بارداری تشنج را در زنان مبتلا به صرع افزایش نمی دهد

یک مطالعه جدید نشان می دهد ، میزان تشنج در زنان مبتلا به صرع در طول بارداری تا زمانی که سطح داروها را به دقت کنترل کنند ، افزایش نمی یابد.
این مطالعه نوسانات بسیار مشابهی در میزان تشنج در زنان مبتلا به صرع در دوران بارداری و دوره پس از زایمان با گروهی از گروه کنترل غیر باردار را نشان داد.
پیج پنل ، MD ، استاد مغز و اعصاب در دانشکده پزشکی هاروارد ، “نتایج ما نشان می دهد که بارداری به خودی خود باعث افزایش تشنج در زنان مبتلا به صرع در زمینه تشخیص افزایش ترشح دارو و افزایش دوز دارو نمی شود.” و بیمارستان بریگام و زنان ، بوستون ، ماساچوست ، به اخبار پزشکی Medscape گفتند.
پنل افزود: “این یک نتیجه اطمینان بخش است.” “زنان مبتلا به صرع به طور کلی از بارداری می ترسند. در حالی که بسیاری از آنها می خواهند خانواده تشکیل دهند ، اما نمی خواهند خطر بدتر شدن تشنج خود را داشته باشند ، که این مسئله نگران کننده است. نتایج ما نشان می دهد که آنها نگران این مسئله نیستند – تا زمانی که سطح داروهای آنها کنترل شود ، خطر آنها با گروه کنترل غیر باردار تفاوتی ندارد. “
این مطالعه در 23 دسامبر در مجله پزشکی نیوانگلند به صورت آنلاین منتشر شد.
پنل توضیح داد که این مطالعه برای تولید برخی اطلاعات قابل اعتماد در مورد تکرار تشنج در دوران بارداری انجام شده است.
وی خاطرنشان کرد: زنان مبتلا به صرع از تشکیل خانواده دلسرد نمی شدند زیرا تصور می شد تشنج در دوران بارداری بدتر شده و کنترل آن دشوار است ، اما تحقیقات بسیار کمی در این باره انجام شده است. “در حال حاضر داروهای صرع ایمن جدیدتری برای استفاده در دوران بارداری داریم ، این نگرانی وجود دارد که ممکن است در کنترل حملات تشنج در دوران بارداری موثر نباشند ، و باز هم هیچ مدرک محکمی برای پاسخ به این سوال وجود ندارد.”
مطالعه فعلی توسط انستیتوهای ملی بهداشت ، فراوانی تشنج در دوران بارداری را از طریق دوره پس از زایمان (6 هفته اول پس از تولد) با فراوانی دوره پس از زایمان (7.5 ماه بعد از بارداری) در 351 زن مبتلا به صرع از 20 سال سایت های بالینی در سراسر ایالات متحده ویک گروه کنترل از 109 زن غیر باردار مبتلا به صرع از نظر سن ، نژاد ، نوع تشنج و تعداد و دارو را مورد بررسی قرار داد.
بیشترین داروهای مورد استفاده لاموتریژین و لووتیراستام بودند.
نتیجه اولیه ، درصد زنانی بود که مبتلا به تشنجات با کاهش سطح هوشیاری بیشتری در دوران بارداری / حوالی زایمان (دوره 1) نسبت به دوره پس از زایمان (دوره 2) بودند.
نتایج نشان داد که در میان 299 زن باردار و 93 فرد کنترل که سابقه تشنج با اختلال در سطح هوشیاری داشتند و داده های در دسترس برای این دو دوره را داشته اند ، فراوانی تشنج در دوران بارداری / و حوالی زایمان بیشتر از دوره بعد از زایمان در 70 زن باردار (23٪) و در 23 کنترل (25٪) (نسبت شانس ، 93/0: 95 ؛ فاصله اطمینان 95٪ ، 54/0 تا 60/1) بود.
پنل اظهار داشت: “این دو گروه تقریباً یکسان در دفعات تشنج در دوره 1 که مطابق با دوره بارداری / زایمان در گروه حاملگی است ، داشتند.”
وی خاطرنشان کرد: “افزایش های مشاهده شده در دوره 1 در مقابل دوره 2 با تنوع طبیعی فرکانس تشنج مطابقت دارد همانطور که از گروه کنترل مشاهده می کنیم.”
در همان زمان ، تشنج در 14٪ از زنان باردار در طول دوره بارداری بهبود داشته و بهبودی توسط 11٪ از گروه غیر باردار در همان دوره در مقایسه با دوره 2 گزارش شده است.
پنل خاطرنشان کرد: “تعداد بسیار کمی از مطالعات قبلی زنان مبتلا به صرع در دوران بارداری را با این جزئیات دنبال کرده است ، و این اولین مطالعه ای است که می دانیم شامل یک گروه کنترل است.”
“بدون گروه کنترل ، می توانستیم تصور کنیم که این بارداری است که باعث افزایش تشنج در برخی از زنان می شود ، اما نتایج تقریباً یکسانی در گروه کنترل مشاهده کردیم.”
محققان همچنین دریافتند که 74٪ از گروه بارداری در مقایسه با 31٪ از گروه کنترل ، در طول بارداری دچار تغییر دارو شده اند و اکثریت قریب به اتفاق اینها شامل افزایش دارویی است که در 70٪ از گروه بارداری در مقابل 24٪ از گروه شاهد اتفاق افتاده است.
پنل توضیح داد که طی سالهای اخیر دانشمندان مغز و اعصاب به دلیل افزایش میزان تست سطح سرمی بسیاری از داروهای ضد تشنج ، در مورد نیاز به نظارت بر سطح داروهای صرع در بارداری آگاهی بیشتری یافته اند. در دوران بارداری ، آنزیم های کبد مجدد تنظیم می شوند و جریان خون کلیوی افزایش می یابد که منجر به افزایش متابولیسم و ترخیص بسیاری از داروها می شود.
وی گفت ، داروهای ضد تشنج دارای پنجره درمانی بسیار کوتاه هستند و سطح آنها می تواند به زیر میزان لازم برای اثر درمانی برسد ، بنابراین غالباً افزایش دوز لازم است.
“این پیام مهم دیگری از مطالعه ما است ، زیرا ما می دانیم که یک سوم زنان در ایالات متحده تحت مراقبت های اولیه تحت درمان قرار می گیرند و به طور منظم به متخصص مغز و اعصاب مراجعه نمی کنند. پزشکان مراقبت های اولیه نیز باید آگاه باشند که آنها باید سطح سرمی داروهای ضد تشنج در خون را کنترل کنند. “
این مطالعه با کمک مالی موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی پشتیبانی شد. پنل هیچگونه روابط مالی مرتبط را اعلام نکرده است.