در مطلب پیش رو، با زندگی و کار پنج نویسنده مشهور مبتلا به صرع و نحوه توصیف این بیماری در رمان ها و اشعارشان آشنا شوید.
آیا تا به حال سعی کرده اید در مورد احساسات خود در زمان بروز تشنج، مطلبی بنویسید؟ پیش از این، برخی از نویسندگان مشهور مبتلا به صرع سعی کرده اند احساس اورا و تشنج را در قالب کلمات بیان کنند.
فلوبر، رماننویس فرانسوی، میگوید: «گردابی از ایدهها و تصاویر در مغز کم مایه من [می خروشید] که در حین آن انگار که هوشیاری من … مانند کشتی در طوفان غرق شد». شاعر انگلیسی آلفرد لرد تنیسون این احساس را چنین توصیف کرد: “عجیب تر از عجیب ترین ها، کاملاً فراتر از کلمات”. و فئودور داستایوفسکی، نویسنده روسی، که شکل نادری از تشنجهای «لذتآمیز» داشت، به یکی از دوستانش گفت: «شادی غیرقابل تصور و غیرقابل توصیف برای کسی که آن را تجربه نکرده است».
در طول تاریخ، نویسندگان تلاش کردهاند تا احساس صرع را بیان کنند و آن را در آثار خود توصیف کنند. نویسندگان مشهور زیر که مبتلا به صرع بوده اند تنها برخی از شناخته شده ترین نویسندگانی هستند که گمان می رود به این بیماری مبتلا بوده اند.
پنج نویسنده معروف مبتلا به صرع
درک مدرن ما از صرع و نحوه تشخیص آن در دهه های اخیر به طور قابل توجهی ارتقا یافته است. بسیاری از محققان بر این باورند که نویسندگان زیر حمله های تشنج داشتند، اما نمیتوان مطمئن بود که صرع علت تشنج آنها بوده است.
فیودور داستایفسکی (Fyodor Dostoevsky, 1821 – 1881)
آثار فئودور داستایوفسکی که به عنوان یکی از بهترین رمان نویسان تمام دوران ها شناخته می شود که در آثار خود به موضوعات روانشناسی، فلسفه و دین پرداخته است. معروف ترین اثر این نویسنده روس جنایت و مکافات است، داستان دانشجویی که صاحبخانهاش را به قتل می رساند.
داستایوفسکی اغلب در مورد تجربه خود از صرع می نوشت و به طور واقع گرایانه برخی از شخصیت های خود را با اورا و تشنج به تصویر می کشید.
گوستاو فلوبر (Gustave Flaubert, 1821 – 1880)
فلوبر یک رمان نویس فرانسوی بسیار تأثیرگذار بود که به خاطر تعهدش به نوشتن واقع گرایانه شهرت داشت – او از استفاده از استعاره ها یا زبان مبهم متنفر بود. مشهورترین رمان فلوبر مادام بوواری است، داستان زنی که ناامید به دنبال فرار از کسالت زندگی روستایی است.
فلوبر اولین تشنج خود را در سن ۲۲ سالگی تجربه کرد و به نظر می رسد که این تشنج در خواب شروع شده است. او قبل از تشنج دچار اورا می شد و این تغییرات حسی را درک می کرد و این تشنج ها در برهه هایی از زندگی اش بیشتر بود.
ادگار آلن پو (Edgar Allen Poe, 1809 – 1849)
ادگار آلن پو یکی از مهمترین چهرههای ادبیات آمریکاست که بیشتر به خاطر داستانهای کوتاه و اشعارش شناخته میشود. این نویسنده اهل بوستون به عنوان مبدع ژانر پلیسی جنایی و یکی از اولین نویسندگان داستان های علمی تخیلی نیز شناخته می شود.
پو اغلب تجارب بیهوشی و سردرگمی را توصیف می کند که برخی افراد معتقدند می تواند به تشنج های فوکال با اختلال سطح هوشیاری نسبت داده شود. این نوع تشنج در آن زمان به خوبی شناخته نشده بود، بنابراین برخی افراد فکر می کردند که رفتار غیرمعمول پو به مشکل الکل مربوط می شود، در حالی که او ممکن است دچار گیجی یا اختلال پست ایکتال ناشی از تشنج شده باشد.
آگاتا کریستی (Agatha Christie, 1890 – 1976)
آگاتا کریستی، رماننویس انگلیسی و یکی ازپرفروشترین داستان نویسان تمام دوران، بهخاطر داستانهای پلیسی و خلق شخصیتهایی مانند هرکول پوآرو و خانم مارپل در سراسر جهان شناخته شده است. طبق گزارشها، رمانها و داستانهای کوتاه او بیش از ۲ میلیارد نسخه در سراسر جهان فروخته است؛ فقط نمایشنامههای شکسپیر و کتاب مقدس بیشتر فروختهاند.
کریستی در اواخر عمر از بیماری زوال عقل رنج می برد و علائم تشنج را نیز تجربه کرد.
ترومن کاپوتی (Truman Capote, 1924 – 1984)
ترومن کاپوتی نویسنده آمریکایی “صبحانه در تیفانی” یکی از بهترین نویسندگان قرن بیستم است. او که در نیواورلئان متولد شد، کتابهایش مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و بسیاری از آنها به فیلمهای موفق تبدیل شدند.
کاپوتی در اواخر عمر (تا حدی به دلیل سوء مصرف الکل و مواد مخدر) از بیماری رنج می برد و برای کنترل تشنج هایش از داروی ضد صرع استفاده می کرد.
بسیاری از نویسندگان مبتلا به صرع در مورد احساسات خود در حین تشنج نوشته اند و حتی تجربه های بیماری نقش مهمی در داستان های آنها داشته است. چه شما داستایوفسکی بعدی باشید چه نباشید، نوشتن در مورد تجربیات بیماری راهی مفید برای مقابله آن است.
شما تاکنون چیزی از احساسات خود در مورد صرع و تشنج نوشته اید؟
از صرع نباید ترسید و باید بطور منظم دارو خورده شود و ترسه از دست دادن اعتماد به نفس از خوده بیماری صرع بدتره..
میبینیم حتی کسانیکه 86 سال عمر کرده و این بیماری رو هم داشته اند..کلا هیجان خوب نیس برای این بیماری..موفق باشید