تحقیقات جدید نشان می دهد که داروهای ضد روان پریشی ممکن است در برابر عفونت SARS-CoV-2 از بیمار محافظت کرده یا منجر به سیر خفیف بیماری شوند.
نتایج تحقیقات اخیر نشان داد که به طور غیرقابل پیش بینی، افراد مبتلا به بیماری روانی شدید که درمان ضد روان پریشی دریافت می کردند، خطر پایین تری برای دچار شدن به عفونت SARS-CoV-2 و احتمالاً پیش آگهی بهتری در صورت ابتلا COVID-19 دارند.
محققان شیوع و پیش آگهی COVID-19 را در 698 بیمار مبتلا به اختلالات روانی جدی که تحت درمان با داروهای ضد روان پریشی طولانی اثر تزریقی بودند، ارزیابی کردند. نتایج با گروه کنترل غیر مبتلا به اختلال روانی شامل 557576 نفر مقایسه شدند.
از فوریه تا نوامبر سال 2020، 4.1٪ از جمعیت غیر مبتلا به اختلال روانی به SARS-CoV-2 مبتلا شدند؛ در مقابل فقط 1.3٪ از جمعیت مبتلا به اختلال روانی آلوده بودند (9 نفر از 698 بیمار). به جز یک بیمار بقیه افراد مبتلا به اختلال روانی، بدون علامت بودند (8 از 9 ، 89 درصد). اطلاعات دقیق در مورد بیماری بدون علامت در جمعیت غیر مبتلا به اختلال روانی در دسترس نبود.
همچنین بستری در بیمارستان (0٪ در مقابل 8.5٪) ، پذیرش ICU (0٪ در مقابل 0.9٪) و مرگ به دلیل COVID-19 (0٪ در مقابل 1.1٪) در جمعیت مبتلا به اختلالات روانی کمتر بود، اگرچه تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود.
در تحقیقی دیگر، همان محققان دریافتند که بسیاری از ژن هایی که بیان آنها توسط عفونت SARS-CoV-2 تغییر می کند، به طور قابل توجهی توسط داروهای ضد روان پریشی مهار می شوند. در واقع، این پژوهشگران نشان دادند که چگونه داروهای ضد روان پریشی باعث کاهش فعال شدن ژن های درگیر در بسیاری از مسیرهای التهابی و ایمنی شناختی مرتبط با عفونت COVID-19 می شوند.
اگرچه این یافته نیاز به تایید در مطالعات آینده دارد اما کشفی بسیار ارزشمند است زیرا نشان داده که درمان COVID-19 با داروهایی که در اصل برای موقعیت های بالینی غیرمرتبط کاربرد دارند، می تواند منبعی برای درمان های موثر این عفونت ویروسی گردد.
داده هایی که تاکنون بدست آمده نشان می دهد داروهای ضد روان پریشی خاصی می توانند بیان سیتوکین های التهابی را سرکوب کنند (بنابراین از نظر تئوری از طوفان سیتوکین جلوگیری می کنند) و به نظر می رسد داروهای ضد افسردگی، پروتئین های سلولی اصلی را که ویروس SARS-CoV-2 برای تکثیر استفاده می کند، فعال می کنند. به عنوان مثال، یک مطالعه مقدماتی که سال گذشته منتشر شد نشان داد که درمان زود هنگام با داروی ضد افسردگی فلووکسامین از وخامت وضعیت بالینی بیماران سرپایی بزرگسال مبتلا به COVID-19 جلوگیری می کند. داروی ضد روان پریشی آریپیپرازول نیز در درمان عفونت شدید COVID-19 این پتانسیل را نشان داده است. در نتیجه، به نظر می رسد توضیحی در مورد اینکه چرا این داروها از بیماران مبتلا به اختلالات روانی شدید در برابر ویروس SARS-CoV-2 محافظت می کنند، وجود دارد.
با این حال، عوامل مختلفی وجود دارد که می تواند نتایج این مطالعه را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، قبل از نتیجه گیری قاطع، تحقیقات بیشتری لازم است. البته، هنوز هم این احتمال که داروهای روانپزشکی خاصیت ضد ویروسی داشته باشند یک فرضیه فوق العاده ای است و محققان امیدوارند که مطالعات بیشتر این یافته های اولیه را تایید کنند.
