به دنبال جراحی ، مغز کودکان مبتلا به صرع قادر به بازسازی و جبران مناطق آسیب دیده قشر بینایی است. این یافته ها انعطاف پذیری مغز را روشن می کند.
در مورد كودكان مبتلا به صرع شديد ، جراحي آخرين راه حل براي جلوگيري از تشنج است اما اين درمان اغلب ممكن است با خطر نقص بينايي و شناختي همراه باشد. اکنون ، یک مطالعه جدید با حمایت مالی موسسه ملی چشم و به طور مشترک تحت هدایت محققان دانشکده بهداشت دانشگاه یورک و دانشگاه کارنگی ملون ، دریافت که مغز کودکان مبتلا به صرع شدید می تواند با سیم کشی مجدد مناطق از دست رفته قشر بینایی پس از جراحی ، جبران کند.
ارز فروید ، استادیار ، گروه روانشناسی در دانشکده بهداشت دانشگاه و مرکز تحقیقات بینایی ، نویسنده اصلی مطالعه ، گفت: “آنچه ما می بینیم قابل توجه است. چشمگیرترین مورد در یافته های ما یک دختر 14 ساله بود که صرع شدیدی داشت که از سمت چپ مغز نشات گرفته بود. بخشی از مغز که در عمل جراحی برداشته شده است به عنوان واسطه توانایی خواندن شناخته می شود. علی رغم برداشته شدن این نیمکره ، این بیمار می توانست با عملکرد نسبتاً طبیعی بخواند و هنگامی که ما با استفاده از fMRI مغز او را اسکن کردیم ، دریافتیم که این “منطقه خواندن” مغز دوباره به نیمکره سالم راست نقشه برداری شده است.
محققان می گویند این شواهد محکمی در مورد مغزکه دارای درجه ای از انعطاف پذیری است میباشد. برای اینکه مغز به طور عادی بینایی را پردازش کند ، باید اطلاعات ارسالی از چشم و بخشی از مغز را پردازش کند که به او اجازه می دهد آنچه را که چشم می بیند درک کند. برای اینکه یک فرد ببیند ، سیگنالهای موجود در چشم ابتدا در قشر بینایی اولیه پردازش می شوند – منطقه ای در پشت مغز که برای بینایی لازم است – و سپس از طریق سایر قسمتهای قشر مغز عبور می کنند تا تشخیص الگوها ، چهره ها ، اشیا، ، صحنه ها و کلمات. در بزرگسالان ، حتی اگر بینایی همچنان دست نخورده باشد ، آسیب دیدگی یا از بین بردن حتی ناحیه کوچکی از مراکز پردازش بینایی مغز می تواند منجر به از بین رفتن چشمگیر ، دائمی درک شود ، و آنها را قادر به تشخیص چهره یا مکان ها یا خواندن نمی کند. اما به نظر می رسد در کودکانی که هنوز در حال رشد هستند ، این قسمت از مغز قابلیت انعطاف پذیری دارد و می تواند خود را دوباره سیم بندی کند.
تینا لیو ، دانشجوی سابق دکترا در دانشگاه کارنگی ملون ، نویسنده اصلی این تحقیق است و مارلین بهرمان ، استاد گروه روانشناسی ، در دانشگاه کارنگی ملون ، نویسنده ارشد این تحقیق است.
محققان 10 كودك را كه تحت صرع شديد بين شش تا 17 سالگي تحت عمل جراحي قرار گرفته بودند ، تحت مطالعه قرار دادند كه در بيشتر موارد ناشي از آسيبي مانند سكته در نوزادي و تومور بود. این تیم پروفایل های عصبی و بینایی-تصویری این بیماران را با 10 کودک کنترل سالم مقایسه کرد. سه کودک که یک عمل جراحی را پشت سر گذاشته بودند ، قسمتهایی از قشر بینایی را در سمت راست ، سه نفر را در سمت چپ و چهار نفر دیگر قسمتهای مغز را که درگیر درگیر شدن نبودند ، از دست داده بودند و به عنوان دومین گروه کنترل عمل می کردند. . از شش کودکی که مناطق قشر بینایی آنها برداشته شده بود ، در چهار کودک به دلیل از دست دادن قشر بینایی اولیه ، دائماً در بینایی محیطی از یک طرف کاهش دائمی داشت. در هر مورد ، صرع پس از جراحی در همه کودکان برطرف شد یا به طور قابل توجهی بهبود یافت.
به منظور درک بهتر چگونگی بروز انعطاف پذیری ، محققان این مطالعه را در دو مرحله انجام دادند. در مرحله اول ، هر شرکت کننده در معرض مجموعه ای از وظایف مختلف قرار گرفت که توانایی درک کودکان را آزمایش می کرد ، از جمله تشخیص چهره ، توانایی طبقه بندی اشیا ، خواندن و تشخیص الگو. آنها این کار را با درخواست از کودکان برای شناسایی اشیا ، مکان ها و صورت ها انجام دادند. در مرحله دوم ، محققان با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (اسکن fMRI) از مغز شرکت کنندگان تصویربرداری کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد که در MRI دراز بکشند و جریان تصاویر ، کلمات ، چهره ها ، اشیا و مکان ها را تماشا کنند. fMRI به محققان این امکان را داد تا مناطقی از مغز را که فعال شده اند با دقت تجسم و پاسخ به این تصاویر را اندازه گیری کنند.
مغز کودکان مبتلا به صرع پس از جراحی صرع قادر به نقشه برداری مجدد برای حفظ ادراک بینایی است. این تصویر به ارز فروید نسبت داده شده است.
به استثنای دو فرد که قسمت بیشتری از قشر تغییر یافته است ، محققان دریافتند که همه بیماران عملکرد ادراکی طبیعی دارند و قادر به شناسایی چهره و اشیا، ، مکان ها و کلمات هستند ، حتی برای درک پیچیده و فعالیت های حافظه . حتی در شرکت کنندگانی که بازسازی واضحی نشان ندادند ، نتایج نشان داد که منطقه سالم مغز هنوز قادر به جبران مناطق از دست رفته در نیمکره مغز است که در آن ضایعات برداشته شده است و به روشی که معمولاً در بزرگسالان دیده نمی شود. محققان می گویند این یافته ها بینش جدیدی در مورد انعطاف پذیری قشر در کودکان ارائه می دهد.
فروید گفت: “ممکن است درمان زودرس جراحی برای کودکان مبتلا به صرع همان چیزی باشد که این نقشه برداری را امکان پذیر می کند.” “این ممکن است به این دلیل باشد که صرع یک بیماری در حال انجام مغز است و با برداشتن زودهنگام بافت ، مغز ممکن است وقت داشته باشد تا خود را به نیمکره سالم دیگر منتقل کند و بنابراین می تواند عملکردهای آسیب دیده در قسمت دیگر را جبران کند. اما برای درک بهتر دقیقاً فرآیندهای رشد که واسطه این جبران است ، تحقیقات بیشتری لازم است. “
