داروها

کانابیس (ماری جوانا) و تاریخچه انواع آن

Cannabis History (CBD)

کانابیس هزاران سال است وجود دارد. تمدن های باستانی مانند یونان باستان و آشوریان این گیاه را برای مصارف پزشکی استفاده می کردند. در باره تاریخچه کانابیس اعتقاد بر این است که تمدن های ماقبل تاریخ نیز که به ۱۲۰۰ سال پیش بازمی گردند از کانابیس استفاده می کردند. دانه های کانابیس سوخته، مربوط به حدود ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد، در سیبری پیدا شده است. مشخص شده که مقبره اشراف با قدمت ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد در منطقه سین کیانگ چین حاوی مقادیر زیادی کانابیس مومیایی شده است.

قدیمی ترین مصرف کانابیس در سال ۲۷۲۷ قبل از میلاد توسط امپراطور چین (Slen Nung) بوده است. اعتقاد بر این بوده که کانابیس از چین به جنوب آسیا برده شده است. وقتی آریایی ها به جنوب آسیا حمله کردند کانابیس را با خود به هند بردند. این اولین استفاده مستند از داروی حشیش بود که از یک چای دم کرده شاهدانه برای کمک به انواع بیماری ها از جمله حافظه ، مالاریا ، روماتیسم و نقرس استفاده کرد.

این گیاه وارد خاورمیانه شد و سپس به اوکراین، روسیه جنوبی و سرانجام به اروپا گسترش یافت. گفته میشود قبائل آلمانی کانابیس را به اروپا آورده اند. در کشتی های وایکینگ باستانی آثاری از کانابیس یافت شده است. این گیاه حدود قرن ۵ میلادی وارد انگلیس شد.

کانابیس در آغاز قرن بیستم از طریق مکزیک به ایالات متحده راه یافت. در واقع از طریق مهاجران مکزیکی که برای فرار از انقلاب مکزیک در اوایل دهه ۱۹۰۰ به ایالات متحده آمدند، به این منطقه آورده شد.

اعتقاد بر این است که ملکه ویکتوریا در دوران سلطنت خود ، که در سال 1901 پایان یافت ، از کانابیس برای تسکین دردهای قاعدگی استفاده کرده است.

در طول تاریخ ، شاهدانه به عنوان یک منبع درمانی ارزشمند خدمت کرده است. با این حال ، در طی ظهور پزشکی مدرن ، به دلیل کمبود شواهد علمی ، توسط اکثر جامعه پزشکی شناخته نشد.

ساتیوا (Sativa) به عنوان اولین گونه کانابیس معروف است. گونه ایندیکا (Indica) که توسط فرانسوی ها مشخص شده دومین گونه است. گونه سوم Ruderalis در سال ۱۹۲۴ توسط یک گیاه شناس روسی شناسایی شد که البته امروزه مانند دو گونه دیگر کشت و استفاده نمی شوند.

تا سال 1839 ، هنگامی که پزشک و محقق ایرلندی ، ویلیام بی اوشونسی ، مطالعه ای را منتشر کرد که به بررسی اثرات درمانی گیاه کانابیس می پرداخت ، محققان شروع به بررسی کاربردهای پزشکی شاهدانه کردند.

این گیاه توسط W.B.o’Shaughnessy در سال ۱۸۳۹ به روش های طب غربی اضافه شد. او جراحی بود که هنگام کار در یک کمپانی هندی در شرق انگلیس درباره خواص پزشکی کانابیس به مطالعه پرداخت. کانابیس به عنوان یک عامل آرام بخش، ضداسپاسم، ضدتشنج، ضددرد و ضد التهاب شناخته می شود و به عنوان یک گیاه پزشکی پذیرفته شده است.

وزارت خزانه داری آمریکا قانون مالیات بر کانابیس را در سال ۱۹۳۷ وضع کرد. این قانون برای هرانس مصرف کانابیس پزشکی۱ دلارو برای استفاده غیرپزشکی ۱۰۰ دلار مالیات در نظر گرفت. انجمن پزشکی آمریکا دائما با استفاده از کانابیس مخالفت می کرد. پزشکان موظف بودند هر بار که کانابیس تجویز می کنند مالیات ویژه بپردازند. همچنین برای تهیه آن به فرم سفارش نیاز داشتند و باید جزئیات و نحوه استفاده از آن را مکتوب می کردند.

این انجمن معتقد بود استفاده از کانابیس برای اهداف پزشکی مدارک علمی کافی ندارد. نگرانی های زیادی درباره تأثیر منفی این گیاه بر سلامتی وجود داشت؛ به همین دلیل در سال ۱۹۴۲ از فارماکوپه ایالات متحده خارج شد.

کانابیس (ماری جوانا) و تاریخچه انواع آن - داروسازی, تاریخچه - %d8%af%d8%a7%d8%b1%d9%88%d9%87%d8%a7
William O’Shaughnessy

کشف اولیه کانابینوئیدها

تقریباً یک قرن پس از انتشار مطالعات O’Shaughnessy ، پیشرفت در تحقیقات و فناوری ترکیبات مختلف را در گیاه شاهدانه نشان داد.

اولین کشف یک کانابینوئید ، هنگامی انجام شد که رابرت اس. کان ، شیمی دان انگلیسی ، از ساختار جزئی کانابینول (CBN) را توضیح داد ، که بعداً ساختار کامل ان در سال 1940 توضیح داده شد.

دو سال بعد ، راجر آدامز ، شیمی دان آمریکایی ، وقتی اولین كانابینوئید ، Cannabidiol (CBD) را با موفقیت جدا كرد ، تاریخ ساز شد. تحقیقات وی همچنین مسئول کشف تتراهیدروکانابینول (THC) است.

کانابیس (ماری جوانا) و تاریخچه انواع آن - داروسازی, تاریخچه - %d8%af%d8%a7%d8%b1%d9%88%d9%87%d8%a7
دکتر راجر آدامز اولین دانشمندی است که CBD را جدا کرده و THC را شناسایی کرد
کانابیس (ماری جوانا) و تاریخچه انواع آن - داروسازی, تاریخچه - %d8%af%d8%a7%d8%b1%d9%88%d9%87%d8%a7
دکتر رافائل مچولام “پدرخوانده تحقیقات حشیش”

تحقیقات اولیه داروسازی کانابینوئید

کنگره آمریکا در سال ۱۹۵۱ قانون Boggs را تصویب کرد و در آن کانابیس را به عنوان داروی مخدر ذکر کرده است. نگرانی ها تا سال ۱۹۷۰ ادامه داشت و با تصویب قانون مواد کنترل شده ، کانابیس به عنوان یک داروی فهرست اول طبقه بندی شد. فهرست اول به این معنی بود که هیچ گونه استفاده پزشکی شناخته شده یا پذیرفته شده ای نداشت. این دسته شامل LSD methaqualone cheroin و mescaline بود.

از طرف دیگر، تلاش مداوم برای تهیه کانابیس در استفاده های پزشکی وجود داشت. در سال ۱۹۷۸ دولت آمریکا برنامه ای ترتیب داد تا استفاده از داروی جدید برای کارهای تحقیقاتی انجام گیرد؛ ازاین رو استفاده از کانابیس به صورت موردی برای بیماران خاص مجاز شد.

با پیشرفت تحقیقات ، هنگامی که نیومکزیکو قانون تحقیقات درمانی با مواد کنترل شده را در سال 1978 تصویب کرد ، یک پیروزی مهم رخ داد ، قانونی که ارزش دارویی شاهدانه را به رسمیت شناخت.

این جنبش در دهه 1980 همچنان ادامه داشت كه دکتر مكولام مطالعه ای درباره استفاده بالقوه کانابیدیول برای درمان صرع به عنوان یك خواب آور انجام دادند.

در این مطالعه ، مكولام و همکاران وی دوزهای روزانه 300 میلی گرم CBD را برای مطالعه یك گروه هشت نفره تجویز كردند. فقط پس از چهار ماه درمان ، نیمی از افراد تشنج را متوقف کردند و بقیه کاهش دفعات تشنج را نشان دادند.این موفقیت بزرگی بود که می توانست زندگی بیش از 50 میلیون مبتلا به صرع از سراسر جهان را تغییر دهد.

متأسفانه ، این کشف به دلیل تبلیغاتی که نسبت به حشیش در آن زمان وجود داشت ، به هیچ وجه مورد تبلیغ قرار نگرفت ولی کار دکتر مچولام و دیگر پیشگامان اولیه شاهدانه بیهوده نمی ماند.

کمتر از یک دهه بعد ، علاقه به کاربردهای درمانی کانابینوئیدها کشف کانابینوئیدهای اضافی ، درک بیشتر ساختار کانابینوئید و دستیابی به موفقیت شگفت انگیز در سیستم آندوکانابینوئید (ECS) بدن ما که شبکه ای از گیرنده های متقابل با گیرنده های موجود در کانابینوئیدها است ، سرانجام منجر به انفجار علاقه در سراسر ایالات متحده می شود.

در سال های بعد کشورهای دیگر نیز قوانینی تصویب کردند که استفاده از کانابیس را در موارد مختلف مجاز اعلام می کرد. این کشورها مصرف کانابیس را مجاز اعلام کردند هرچند قوانین فدرال همچنان موضع خود را مبنی بر غیرقانونی بودن کانابیس حفظ کرده است.

برخی از کشورها اجازه دادند کانابیس برای مصرف پزشکی و تفریحی استفاده شود. برخی دیگر اجازه کشت ، فروش و استفاده تفریحی و پزشکی را مجاز دانستند؛ ولی برخی دیگر فقط اجازه مصرف پزشکی و همراه با کارت پزشکی را دادند. تعدادی هم فقط اجازه استفاده دادند و کشت آن را ممنوع اعلام کردند. برخی از ایالات استفاده از CBD را مجاز می دانند و استفاده از کل گیاه را ممنوع عنوان می کنند.

در طی مراحل اولیه تحقیقات کانابیس ، دانشمندان دانش کمی در مورد ساختار کانابینوئید داشتند و تنها درک جزئی از ترکیب بیولوژیکی موجود در گیاه داشتند.

به همین دلیل ، محققان اولیه نتوانستند دقیقاً تعیین کنند که کدام ترکیب باعث ایجاد این اثر شده است.

دکتر رافائل مچولام در سال 1963 هنگامی که موفق به شناسایی استرئوشیمی از کانابیس شد ، اولین دستیابی به درک اثرات کانابینوئیدهای را انجام داد.

یک سال بعد ، Mecholam’s به موفقیت دیگری دست یافت، او استریوشیمی THC را کشف کرد و رابطه مستقیم کانابینوئید با اثرات سرخوشی مربوط به استفاده از ماری جوانا را نشان داد و کانابیدیول را به عنوان یک ترکیب تغییر دهنده ذهن استخراج نمود.

آمار استفاده از كانابيس

جالب است بدانید که سازمان ملل متحد اطلاعاتی درباره کشورهایی که سالانه بیشترین مصرف کانابیس را دارند منتشر کرده است. طبق گزارش دفتر جرم و مبارزه با موادمخدر سازمان ملل:

  • ٪۱۰ از جمعیت جامائیکا از کانابیس استفاده میکنند. این گیاه اخیرا توسط دولت جامائیکا قانونی اعلام شده است.
  • در استرالیا با وجود غیرقانونی بودن مصرف کانابیس ۱۰٪ از جوانان آن را مصرف میکنند.
  • همچنین بیش از ۱۰ ٪ مردم اسپانیا از این گیاه استفاده میکنند. بیشتر مصرف مربوط به کلوپ های خصوصی است که در آن عضویت اجباری صورت میگیرد. گرچه فروش آن غیرقانونی است ولی شهروندان به خاطر پرورش خصوصی با مصرف آن مجازات نمی شوند.
  • به طور کلی در هلند کانابیس غیرقانونی است ولی دولت مانعی برای مصرف کم آن ایجاد نمی کند. کافی شاپ های آمستردام کانابیس ارائه می دهند اما صریحا آن را تبلیغ نمیکنند؛ فقط ساکنانی که «wietpas card» دارند در این مکان ها مجاز به ورود هستند.
    گردشگران نیز به راحتی می توانند با مقداری کانابیس وارد این مکان ها شوند.
  • مصرف کانابیس پزشکی در کانادا قانونی است. با تصویب قانون کانابیس در سال ۲۰۱۸، کانادا به دومین کشور (اولی اروگوئه است که ماری جوانا تفریحی را قانونی اعلام کرد تبدیل شد. البته این قانون تبصره های بسیاری دارد.
  • ٪۱۴ مردم نیجریه از کانابیس استفاده میکنند اگرچه در این کشور غیر قانونی است.
    ٪۱۴- از مردم ایتالیا نیز کانابیس مصرف میکنند. استفاده شخصی در این کشور قانونی است اما کشت و فروش آن غیرقانونی است.
  • ٪۱۸٫۳ از جمعیت ایسلند ماری جوانا را با وجود غیرقانونی بودن آن مصرف میکنند.
  • در ایالات متحده ۱۰ ایالت به علاوه ناحیه کلمبیا، کانابیس را برای استفاده تفریحی قانونی کرده اند. ۲۱ ایالت دیگر قوانین گسترده ای وضع کرده اند که استفاده پزشکی از کانابیس را مجاز اعلام می کند.

در اینجا اساسی ترین سؤال این است که آیا کانابیس استفاده پزشکی دارد؟ آیا فواید پزشکی موجود بیشتر از آسیب های احتمالی آن است؟

امیدواریم این مطلب توانسته باشد به شما در درک بهتر کانابیس کمک کند. گام بعدی کسب اطلاعات بیشتر درباره قوانین حاکم بر کانابیس در منطقه و محل زندگی شما است. حتی اگر شواهد بسیار قانع کننده وجود داشته باشد، بعضی از کشورها و مکان ها مجازات سنگینی برای کسانی که کانابیس مصرف، نگهداری ، فروش و پرورش می دهند قرار داده اند. مراقب باشید و اطمینان حاصل کنید که محدودیت های قانونی کانابیس را قبل از اقدام برای اهداف پزشکی ومصرف آن، می دانید.

منبع: کتاب داروخانه کانابيس

میانگین امتیازات 4.9 / 5. تعداد امتیازات 32

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا