هر آنچه در مورد ایدز و صرع باید بدانید را یاد بگیرید. بیاموزید که چگونه HIV و تشنج به هم پیوند خورده اند و چه مسائلی پیرامون گزینه های درمانی وجود دارد.
آیا پزشک شما تا به حال از کلمه “همراهی ” استفاده کرده است؟ این اصطلاحی است که زمانی که فردی همزمان دارای دو بیماری است استفاده می شود. یکی از انواع مختلف ابتلا به ایدز و صرع است.
طبق آکادمی مغز و اعصاب آمریکا ، حدود 11 درصد از مبتلایان به ویروس اچ آی وی یا ایدز نیز در دوره ای از زندگی خود دچار تشنج می شوند. بسته به شرایط شما ، ممکن است:
• به ایدز مبتلا شوید و سپس به دلیل بیماری تشنج را شروع کنید
• صرع داشته باشید و سپس به ویروس HIV مبتلا شوید
• مطمئن نباشید که کدام یک از آنها اول شروع شده است
1- من ایدز داشتم و تشنج بعداً اتفاق افتاد
اگر به ایدز مبتلا هستید و اخیراً دچار تشنج شده اید ، دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است این اتفاق بیفتد. اچ آی وی و تشنج به احتمال زیاد در مراحل پیشرفته بیماری اتفاق می افتد (به خصوص اگر ایدز دارید):
• آسیب مغزی اچ آی وی: اچ آی وی می تواند باعث ضایعات مغزی (اسکار / آسیب) شود و سلول های مغز آسیب دیده تشنج صرعی ایجاد می کند.
• مننژیت: اگر سیستم ایمنی بدن شما نتواند با بیماری هایی مانند مننژیت مقابله کند ، این می تواند باعث آسیب مغزی شود و منجر به تشنج شود.
• سایر ضایعات مغزی: آسیب مغزی ناشی از بیماری های دیگر نیز ممکن است مسئول تشنج ها باشد.
• علت دیگر: افراد به انواع مختلفی از جمله ژنتیک ، آسیب به سر یا بیماری های غیر مرتبط به صرع مبتلا می شوند
داروهای ضد ویروس امروزی (دارویی که با HIV مقابله می کند) قادرند سرعت تکثیر ویروس را به طرز چشمگیری کاهش دهند ، بنابراین خطر وقوع بسیاری از این نوع آسیب های مغزی را به حداقل می رساند. بنابراین ، اگر فکر می کنید ممکن است در معرض ابتلا به HIV قرار داشته باشید ، آزمایش و شروع درمان در اسرع وقت بسیار مهم است.
2. من اول صرع و بعداً ایدز گرفتم
اگر قبلاً مبتلا به صرع هستید و به تازگی مبتلا به HIV شده اید ، این ممکن است در ابتدا ترسناک به نظر برسد – احتمالاً سوالات زیادی برای پرسیدن خواهید داشت.
لازم به یادآوری است که در حال حاضر درمانهای زیادی برای HIV وجود دارد که می تواند ویروس را کنترل کند و بیشتر افراد مبتلا به HIV قادر به زندگی عادی هستند و بیشتر کارهایی را که دیگران انجام می دهند انجام می دهند. اگر در مورد معنی HIV و صرع سوالی دارید ، همیشه باید برای مشاوره با تیم درمانی خود صحبت کنید و بررسی کنید که چگونه مصرف داروی HIV می تواند بر برنامه فعلی درمان صرع تأثیر بگذارد.
درمان های ایدز و صرع
یکی از مهمترین موضوعاتی که افراد مبتلا به بیماری ایدز و صرع می توانند فکر کنند در مورد تداخلات دارویی احتمالی است. اکثر افراد مبتلا به HIV برای سرکوب ویروس از داروهای ضد رترو ویروسی (ARV) استفاده می کنند. در همان زمان ، بسیاری از افراد مبتلا به صرع از داروهای ضد صرع (AED) برای کنترل تشنج استفاده می کنند. متأسفانه ، این داروهای مختلف ممکن است تداخل داشته باشند – و یکی یا دیگری را کم اثر کند.
تجویز AED-ARV ممکن است در 55٪ افرادی که داروهای ضد رترو ویروسی مصرف می کنند نشان داده شود. بیمارانی که فنی توئین دریافت می کنند ممکن است به دوز لوپیناویر / ریتوناویر ∼ 50٪ برای حفظ غلظت های سرم بدون تغییر نیاز داشته باشند. بیمارانی که اسید والپروئیک دریافت می کنند برای حفظ غلظت زیدوودین سرم بدون تغییر ممکن است به کاهش دوز زیدوودین نیاز داشته باشند. همزمان با استفاده از والپروئیک اسید و افاویرنز ممکن است نیازی به تنظیم دوز افاویرنز نباشد. بیمارانی که ریتوناویر / آتازاناویر دریافت می کنند ممکن است برای حفظ غلظت سرم لاموتریژین بدون تغییر به افزایش دوز لاموتریژین ∼ 50٪ نیاز داشته باشند. همزمان با تجویز رالتگراویر / آتازاناویر و لاموتریژین ممکن است نیازی به تنظیم دوز لاموتریژین نباشد. همزمان با تجویز رالتگراویر و میدازولام ممکن است نیازی به تنظیم دوز میدازولام نباشد. ممکن است به بیماران توصیه شود که مشخص نیست آیا هنگام ترکیب سایر AED ها و داروهای ضد رترو ویروسی تنظیم دوز ضروری است یا خیر. ممکن است پرهیز از AED های القا کننده آنزیم در افراد تحت رژیم داروهای ضد رترو ویروسی که شامل مهارکننده های پروتئاز یا مهارکننده های غیرنوکلئوزید معکوس ترانس کریپتاز باشد ، زیرا فعل و انفعالات فارماکوکینتیک ممکن است منجر به شکست ویروسی شود ، که دارای پیامدهای بالینی برای پیشرفت بیماری و مقاومت به داروهای ضد رترو ویروسی است. اگر چنین رژیم هایی برای کنترل تشنج مورد نیاز باشد ، می توانید از طریق ارزیابی فارماکوکینتیک توسط تیم پزشکی خود کنترل شوید تا از کارایی رژیم داروهای ضد رترو ویروسی اطمینان حاصل شود.
مدیریت بیماری ایدز و صرع
در صورت ابتلا به بیماری ایدز و تشنج ، معمولاً می توان با موفقیت هر دو بیماری را همزمان درمان کرد. و گرچه این ممکن است به برخی برنامه ریزی ها نیاز داشته باشد ، اما اکثر افراد مبتلا به اچ آی وی و صرع می توانند زندگی عادی و مطلوبی داشته باشند.
