدمات بهداشتی آشنا به میگرن درمانی استفاده شوند. حتماً به دقت از دستورالعمل های برچسب دارو و توصیه های ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود پیروی کنید.

روش های جایگزین مدیریت میگرن، که به عنوان درمان های خانگی نیز شناخته می شوند، عبارتند از:

• استراحت در یک اتاق تاریک، ساکت و خنک
• کمپرس سرد یا لیف حمام را بر روی پیشانی یا پشت گردن خود قرار دهید. (بعضی از افراد دمای بالاتر را ترجیح می دهند)
• اسکالپ خود را ماساژ دهید
• یوگا کنید
• با حرکات دورانی به گیجگاه خود فشار وارد کنید
• خود را در یک حالت آرام نگه دارید. مراقبه کنید
• بیوفیدبک (Biofeedback)

بیوفیدبک چیست؟

بیوفیدبک استفاده از تجهیزات خاصی است که به سر شما بسته هستند. این تجهیزات تنش فیزیکی بدن شما را اندازه گیری کرده، در صورت نیاز به کنترل استرس به شما هشدار و روندهای فیزیکی مربوط به استرس را تغییر می‌دهد. لازم نیست برای همیشه از این تجهیزات استفاده کنید زیرا یاد خواهید گرفت که چگونه تنش بدنتان را خودتان تشخیص دهید. این دستگاه روی کودکان و همچنین بزرگسالان کار می کند.

سؤالات متداول مدیریت و درمان میگرن

پیشگیری از میگرن

هیچ درمانی برای سردردهای میگرنی وجود ندارد اما شما می توانید در کنترل آنها نقش فعالی داشته باشید. ممکن است با رعایت این نکات تعداد دفعات ابتلا به آنها را کاهش داده و احتمالاً شدت آنها را کنترل کنید:

• به دفترچه میگرن خود پایبند باشید. در مورد هر نوع ماده غذایی و عوامل دیگری که فکر می کنید باعث ایجاد میگرن در شما شده اند، یادداشت برداری کنید. در رژیم غذایی خود تغییراتی ایجاد کنید و تا حد امکان از عوامل محرک آن اجتناب کنید.
• نسخه ای برای آنتی بادی های مونوکلونال CGRP دریافت کنید. این تزریق مخصوصاً برای کمک به میگرن ایجاد شده است.
• شبانه هفت تا نه ساعت بخوابید.
• در فواصل منظم غذا بخورید. از وعده های غذایی صرف نظر نکنید. مقدار زیادی آب بنوشید.
• به طور منظم ورزش کنید و وزن مناسبی داشته باشید.
• تکنیک هایی را برای کنترل استرس مانند مراقبه، یوگا، تمرین آرام سازی، یا تنفس ذهن آگاهانه (Mindful breathing) یاد بگیرید.
• داروها را طبق دستورالعمل ارائه دهنده خدمات بهداشتی مصرف کنید. داروهای پیشگیری کننده شامل داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد تشنج، پپتیدهای مرتبط با ژن کلسی تونین، داروهایی که فشار خون را کاهش می دهند و تزریق بوتاکس (Botox) میباشند. ممکن است برای شما تیمولول (Timolol)، آمی تریپتیلین، توپیرامات و دیوال پروکس سدیم (Divalproex sodium) تجویز شود. توجه داشته باشید که برخی از همان داروهایی که می توانند به شما در کنترل میگرن کمک کنند، می توانند از بروز میگرن نیز جلوگیری کنند.
• اگر تصور می‌کنید که میگرن شما با چرخه قاعدگی مرتبط است، در مورد هورمون درمانی با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید.
• سعی کنید از یک دستگاه تحریک عصب سوپرااوربیتال از طریق پوست (Transcutaneous supraorbital nerve stimulation) استفاده کنید. این دستگاه محرک الکتریکی مجهز به باتری توسط سازمان غذا و دارو برای پیشگیری از میگرن تأیید شده است. این دستگاه که مانند سربند یا به دور بازوی شما پوشیده میشود، بارهای الکتریکی ساطع می کند. این بارها هم باعث تحریک عصبی میشوند که بخشی از دردهای ناشی از سردردهای میگرنی را منتقل میکند (ممکن است دستگاه تحت پوشش بیمه درمانی شما نباشد).
• برای کمک به کنترل استرس خود از یک درمانگر مشاوره بگیرید. از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بخواهید که شما را به او ارجاع دهد.

پیش آگهی

میگرن هرکسی منحصر به فرد است. به همین دلیل نحوه کنترل میگرن نیز منحصر به فرد می‌باشد. بهترین نتایج معمولاً با یادگیری و پرهیز از عوامل شخصی تحریک کننده میگرن، مدیریت علائم، تمرین روشهای پیشگیری کننده، پیروی از توصیه های ارائه دهنده خدمات بهداشتی و گزارش تغییرات مهم به محض وقوع می باشد.