علت میگرن در کودکان چیست؟

افراد در هر سنی میگرن را تجربه می کنند و علائم آن در کودکان شبیه بزرگسالان ممکن است شامل سردرد متوسط تا شدید ، حالت تهوع ، استفراغ و حساسیت به نور و صدا باشد.
مکانیسم های اساسی میگرن در کودکان مشخص نیست ، اما ممکن است ژنتیک در این امر نقش داشته باشد. همچنین ، تقریباً نیمی از کودکان مبتلا به میگرن علائم خود را پس از بلوغ ندارند.
در این مطلب ، علائم ، علل و درمان میگرن در کودکان را شرح می دهیم.

آیا کودکان می توانند به میگرن مبتلا شوند؟

حدود 3 تا 10٪ از کودکان میگرن را تجربه می کنند. شیوع با افزایش سن تا بلوغ ، زمانی که تقریبا نیمی از این کودکان یا نوجوانان دچار دوره های میگرنی می شوند ، افزایش می یابد.
به طور متناوب ، اگر علائم میگرن در دوران بلوغ آغاز شود ، فرد احتمالاً ادامه تجربه این بیماری در بزرگسالی را دارد.
قبل از بلوغ ، میگرن به همان اندازه زنان ، مردان را تحت تأثیر قرار می دهد. پس از بلوغ ، زنان احتمالاً آن را بیشتر تجربه می کنند.

علائم میگرن در کودکان

کودکان مبتلا به میگرن بسیاری از علائم مشابه بزرگسالان را تجربه می کنند. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سردردی که 2 تا 72 ساعت طول بکشد
• سردرد در یک طرف سر
• درد متوسط تا شدید
• دردی که با فعالیت بدنی بدتر می شود
• حساسیت به نور یا صدا
• حالت تهوع یا استفراغ
• اورا ، اختلالات حسی مانند نور چشمک زن در زمینه بینایی که ممکن است اولین علامت باشد

طبق مرکز ملی میگرن انگلستان ، کودکان در مقایسه با بزرگسالان به راحتی در چندین مکان یا کل سر احساس درد می کنند.
همچنین ،زمان سردرد در کودکان ممکن است کوتاه تر از بزرگسالان باشد.
تشخیص میگرن در کودکان خردسال که ممکن است قادر به توصیف علائم خود نباشند دشوار است. یک چالش دیگر شامل ذهنی بودن شدت درد است – کودکان و والدین یا مراقبان آنها ممکن است کم یا چیزی برای مقایسه نداشته باشند. به همین دلایل ، پزشکان به ندرت میگرن را در کودکان زیر 2 سال تشخیص می دهند.
در آخر ، لازم به ذکر است که برای برخی از افراد مبتلا به میگرن ، سردرد وجود ندارد یا یک علامت جزئی است.

علت میگرن در کودکان چیست؟

محققان نمی دانند چرا برخی از کودکان میگرن را تجربه می کنند در حالی که برخی دیگر این تجربه را ندارند. با این حال ، بسیاری از کودکان مبتلا به میگرن دارای اعضای خانواده مبتلا به این بیماری هستند ، که نشان می دهد یک مولفه ژنتیکی وجود دارد.
متخصصان می دانند که برخی جهش های ژنتیکی کودکان را مستعد ابتلا به برخی از انواع میگرن می کند. به عنوان مثال ، اگر کودک مبتلا به میگرن همی پلژی باشد ، نوعی که باعث ضعف و فلج موقتی می شود ، ممکن است جهشی در هر یک از ژن های زیر داشته باشد:

• CACNA1A
• ATP1A2
• SCN1A

تحقیقات در مورد علل انواع دیگر میگرن ادامه دارد.

افراد مبتلا به میگرن معمولاً متوجه می شوند که برخی از غذاها ، شرایط یا عوامل محیطی باعث بروز میگرن می شوند. شناسایی این عوامل محرک اغلب می تواند به جلوگیری از وقایع کمک کند.
با این حال ، شناسایی عوامل محرک ممکن است زمان بر باشد. همچنین لازم به ذکر است که چندین عامل تحریک کننده اغلب با هم تداخل دارند و می توانند در بروز یک میگرن نقش داشته باشند.

محرک های رایج مورد بررسی عبارتند از:

• تغییر در الگوی خواب: کودک در صورت کم و زیاد خوابیدن ممکن است دچار یک حمله شود. این ممکن است به لزوم ایجاد و حفظ یک برنامه منظم خواب تاکید کند.
• کمبود آب بدن: اطمینان از نوشیدن مقدار کافی آب از کودک ، به ویژه پس از فعالیت بدنی، می تواند به کاهش علائم میگرن کمک کند.
• غذاها و نوشیدنی ها: غذاهای خاص و همچنین خوردن غذای کم ممکن است علائم را تحریک کنند. آنچه را كه كودك در روزهایی كه علائم آن وجود دارد ، خورده است توجه داشته باشید و از نظر الگوی مورد بررسی قرار دهید.
• استرس: استرس و تحریک بیش از حد می تواند به میگرن کمک کند. اگر كودكی به طور مكرر احساس استرس و اضطراب می كند ، ممكن است از داشتن فضایی آرام كه می تواند در آن آرام شود ، بهره مند شود. فعالیت های ذهن آگاهی برای کودکان نیز ممکن است کمک کند.
• عوامل محيطي: اينها ممكن است شامل تغييرات هوا ، دود سيگار و چراغ هاي روشن ، از جمله براي مثال در صفحه رايانه يا تلفن باشد.
همه عوامل محرک میگرن قابل اجتناب نیستند ، اما اجتناب از آنها در هر زمان ممکن باعث کاهش دفعات اپیزودها می شود.

درمان های پزشکی

اگر کودکی علائم میگرن را تجربه می کند ، پزشک ممکن است دوز مناسب داروی بدون نسخه (OTC) را توصیه کند ، مانند:

• استامینوفن (تایلنول) هر 4-6 ساعت
• ایبوپروفن (Advil) هر 6-8 ساعت
• ناپروکسن (Aleve) هر 8-12 ساعت یکبار

با این حال – این داروها و دوزها همیشه برای کودکان مناسب نیستند. قبل از استفاده از داروهای OTC به کودک با پزشک نورولوژیست یا داروساز مشورت کنید.
اگر کودکی دوره های مکرر یا شدید میگرن را تجربه کند ، پزشک همچنین ممکن است دارویی را از خانواده دارویی به نام تریپتان تجویز کند. این موارد به طور خاص برای جلوگیری از وقوع میگرن کار می کنند.
سازمان غذا و دارو (FDA) سوماتریپتان (Imitrex) و ریزاتریپتان (Maxalt) را برای استفاده در کودکان تأیید کرده است.

اگر کودک به تریپتان پاسخ خوبی نداد ، پزشک می تواند موارد زیر را تجویز کند:

• مسدود کننده های بتا
• آمی تریپتیلین (Elavil) یا نورتریپتیلین (Pamelor)
• داروهای ضد صرع

مراقبت در منزل

علاوه بر استفاده از دارو و کمک به جلوگیری از قرار گرفتن در معرض عوامل محرک ، مراقبان و کودکان می توانند از راهکارهای دیگری برای کمک به مدیریت علائم میگرن استفاده کنند.

هنگام بروز علائم میگرن ، سعی کنید:

• کودک را به یک اتاق ساکت و تاریک انتقال دهید
• از کمپرس گرم روی سر کودک استفاده کنید
• به آنها ماسک چشم بدهید تا در صورت حساسیت به نور ، جلوی هرگونه نور را بگیرد
• ماساژ عضلات کشیده یا دردناک میتواند موثر باشد
– اگر این امر به بهبود وی کمک می کند کودک را به خواب تشویق کنید
هر کسی که یک دفترچه یادداشت علائم دارد ، باید توجه داشته باشد:
• زمان و تاریخی که علائم رخ داده است
• طول و شدت سردرد
• آیا درمان ها یا استراتژی هایی به شما کمک می کنند
• هرگونه محرک احتمالی را به طور دقیق یادداشت نماید.

آماده بودن برای دوره های میگرن ممکن است به کاهش اثرات آن کمک کند. یک شخص ممکن است:

• یک یا چند بسته میگرن ، از جمله مواردی مانند دارو ، بسته های گرم یا سرد ، ماسک چشم ، آب و دفتر خاطرات علائم تهیه کند.
• در مورد محرک های بالقوه اطلاعات کسب کند و عوامل خاص را شناسایی کند.
• به شناسایی علائم هشدار دهنده ای مبنی بر بروز علائم کمک کند.
• مدارس ، مراکز مهد کودک و سایر مراقبان را از تجربیات کودک مطلع کنید و اینکه در صورت بروز میگرن چه کاری باید انجام دند.

لازم به یادآوری است که مصرف داروی مسکن در اسرع وقت ممکن است به جلوگیری از پیشرفت دوره میگرن کمک کند.

حمایت عاطفی

ارزیابی میزان علائم میگرن کودک ممکن است دشوار باشد. بسته به سن آنها ممکن است شرایط خود را درک نکنند یا از آن بترسند.
در طول یک حمله ، اطمینان خاطر و آرامش مهم است. پس از آن ، ممکن است به شما کمک کند تا به کودک مطالبی در مورد این بیماری یاد بدهید و یا یک از دکترنورولوژیست بخواهید آن را برای او توضیح دهد.
درک اینکه میگرن چیست و هر اپیزود در نهایت پایان می یابد ممکن است برخی از ترس ها را برطرف کند. همچنین ممکن است به کودک کمک کند تا در پیشگیری از بیماری نقش فعالی داشته باشد ، به عنوان مثال ، با داشتن یک دفترچه یادداشت.

چه موقع به پزشک مغزو اعصاب یا نورولوژیست مراجعه کنید
در مورد علائم میگرن کودک با پزشک تماس بگیرید. آنها ممکن است برای کاهش شدت و دفعات اپیزودها دارو تجویز کنند. همچنین مهم است که آنها سایر علل احتمالی علائم را رد کنند.
برخی از علائم میگرن شبیه موارد جدی تر مربوط به سلامتی است. اگر کودکی انها تجربه کرد ، به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید:

• سردرد ناگهانی و شدید و علائم دیگر میگرن
• سردردی با شدت بدترین دردی که تاکنون تجربه کرده اند
• سردرد بعد از آسیب دیدگی سر
• سردرد و هر یک از موارد سفتی گردن، گیجی، تشنج و از دست دادن هوشیاری: 

اگر کودک در کنار علائم میگرن معمولی دچار علایم دیگری است ، فوراً با پزشک صحبت کنید:

• تغییر در بینایی ، تعادل یا هماهنگی
• استفراغ بیش از حد
• درد مداوم
• تغییر اخیر در شخصیت یا رفتار

هر یک از موارد بالا ممکن است نشان دهنده یک وضعیت زمینه ای متفاوت باشد.

خلاصه

در کودکان ، میگرن غیر معمول نیست و علائم آن می تواند از سنین جوانی بروز کند. مصرف داروهای ضد درد OTC به محض بروز علائم ممکن است اثرات آنها را متوقف یا محدود کند. در عوض پزشک ممکن است داروهای میگرن را هدف قرار دهد.
دریافت مراقبت های پزشکی برای هرگونه علائم میگرن مهم است. یک پزشک باید از علت آن مطمئن باشد زیرا برخی علائم شبیه سایر موارد بهداشتی است.
علاوه بر تجویز دارو ، پزشک می تواند در مورد شناسایی عوامل محرک و مدیریت دوره ها راهنمایی کند.