دانشمندان برای کشف اینکه COVID-19 چگونه بر مغز تأثیر می گذارد به داده های نوارمغزی مراجعه می کنند

بیش از یک سوم بیماران مبتلا به COVID-19 شدید با عوارض عصبی از جمله انسفالوپاتی ، سکته مغزی و تشنج مواجه می شوند.
آنچه هنوز چندان روشن نیست این است که چگونه ویروس بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد. محققان برای حل این رمز و راز به داده های الکتروانسفالوگرافی (EEG) روی آورده اند.و یک مقاله جدید ، منتشر شده در Seizure – European Journal of Epilepsy ، فقط برخی از سرنخ های نامعلوم در جلوی دید را برجسته می کند.
به زودی پس از شروع بیماری همه گیر COVID-19 ، در اواخر سال 2019 ، محققان ویروس SARS-CoV-2 را به عنوان مقصر شناسایی کردند و سیستم تنفسی قربانیان خود را مستقیماً آلوده کردند. در حالی که می توان به طور مستقیم از غشاهای مخاطی بینی برای آزمایش ویروس استفاده کرد ، آزمایش اثرات آن بر روی سایر مناطق بدن کار آسانی نیست.

در میان سوالات اصلی دانشمندان علوم اعصاب:

1. آیا ویروس از سد مغز خون عبور می کند و مستقیماً سیستم عصبی مرکزی را آلوده می کند؟
2. آیا مشکلات عصبی ثانویه (غیرمستقیم) به ویروس باعث ویرانی بقیه اعضای بدن می شود؟

داده های حاصل از آزمایش پس از مرگ و درگیری های ستون فقرات احتمال عفونت مستقیم به سیستم عصبی را نشان می دهد. اما این نظریه هنوز تأیید نشده و همچنان بحث برانگیز است.
برخی از محققان معتقدند این ویروس مستقیماً مناطق پیشانی مغز را آلوده می کند و پس از ورود به داخل بینی و دهان ، در امتداد رشته های عصبی حرکت می کند. این ممکن است توضیح دهد که چرا علائم اولیه COVID-19 می تواند از دست دادن بویایی باشد. پیاز بویایی در قسمت جلوی مغز بو را کنترل می کند.
تعداد فزاینده ای از بیماران همچنین الگوی EEG غیرطبیعی را در ناحیه پیشانی مغز نشان می دهند ، احتمالاً به دلیل این مسیر عفونت مستقیم میباشد.
محققان از تگزاس و پنسیلوانیا 84 مقاله منتشر شده و داده های EEG را از 617 بیمار مبتلا به COVID-19 برای این تشنج جدید – مقاله ژورنالی اروپایی صرع بررسی نمودند.
نویسندگان دریافتند که بیشتر بیماران به دلیل تغییر وضعیت روانی برای نوارمغزی ارجاع می شوند. سایر علائم شامل حوادث مشابه تشنج ، ایست قلبی و مشکلات گفتاری بود. متوسط سن بیمار 61 سال بود و مردان دو برابر زنان در این مطالعه حضور داشتند.
نویسندگان می نویسند ، داده های مداوم EEG “به طور قابل توجهی ناهنجاری بیشتری نسبت به EEG های معمول نشان می دهد که نشان دهنده حساسیت بالاتر نوارمغزی طولانی مدت است.”
با این وجود ، 90 درصد از کل بیماران در این مطالعه یافته های غیر طبیعی EEG داشتند.
شایعترین یافته نوارمغزی کاهش پراکندگی پس زمینه است – که در دو سوم کل بیماران شامل بررسی مشاهده شد.

نویسندگان به طور کلی این دسته بندی و سایر ناهنجاری های نوارمغزی را در سه گروه طبقه بندی کردند:

1. ناهنجاری های زمینه ای
2. الگوهای نوارمغزی دوره ای و موزون
3. سایر تغییرات صرع و تشنج / وضعیت صرع

نویسندگان می نویسند: ”  یافته های درگیری لوب پیشانی شایع و شامل کندی کانونی ، تخلیه های دوره ای و فعالیت دلتا ریتمیک بود.” “نیمی از صرع های استاتوس و کندی کانونی از لوب های پیشانی نشأت گرفته اند.”
آنها همچنین یادآور می شوند که چندین مطالعه که در بررسی آنها تجزیه و تحلیل شده است ، نشان می دهد که تخلیه های صرع پیشانی به طور بالقوه می توانند نشانگر زیستی COVID-19 باشند.
اگرچه ممکن است این معما حل نشده باشد ، اما مطالعه دقیق شواهد جمع آوری شده تاکنون نظریه عفونت مستقیم پیشانی را پشتیبانی می کند.